Al een tijdje op mijn lijstje, de Basiliek van Oudenbosch. Of voluit: de Basiliek van H.H. Agatha en Barbara. Vandaag leek het ons een goede dag om de Basiliek eens te bezoeken. Had al veel gehoord van deze replica van de St. Pieter. En aangezien ik nog niet in Rome ben geweest leek het mij interessant om eens in Oudenbosch te gaan lijken.
Was een beetje bang dat we niet binnen zouden kunnen maar de deur stond uitnodigend open. Ik was helemaal overdonderd door wat ik zag. Dergelijke gebouwen zijn indrukwekkend en ben er meestal sprakeloos van.
De bouw vond plaats in de periode 1865-1892 en in 1959 heeft er een renovatie plaatsgevonden. Helaas konden we vanwege de coronamaatregelen niet in de koepel en ook de crypte was niet toegankelijk voor publiek.
Een aardige suppoost heeft ons tijdens ons bezoek te woord gestaan. Altijd mooi al die informatie en verhalen die je dan te horen krijgt.
Vervolgens nog door het dorp Oudenbosch gelopen. De bijzondere kerken, koepels, voormalige internaten gecombineerd met een haventje, musea en gezellige horeca gelegenheden maken het stadje geschikt voor een mooi dagje uit.
Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding hieronder.
Het was al wat later in de middag toen we besloten naar Vught te rijden. Gewoon voor een wandeling door het stadscentrum. Vught is een prachtige Brabantse gemeente die een lange historie heeft. De vele (gemeentelijke) monumenten verwijzen naar vervlogen tijden, onder de rook van ’s Hertogenbosch.
Het eerste wat opviel toen we Vught binnenreden was het prachtige park met het mooie witte gemeentehuis Leeuwenstein. Nog niet eens zo oud ( 1900) maar heeft toch een grote cultuurhistorische waarde.
We lieten ons tijdens het wandelen leiden door de kerkgebouwen die nadrukkelijk aanwezig waren in het centrum . Toen we vlak bij de eerste kerk liepen dacht ik opeens POTVERDORIE: Vught heeft een bieb in een kerk. En ja hoor. We stonden voor DE Petrus.
Toen was ik niet meer te houden uiteraard…
De Petrus is een Ontmoetingsruimte en is het culturele hart van Vught. De bewoners zijn de Wereldwinkel, het Vughts Museum, Welzijn Vught en Stichting Anders bezig zijn. Deze bewoners en vrijwilligers werken nauw met elkaar samen om die ontmoetingsplek te realiseren.
Het overgrote deel is in gebruik door de bibliotheek. Ik keek mijn ogen uit. Het kerkgebouw is nog gewoon in tact en alle bogen en het glas in lood geven een bijzondere sfeer aan de ruimte. Er is een etage met kantoren, die mooi in het geheel is opgenomen. Vanaf de eerste verdieping heb je een mooi overzicht over de boekenkasten en de indeling op de begane grond. Weer een heel mooi voorbeeld van hergebruik van kerken.
Blijkbaar heb ik me bij het fotograferen op niet toegankelijk terrein begeven omdat ik een poortje genegeerd heb. Sorry, zal het nooit meer doen. Was mijn enthousiasme zal ik maar zeggen.
Na het bezoek aan de Petrus hebben we nog een blokje om gelopen waarbij we o.a..de Lambertuskerk en het eet-en drink gedeelte van Vught passeerden. We hebben lang niet alles gezien van Vught maar een mooie eerste indruk was het zeker. En ik heb gesmuld van de prachtige bieb… Klik hier of op de afbeelding om naar de foto’s te gaan.
Rinsumageast. Nooit van gehoord. Totdat ik op zoek ging naar een b&b in Friesland, om vanuit een centrale plek de Waddeneilanden te gaan bezoeken. Voor een korte vakantie in eigen land.
Herberg het Rechthuis in Rinsumageast, dat leek ons wel wat. Het prachtige historisch pand ( een rijksmonument) met de ruime sfeervolle en smaakvol ingerichte kamers die uitnodigend lonkten, spraken ons erg aan. Omdat we er vroeg bij waren was de Dorpskamer nog beschikbaar. 4 nachten hebben wij in het Rechthuis overnacht. Wat een goede keuze. De vriendelijke gastheren Theun en Mike waren zeer gastvrij, behulpzaam, waren in voor een praatje, zorgden met veel aandacht voor de gasten. De kamer was zeer comfortabel en ruim, een heerlijk boxspring bed, echt alles erop en eraan. Het ontbijt was aangepast aan de individuele wensen van de gasten en zeer uitgebreid. Echt een aanrader. Theun en Mike, nog hartelijk dank voor jullie aangename aanwezigheid.
