Auteur: einna87

Het is aspergetijd. Heerlijk. In  mijn omgeving ( Brabant) vind je veel telers van dit ” witte goud”. Op diverse plaatsen in het buitengebied staan voor de boerderijen bordjes met ” asperge te koop” Als wij hier asperge eten, dan gaan wij dus rechtstreeks naar de boer. In tegenstelling tot de asperge in de supermarkt, komt de asperge bij de boer “rechtstreeks van het land”. En in de regel is deze naast supervers ook nog eens een stuk goedkoper.

Gisteren gingen partner en ik op pad voor een kilootje wit goud. En een doosje verse eieren. Waar wij onze asperge kopen loop je bij de boerderij achterom, word je verwelkomt door de blaffende huishond,  ga je de schuur binnen en druk je op het belletje.

Voor de ingang van de schuur stond een aftandse oude Gazellefiets en manlief raakte hierover met de boer aan de praat. Vanteen kwam hettander en al snel werd er gesproken over de tijd dat boer (bijna 70) en partner beschikten over een Zundapp, die manlief ( achteraf heel spijtig) nooit had moeten verkopen.

Toen bleek de boer een verrassing te hebben. “Kom maar eens mee”  zei hij tegen manlief en ze liepen de schuur binnen. Daar, afgedekt onder een zeil en een doek, kwam een rode Zundapp uit 1967 te voorschijn. Die nog  kon rijden ook. Manlief was blij verrast en al snel kwamen de verhalen over vakanties met vrienden op de brommer, met ieder onderdelen van een tent op de bagagedrager, afgedekt met de US vlag ( Easy Rider). Verhalen over de vakanties in Duitsland, zittend en drinkend op bierkratjes. Over de brommer die belangrijker was dan de meisjes.

Wederom een bijzondere toevallige ontmoeting. Met een kilo asperges reden we met een glimlach op ons gezicht naar huis.