Wat een fantastische dag was het vandaag. Qua weer en qua activiteit. We waren uitgenodigd deel te nemen aan de tocht met legervoertuigen naar Den Bosch. Daar vond vandaag de herdenking van 80 jaar Bevrijding plaats.
We vertrokken vanochtend met 5 legervoertuigen richting Vinkel. Waar zo’n 50 legervoertuigen en motoren zich verzamelden. Vanaf daar ging de tocht via Vinkel, Nuland, Kruisstraat en Rosmalen naar het terrein van het Sportiom voor hergroepering. Aan de kant van de weg stonden overal mensen te zwaaien. En wij maar terugzwaaien.
Omstreeks 12 arriveerde de colonne voortuigen in het drukke centrum van de stad. Ook daar hadden heel veel mensen zich verzameld. Waarna we vervolgens voor de Static Show op de Parade parkeerden.
Anton van den Bol en Dirk van den Bol, hartelijk dank dat we mee mochten rijden. Het was bijzonder en indrukwekkend. Een ontzettend mooie ( en gezellige) ervaring.
Een voor ons onbekend gebied in Griekenland. We zijn al bekend met diverse Griekse eilanden maar dit zou afwijkend zijn . Geadviseerd door de medewerkster van het reisbureau. Een bijzondere plek in het Noordoosten van Griekenland. Met een 3-tal schiereilanden onder aan de streek: Chalkidiki.
We vlogen op de stad Thessaloniki. Waar we eigenlijk weinig van zagen omdat de luchthaven er een eind vandaan was. Nadat we onze huurauto hadden opgehaald reden we naar het schiereiland Kassandra, waar we een appartement hadden vastgelegd in het oudste dorp van de streek, Afytos. Dat was echt een heel mooi oud stadje. Met leuke straatjes, met restaurant en winkeltjes, een mooie hoog gelegen boulevard ook met allemaal terrassen van restaurants. En in deze tijd d van het jaar best veel toeristen helaas. Maar goed. Wel gezellig met regelmatig links op rechts muziek in de straatjes.
Het eiland bleek vooral gericht op zon, zee en strand. Nou kan ik best wel op een ligbedje onder een parasol een paar uurtjes van het strand genieten, maar mijn wens is altijd om het land te leren kennen, de streek, de mensen, de geschiedenis. M.n. het laatste viel best tegen. Sporen uit de oudheid die we zochten, bleken wat verwaarloosde omheinde veldjes te zijn met in de verte wat stenen. Jammer.
In de 2 weken dat we er waren hebben we een aantal andere bezienswaardigheden bezocht. Zoals de prachtige grotten van Petralona. Ongelofelijk. We keken onze ogen uit. Ook gingen we op zoek naar een klooster. Het derde schiereiland Athos is dan een mooie bezichtiging waard. Helaas kun je er niet op. Het is een manneneiland ( Unesco erfgoed overigens) en voor niemand toegankelijk. We hadden gepland om via het 2e schiereiland Sithonia een boottocht te maken langs de kust van Athos waarbij je de tegen de bergen aan gebouwde kloosters zou kunnen zien. We arriveerden in een haventje om 11 uur (was best een eindje rijden) in de ochtend. Te laat voor de dagtochten die in de ochtend om 9 uur vertrokken. Hebben wij weer. Slecht voorbereid dus. Rondgereden op het eiland Sithonia maar wegens kronkelwegen en misselijkheid niet het hele eiland gezien. Wij hadden de indruk dat het wel groener was dan Kassandra & minder toeristisch .
Uiteindelijk hebben we zelf een vrouwenklooster ( Monestary of John the Forrunner) opgezocht. Ook heel bijzonder om daar in nette kleding, onder het wakend oog van de nonnen, in stilte rond te lopen.
We hebben tijdens onze vakantie nog diverse stadjes en stranden in de buurt bezocht. Zoals Neo Moudania, Kallithea, Nea Fokia ( ook authentiek) en meer. Veel stadjes hadden de vermelding Nea ( nieuw). Het was duidelijk dat er de laatste jaren veel uitbreiding ten gunst van het toerisme had plaatsgevonden.