Dag 1: Dokkum.
Omdat er nog gegeten moest worden en Rinsumageast nauwelijks horeca heeft, zijn we die eerste dag naar Dokkum gefietst. Een historisch mooi en klein stadje waar van alles te zien is. De bolwerken, de Admiraliteit, de grachten met haar prachtige panden, de Bonifatiuskapel, de IJsfontein, gezellige winkelstraatjes, terrasjes en bierbrouwerijen. En op advies van onze gastheren, heerlijk gegeten in een goed restaurant. Foto’s van Dokkum vind je hier.
Dag 2: Ameland. Deze dag stond Ameland op onze planning. Met de fiets ( electrisch) naar Holwerd van waaruit we de boot naar Ameland konden nemen. De kosten van de overtocht ( met fietsen) bedroeg €54,00 ( retour uiteraard), duurde 3 kwartier en was best interessant omdat we door de Waddenzee voeren. Met her en der zandplaten waar helaas wel veel vogels maar geen zeehonden te zien waren. We fietsen de Amelandroute waarbij we alle pittoreske dorpjes aandeden en via het mooie duinfietspad de mooie stranden konden bezoeken. Hoewel de luchten vaak dreigend waren en het in de verte rommelde, hielden we het droog. En genoten we van de indrukwekkende uitzichten. De foto’s van Ameland staan hier.
Dag 3: Schiermonnikoog De boot naar Schiermonnikoog vertrok vanuit Lauwersoog. Reistijd ook 45 minuten. Ameland was ons zeer goed bevallen. Benieuwd naar wat het kleinere Schier ons te bieden had. En dat was een grote verrassing. Wat een mooi dorp ( ja er is maar 1 dorp op Schier) is Schiermonnikoog. Met een lange straat met oude karakteristieke huisjes, 2 vuurtorens en een uitgestrekt duin- en natuurgebied. En ook hier weer prachtige fietspaden door het duin- en natuurgebied. Wat een rust en ruimte bied dit eiland. Er waren momenten dat we helemaal niemand tegenkwamen. Heerlijk. Foto’s van Schiermonnikoog staan hier.
Dag 4: Leeuwarden. Eigenlijk stond ook een bezoek aan Vlieland nog op de planning. Maar omdat we ook nog uitgebreid stil wilden staan bij Leeuwarden, fietsten we op de vierde dag dus naar de Friese hoofdstad. Onderweg kwamen we bij toeval het Elfstedenmonument tegen. Mooi gemaakt met al die tegeltjes van deelnemers.
Het centrum van Leeuwarden kenden we al dus we zochten de smalle stadse straatjes op. Hierdoor kwamen we op verrassende plekken zoals in de de verborgen parel van Leeuwarden : de tuin van het Sint Anthony Gasthuis. Een vriendelijke bewoner vertelde het verhaal van de tuin. Mijn video ( instagram). Wat een stilte en dat midden in een grote stad.
Natuurlijk ookdBieb bezocht. Die is gevestigd in de het Voormalige Huis van Bewaring de Blokhuispoort. Een bijzondere ervaring. Geïnteresseerd in de foto’s? Ze staan hier. Video ( instagram)
Op de toeristische route terug naar Rinsumageast, over smalle paadjes door weilanden met koeien en schapen, waren we op zoek naar het wereldberoemde Bruggetje van Bartlehiem. Helaas niet gevonden. Wel een brouwerij: de Grutte Pier. Dus maar van de nood een deugd gemaakt. En lekker dat dat bier was… Nog verder via de vaart doorgefietst naar Dokkum voor een lekkere maaltijd en met dit keer toch een nat pak ( eerste keer in 4 dagen) terug naar Rinsumageast. Foto’s vind je hier.
Dag 5: Giethoorn. Giethoorn, het toetje op de korte vakantie. Omdat er ivm Corona nog weinig buitenlandse toeristen zijn durfden we dit bezoek aan deze zeer toeristische plek wel aan. Een sloep gehuurd en de vaart op. Wat een prachtig dorpje dat Giethoorn. Mooie oude optrekjes met weelderige tuinen langs de waterkant. De drukte viel inderdaad wel mee. Heb toch wel te doen met die mensen die langs de vaart wonen. Altijd maar die toeristen die langswandelen en varen. De terugweg naar de sloepverhuur ging via het meer genaamd de Bovenwijde. Een heerlijk rustmoment en al dobberend tijd voor een broodje. De foto’s van Giethoorn staan hier.
