Mooie Prezi over cyberpesten van Saskia Dellevoet Mediacoachbmb. En dat Prezi, dat wil ik ook nog wel eens leren.( heb ik dat niet al eens eerder gezegd ?)
Good ideas glow in the dark.
Een functie op je lijf geschreven.
In 2008 heb ik, vanwege een voor mij op dat moment belangrijke reden, gesolliciteerd naar een voor mij uitstekend passende functie in een andere bibliotheek. Op mijn lijf geschreven. Helaas, in de eerste ronde afgevallen. De reden? Is me ondanks mails en diverse telefoontjes niet duidelijk geworden.
Het was geen functie die in een hokje werd geplaatst. Het was geen bibliothecaris ( medewerker publieksservice en inlichtingen) en ook geen administratief medewerker ( medewerker publieksservice, zoals ik). Mooi, traditionele indeling doorbroken dacht ik.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder.
Functieprofielen/ beschrijvingen zijn nog grotendeels hetzelfde als 5 jaar geleden
Takenpakketten en benodigde vaardigheden zijn veranderd. We moeten kunnen netwerken, samenwerken, contacten onderhouden, mediawijsheid uitdragen, digitaal actief zijn en dat uitdragen, projectmatig kunnen werken, digitaal kunnen zoeken, wereldburger en klantgericht zijn. Om er maar een paar te noemen. In de functiebeschrijvingen bij vacatures zie je die nieuwe taken en benodigde vaardigheden terug.
En er zijn functies bijgekomen uiteraard, o.a. ICT-ers, PR- en communicatiemedewerkers, mediacoaches.
Maar traditionele indeling doorbroken? Volgens mij mooi niet. Je hebt ( zeker in een kleine bibliotheek als die van ons) nog steeds bibliothecarissen en administratieve medewerkers. De grenzen vervagen, maar de oude functie omschrijvingen en functiewaarderingen zijn nog steeds in tact.
Wanneer veranderd dat nou eindelijk. Wordt er aan gewerkt? Een eigentijds functiehuis voor alle NL bibliotheken? Zodat ook de functie-omschrijvingen eindelijk voldoet aan hetgeen we nou werkelijk doe(n)? En liefst op mijn/ons lijf geschreven is?
Wie praat mij bij?
Allemaal stukjes?
Wat een gezeur van mij daar in dit bericht. Als ik dat zo terug lees. Ik draag helemaal nóóit een pet.
Ik snap wel dat ik hem even zocht ( het was natuurlijk erg koud toen op 27 december 2010). En het is natuurlijk zo’n terugblikmomentje op het eind van het jaar ( waar ik niet aan deed, terugblikken).
Maar ik besta natuurlijk helemaal niet uit verschillende stukjes die allemaal een andere kleur pet nodig hebben . Hoewel? Ik ben een stukje Limburgs, een stuk Brabants, ik ben een echtgenote, een liefhebbende moeder, een inwoner uit mijn dorp, een sociaal cultureel werkster, een voormalig gemeente-ambtenaar, een medewerker in de bibliotheek, een collega, een buurvrouw, een vriendin, een blogger, een tweep, een……..enz.
Die stukjes zijn geen losse stukjes, die hebben elkaar beïnvloed/ beïnvloeden elkaar nog steeds en vormen gewoon 1 geheel. En dat grote stuk ( haha) is einna ( Annie achterstevoren voor degene die dat nog niet had gezien). Dus áls ik al een pet draag, dan is dat een bonte kleurenpracht, waarvan de kleuren in elkaar overlopen. That’s ME.
We helpen u graag mevrouw.
“Mevrouw, op die poster staat dat ik op www.bibliotheekdommeldal.nl moet kijken of op mijn pasnummer een prijs gevallen is. Weet u wel dat de meeste ouderen helemaal niet kunnen internetten?”
Tja. Ze heeft niet helemaal ongelijk. “U mag het ook altijd even aan het personeel vragen, die helpen u graag en zoeken het even voor u op”.
In het gesprek dat volgde, kwamen er meer voorbeelden.
“Op het journaal en bij televisieprogramma’s verwijzen ze ook alleen nog maar naar www.nl”.
Inderdaad. Voor mensen die geen internet gebruiken wordt het wel erg lastig. “Het is een ontwikkeling mevrouw die toch niet meer is tegen te houden”.
“En wat ik heel erg vind, dat u geen Duitse boeken meer heeft. Die las ik altijd om mijn Duits op peil te houden”.
Ook dat is waar. Ze werden nauwelijks uitgeleend en zijn uit de kasten verdwenen. “Als u even naar mijn collega gaat, dan helpt zij u even een Duits boek te bestellen uit een andere vestiging. Helemaal gratis en u wordt gemaild, sorry gebeld als het boek er is“.
Mevrouw in kwestie is 92 en goed bij de tijd. Ze is onlangs gestopt met een internet cursus omdat ze zoveel andere dingen deed. Maar het geeft wel aan dat ontwikkelingen snel gaan en dat er een generatie is die geen aansluiting heeft.
Ok. Ik heb aangeven dat er alternatieven zijn en dat wij haar graag persoonlijk van dienst zijn. Maar toch. Misschien onder het webadres op de poster schrijven “of vraag er naar aan de balie“?