Het was een fijne vakantie. Elia Apartments was een super kleinschalige accommodatie, in het centrum van het dorpje, met geweldige gastvrouwen ( Roxanne en Juliana) die altijd in waren voor een praatje en het geven van tips, mooi groot appartement, een fijn zwembad, goede schoonmaak. Mogelijkheid van ontbijt, mooie tuin. Het ontbrak ons aan niets. Een aanrader. En we hebben ontzettend genoten van de azuurblauwe zee. Man, wat is dat prachtig!
Iedereen die mij op de sociale media volgt zal het niet zijn ontgaan dat het een bijzonder weekend was in Son en Breugel. Son en Breugel viert dit weekend ( en ook nog een deel van dezer week) de bevrijding van Son en Breugel: 80 jaar geleden. De exacte datum is 17 september. Om de 5 jaar wordt er flink uitgepakt om aandacht te besteden aan de bevrijding. Thema dit jaar was: Vieren, herdenken en doorgeven. Er vonden in het centrum en daarbuiten diverse activiteiten plaats op historische plaatsen. Voor het programma verwijs ik kortheidshalve even naar de website van Remember September, een samenwerking tussen gemeente en tal van lokale organisaties en bedrijven.
Omdat ik her en der foto’s en filmpjes heb gedeeld, hierbij de totale recap van mijn foto’s en filmpjes van Remember September 2024. Om een en ander samen te vatten: het was een groots, top evenement. Het was indrukwekkend, verrassend en soms ontroerend en emotioneel. De vele talenten in mijn dorp. De grote inzet van heel veel mensen. Zware dagen en dat vrijwillig. Er waren verhalen van tachtigers die ik op straat sprak, waar ik diep van onder de indruk was. En de hugs tussen Oekraïners en Amerikaanse soldaten. Ja, dat…
Ongelofelijk wat er allemaal mogelijk is in een klein dorp als Son en Breugel. Ik ben er trots op.
Een korte samenvatting van onze fietstocht met Rotterdamse vrienden in grenspark Kalmthoutse Heide. ( Nederland/België). Een prachtig natuurgebied met heide, vennen, bossen en duinen. Op dit moment staat de heide weer in bloei en dat is natuurlijk weer fantastisch om te zien. Meer foto’s zie je hier of klik op de afbeeldingen.
We vertrokken vanaf de parkeerplaats bij Restaurant de Heihoeve en volgden de Kalmthoutse Heideroute ( zie foto). Al bij aanvang van de route ontdekten we de uitkijktoren de Stapper, zodat we direct al een mooi uitzicht hadden over het gebied.
Afgelopen zondag een mooie fietsroute uitgezocht. Omdat we pas laat vertrokken en veel interessante locaties tegenkwamen ( Museum De Wieger met het Tuinpad van mijn vader, Het Toon Kortooms Park) waar we bleven hangen, hebben we maar een heel klein onderdeel van deze tocht gefietst. Daarnaast zijn we ook nog eens afgeweken van de route omdat we Griendtsveen wilden bekijken. De route heet: Langs het tuinpad van mijn vader. Het is een van de mooie routes van Het land van de Peel.
Het Museum de Wieger hebben we gezien de route die nog voor ons lag, niet bezocht. Wel hebben wij het Tuinpad van mijn vader gelopen, achter het museum. Wie kent het lied ( Het Dorp van Wim Sonneveld) niet? Ik word er altijd een beetje nostalgisch van…
Richting Griendtsveen kwamen wij bij toeval terecht bij het Toon Kortooms Park tegen. Toon Kortooms, je weet wel die schrijver van heel veel kinderboeken ( o.a. Mijn kinderen eten turf en Beekman en Beekman) Daar even rondgelopen en het een en ander over turfsteken gezien. Mooi tuin ook bij. Er is daar van alles te beleven.
Toen we even hebben stilgestaan in Griendsveen zagen we dat het tijd werd om terug te keren naar onze startplaats Deurne. Het was prachtig fietsweer. 25 km afgelegd. Maar we moeten nog terug. Want we willen de fietstocht eigenlijk wel helemaal ontdekken.
Twee dingen die we hebben geleerd: Vergeet de Museum Jaarkaart niet. Op tijd van huis vertrekken.
