Het houdt me zo bezig.

Als je zo actief bent op het internet zoals ik, komt er nogal wat informatie op je af. Aangezien ik vooral mensen en sites uit het vakgebied bibliotheek volg, komt er een enorme hoeveelheid informatie op me af over wat in bibliotheek minnend Nederland allemaal gaande is. Ik heb hier al eens eerder ( indirect) aandacht aan besteed zoals in mijn posts een mix van erwtjes en worteltjes  en mensen van de werkvloer.

Ik constateer dat ikzelf hierdoor een ontwikkeling doormaak. Het Internet is voor mij “de vakliteratuur’ die anderen uit papieren versies halen.  Een aantal jaren geleden las ik niet eens de vaktijdschriften omdat die toch voornamelijk voor de  bibliothecarissen bestemd waren, dacht ik.  En aangezien ik geen bibliothecaris ben….?

Door die “versnelde” ontwikkeling ( en ik moet toegeven het haast ook niet te kunnen bijbenen)  constateer ik dat er door mijn enthousiasme voor de sociale media en de daar opgedane kennis een grotere kloof ontstaat tussen de overige mensen  die de 23dingen hebben gedaan  en mijzelf. Het zou kunnen zijn dat dit enthousiasme als opdringerig wordt ervaren maar dat is geens zins mijn bedoeling. Laten we proberen elkaar op dit vlak te respecteren. 
Maar het is natuurlijk wel de bedoeling lijkt me dat we de opgedane digitale kennis ook in de praktijk brengen in de relatie tot de lener ( maar je ook  begeeft op de sociale netwerken). Maar of dat ook voldoende gebeurd?    

Natuurlijk, het moet je allemaal interesseren. En niet iedereen houdt van erwtjes of worteltjes. Maar als we niet NU, iedereen op de werkvloer aansluiten, dan wordt de kloof alleen maar groter en wordt aanhaken steeds moeilijker.  Ik wil dat graag doorbreken maar hoe? En is dat mijn verantwoordelijkheid? Ik ga ook niet niet voetballen hoewel andere er dol op zijn. Maar als het zou moeten? Dan ging in het veld op. In een damesteam natuurlijk.  
Ga zo meteen maar eens even een balletje zoeken. En kijken of ik de verdedigers en de keeper kan passeren.

Ps: valt me nu nog even in. Als we als bibliotheken meedoen aan de Week van de  Mediawijsheid dan moeten wij als medewerkers toch ook uitstralen dat wij de ( digitale) kennis hebben? Iedereen!

Email Linkedin Facebook Pinterest

Weekendmuziek.

Weer eens zo’n heerlijk zaterdagavond YouTube oldies avondje. Val van de ene verrassing in de andere.
http://www.youtube.com/watch?v=MHIAZUxlr8g

Email Linkedin Facebook Pinterest

Voorjaar versus najaar.

        

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                         

                                                     

 

 

 

                                                                             

 

 

 

 

In het voorjaar heb ik een tochtje langs mooie Dommel plekjes in Son en Breugel gefietst en daarbij foto’s gemaakt. Vandaag deed ik vanwege de hoge waterstand van de Dommel het fietstochtje opnieuw. Ik vond het leuk om de foto’s eens naast elkaar te tonen. Meer foto’s vind je op Flickr. Voorjaar versus najaar.

Email Linkedin Facebook Pinterest

Een deukje in mijn vinger.

Tijdens het doornemen van mijn RSS vandaag kwam ik het volgende bericht tegen op Bright.nl : Typen versus schrijven. Het begint met”:
“Met de hand schrijven, wie doet dat nog met regelmaat? Wie kan het nog leesbaar en kun je niet veel beter alles typen?”
Dat deed me even terugdenken aan de begintijd dat ik gemeenteambtenaar was. Er stonden op ieder bureau nog van die ouderwetse ratel typmachines waarbij we carbonpapier gebruikten voor de vermenigvuldiging.  Een college-, commissie- of raadstuk werd toen eerst met de hand geschreven, waarna ik op de typmachine ( met typex)  aan de slag ging. In de loop van de jaren had mijn ( linkse) middelvinger ( ben linkshandig) door al dat geschrijf een deukje opgelopen. En dat deukje is verdwenen! Niet dat ik niet meer schrijf. Integendeel. Ik schrijf veel meer. Maar de pen is vervangen door de pc en het deukje is vervangen door een bobbeltje op mijn (rechter) pols dat af en toe een beetje pijnlijk aanvoelt ( RSI????).

Wat schrijf ik dan nog wel met pen ( of iets vergelijkbaars)? Een boodschappenlijstje, een telefoon- of lenersnummer, vandaag adressen op enveloppen (o, wat ouderwets maar ik heb het adressenbestand nog niet helemaal digitaal beschikbaar), een kaartje, een mededeling op het whiteboard, een memootje voor mijn zoons. Heel veel verder kom ik denk ik niet.

En leesbaar? Mijn mooie meisjes handschrift van de basisschool is in het niet verdwenen. Ik zal maar geen grafoloog  loslaten op mijn huidige handschrift.  Er zit namelijk geen routine meer in dat geschrijft met pen.  
Maar deukje of bobbeltje, pen, typmachine of pc, het heeft heel veel output of deftig  gezegd “content” opgeleverd, dat ergens nog wel in de (gemeente-) archieven is terug te vinden. En daar gaat het toch om, om wat eruit kwam/ komt.

Email Linkedin Facebook Pinterest
Social links powered by Ecreative Internet Marketing