Baarlo – E I N N A S B L OG

2 augustus 20222 augustus 2022

Fietstochtje in het gebied van onze roots.

Een keer per jaar maken we met de schoonouders van oudste een fietstocht in onze of hun omgeving. Dit jaar kwam het idee bij ons op om met hen onze roots op te zoeken. We gingen richting de Maas in Noord- Limburg: Kessel, Reuver, Steyl en Baarlo.

De auto werd in Kessel bij het prachtige kasteel Keverberg ( 950) geparkeerd. Een van de oudste kastelen van ons land en tevens ook het modernste. Kasteel De Keverberg is in 2015 in een nieuw jasje gestoken, hierbij is ook veel aandacht besteed aan een duurzame manier van herbouwen. We hebben hier koffie gedronken en natuurlijk Limburgse vlaai gegeten.

Richting de veerpont om de Maas over te steken richting Reuver. We volgende daar de knooppunten richting Steyl en fietsten voornamelijk in het mooie Maasdal. In Steyl, bekend van de botanishe tuin het Jochemhof en het Missiemuseum, zouden we lunchen. Helaas was het bekende Vaerhoes op maandag gesloten. In het Missiemuseum kwam ik als kind al. Als zondags uitstapje vanuit mijn geboortedorp Helden of als schoolreisje. Herinner me nog de insecten en vlinders die met spelden in grote glazen kasten werden tentoongesteld. En dan was er ook nog iets met een opgezette beer maar daar herinner ik me op dit moment niet zo veel over.

Weer de veerpont gepakt om de oversteek naar Baarlo ( Kastelendorp en geboorteplaats van Geert) te maken. Na een lekkere lunch bij Maes21 vervolgende we onze fietstoer. In het Maasdal ontdekten we een voor ons nieuwe uitkijktoren die we uiteraard even moest beklimmen voor het mooie uitzicht richting Venlo en Steyl.

Het eerste (van de 4) kasteel dat we wilden bezoeken was Kasteel de Berckt ( 1219) . Helaas was het terrein i.v.m. andere activiteiten niet toegankelijk. Dit kasteel is tegenwoordig een groepsaccommodatie voor verhuur. Voor mij was het kasteel al bekend. Lees hierover in een eerdere blog.

Vervolgens richting centrum Baarlo naar kasteelhoeve d ‘Erp. Nu vakantiehuis. Helaas ook niet toegankelijk voor publiek maar ligt er mooi bij. Ook ligt daar nog een inwerking zijnde waterradmolen en bestaat de oorspronkelijke wasplaats de Sprunk nog.

Verder richting het Kasteel waar kunstenaar Tajiri ( bekend om zijn knopen) velen jaren heeft gewoond, het achter muren verscholen kasteel Scheres. In het dorp zijn diverse “knopen” van hem te bezichtigen. Er is zelfs een knopen looproute.

Het laatste kasteel is kasteel de Raay ( 1236). Inmiddels ook een hotel.

Volgens retour Kessel waar een heerlijke maaltijd op ons stond te wachten op het buitenterras bij Baron Frits. Aan het water met uitzicht op de Maas. Het was een heerlijke fietsdag met mooi weer en aan Geert hadden we een fantastische gids die met passie kon vertellen over zijn omgeving en zijn geboortedorp.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

12 juni 201627 juni 2016

Met schoonmoeders terug in de tijd (fotoblog).

Dit uitje blijkt achteraf ons laatste uitstapje samen. Schoonmoeder is vandaag 27 juni 2016, overleden. Rust zacht. ” Het was hier So gesellig”.

Met deze tweet begon ons dagje ” terug in de tijd“. Of eigenlijk al eerder. Nadat we waren gearriveerd in het verzorgingstehuis waar schoonmoeders woont ( kastelendorp Baarlo) moesten we nog een uurtje wachten totdat schoonmoeders klaar was met eten en haar middagdutje. Van een medewerker hoorden we dat het Ammy Day was. Op deze dag staat heel Baarlo vol met mooie Amerikaanse auto’s, zowel klassiekers, youngtimers en zelfs vlamnieuwe bolides. Nou, dus maar even een kijkje gaan nemen in het centrum van het mooie dorpje aan de Maas.

Mooi hoor. Oud en nieuw bij elkaar. We liepen even door naar het gebouw waar wat activiteiten plaatsvonden. In dat gebouw was vroeger het jeugdwerk van Baarlo ( Wisja) en het jongerencentrum ( Sjiwa) ), oftewel de Kelder gevestigd. Manlief heeft in de Kelder menig uurtje doorgebracht toen hij jong was, heb ik vernomen. Hij kon zich nog vele details ( !?) herinneren. Later heb ik er met manlief ook wel wat feestjes meegemaakt.