Resume. We hebben erg genoten van de fietstochtjes op de eilanden en door het Friese land. Voor Vlieland gaan we nog speciaal een keer terug. Een afstand van 175 km afgelegd. Het weer ( de voorspelling was regen en 20 graden) viel 100% mee. Een paar druppeltje en 1 buitje. Temperatuur rond de 23 graden. Bewolkt en zonnig. Uiteindelijk gewoon lekker t-shirt-weer. En een rood neusje van de zon. De contrasten van kleuren en licht op de stranden/ de horizon waren prachtig. Love it. Heb, naast Zuid- Limburg nu een nieuwe liefde ontdekt: De Waddeneilanden. Unesco Werelderfgoed.
Laat ons er zuinig op zijn. Las dat vanwege klimaatverandering de eilanden zomaar zouden kunnen verdwijnen. Dat willen we toch niet…
Afgelopen zaterdag wilden we weer eens een stukje wandelen. Kasteel Heeswijk en omgeving werd de bestemming. Het weer was een beetje somber en er hing veel bewolking. De bewolking ging later op de middag over in regen. Van wandelen kwam daarom niet veel. Maar de omgeving kenden we al een beetje omdat we in het voorjaar een wandeling in het nabijgelegen Middelrode hadden gemaakt. Op zich kun je rondom het kasteel en de bossen en de AA mooi wandelen. Foto’s wandeling Middelrode vind je hier.
Aangekomen bij het sprookjesachtige kasteel bleek het open te zijn voor publiek. We hadden niet het benodigde ticket ( i.v.m. Corona is er een tijdslot en heb je een ticket nodig) maar via de website was dat snel geregeld. En we hoefden niet eens te wachten.
I.v.m. Corona mag er eigenlijk niet gefotografeerd worden. Maar de vriendelijke suppoost had er geen bezwaar tegen want we waren (nadat de gasten van een bruiloft wegwaren) ongeveer de enige bezoekers. Dus ik kan wat foto’s van het interieur laten zien. Een heel mooi kasteel met een bewogen geschiedenis ( houten toren 1080). Het Blauwe Boudoir, de Witte Kamer, het trappenhuis, de Chinese Eetkamer, de keuken, de slaapkamer van Jonger Louis. . Allemaal prachtige ruimtes. En natuurlijk geniet ik als bibliotheekmedewerker nog eens extra van de prachtige bibliotheek. Meer info op de website van Kasteel Heeswijk .
Een bezoek aan een stad, of het nu binnen- of buitenland is, betekent voor mij ook even gluren bij collega-bibliotheken. Zo ook in de Hanzestad Deventer. Met toestemming van een medewerker mocht ik foto’s maken mits ik geen bezoekers in beeld bracht. Dus denk niet dat er niemand was. Het oog van de fotograaf zorgde er voor dat iedereen buiten schot bleef.
De bibliotheek Deventer Centrum is nieuw ( 2018) en heeft een moderne open uitstraling. Opvallend zij de grote raampartijen, waardoor de oude binnenstad van Deventer van buiten, bijna letterlijk binnenkomt. Op iedere verdieping valt je oog op de prachtige historische gebouwen in de directe omgeving van de bibliotheek. Op het grote terras op de bovenste verdieping kijk je uit over de daken van de binnenstad en heb je een mooi zicht op de Lebuinuskerk.
Binnen is het licht en ruim. Moderne stoelen en zithoekjes, metalen open boekenkasten die door de transparantie erg ruimtelijk werken. Er staan diverse grote tafels waaraan gewerkt kan worden ( om te sturen studeren of om met activiteiten bezig te zijn). Op de bovenverdieping staan werkbanken voor makersactiviteiten. Er zijn 2 ruimtes voor de echte rust: de Tuinkamer en de Stilte Kamer. Bij deze ruimtes is een hoek ingericht met materialen uit de Atheneumbibliotheek. Een vriendelijke vrijwilligster liet mij ook nog even de theaterzaal en de thuisbioscoop zien. Er is gebruik gemaakt van veel houtwerk, zoals voor de grote trap en de vloeren ( gedeelte) zodat de ruimte naar mijn gevoel ook nog warm aanvoelt.
Na een lekkere kop koffie bij Oscar en een praatje met 2 medewerkers trok ik voor mijzelf de conclusie dat de bibliotheek bij mij een goede indruk achterliet.