Er liep een vrijwilliger rond in het gebouw en wij vroegen of de Kelder nog bestond. ” Loop maar even mee”, zei hij en voor we het wisten stonden we in de Kelder. Manman, nostalgie, vooral voor manlief.

We hebben die vrijwilliger hartelijk bedankt dat hij ons de mogelijkheid gaf voor deze terugblik in onze jeugdjaren.

Nadat we oma hebben opgehaald, mijn ouderlijk huis in Helden ( gemeente Peel en Maas) bezocht. Heerlijk genoten van de prachtige tuin (met zwembad) die mijn broer daar heeft aangelegd in de voormalige groentetuin van mijn vader. En gezien hoe mijn broer de oude door mijn vader gemaakte gietijzeren ornamenten weer een plekje heeft gegeven. Hingen vroeger in de woonkamer. Lief.

We zijn vervolgens een rondje met schoonmoeders gaan rijden en hebben een bezoek gebracht aan het ouderlijk huis van mijn vader in Egchel. Ik kwam er vroeger vaak omdat een oom daar woonde. Het huis wordt binnenkort gesloopt en daarom wilde ik er graag een kijkje nemen. Hoewel er binnen wel enige aanpassingen zijn geweest ( er werden tijdelijk medewerkers van een tuinbouwbedrijf gehuisvest), zag het er aan de buiten nog bijna precies hetzelfde uit als vroeger. Ik herinner me zelf vooral de waterput nog. Omdat het huis nu leegstaat konden we er ook nog naar binnen gluren. Prachtig, allemaal herinneringen komen op. En over enige tijd is het pand weg. Gelukkig hebben wij nu de foto’s nog.

En weer door. Schoonmoeder geniet altijd erg van de autoritjes door de voor haar zo bekende omgeving van Baarlo. We rijden dan graag nog een extra blokje om. Van Helden-Egchel, via Kessel terug naar Baarlo. Maar eerst nog even uitgestapt bij de ruïne van Kessel.Nou zeg, helemaal gerestaureerd en ik kan me bijna niet meer voorstellen dat dit het oude kasteel was, waar we vroeger vaak met onze ouders op zondagmiddag naar toe fietsten. En zoveel geklauterd hadden op de restanten van het in onze fantasie echt ridderkasteel aan de Maas. Maar…….. wel bijzonder deze restauratie. Oordeel zelf.

We genoten nog even van het uitzicht over de Maas en hebben vervolgens schoonmoeder weer ” uitgeladen ” bij het verzorgingstehuis, pilletje toegediend, boterhammetje gesmeerd, kopje thee voor haar gezet, dikke knuffel gegeven en onze weg terug naar het Brabantse ingezet. Terug naar onze huidige tijd. En schoonmoeder? Die was ” helemaal gelukkig”.

11 september 201411 september 2014

Een (historisch) religieus archief? Deel 2.

In 2010 schreef ik een blog naar aanleiding van een oude bibliotheek die wij tijdens een bezoek tegenkwamen op de zolder van kasteel de Berckt in Baarlo. Ik was nogal verbaasd dat zo’n archief lag te verstoffen tussen oude dozen en veel rommel. Gisteren was ik terug op die zolder, tijdens een rondleiding met familie uit Canada. De bibliotheek was nog steeds in tact. Er was wel het een en ander verdwenen volgens mij maar er was nog voldoende aanwezig om nieuwsgierig te blijven naar de inhoud. En de vraag waarom gebeurt er niks mee is er nog steeds. Of zal het waardeloos zijn?

25 juli 201011 september 2014

DLVEB: deel 34: Een (historisch) religieus archief?

Gisteren, tijdens de jaarlijkse familiedag van mijn partners kant, een bezoek gebracht aan voormalig paterklooster, huidige groepsaccommodatie de Berckt te Baarlo (L). We hadden hier al eerder een rondleiding gehad, maar omdat een deel van de familie destijds ontbrak, werd de rondleiding aldaar herhaald. De lokatie was voor de familieleden interessant omdat men hier vroeger, met de SRV-wagen van vaders , melk ging afleveren bij de toenmalige bewoners, de paters. Voor mij als bibliotheekmedewerker heeft destijds met name de zolderverdieping veel indruk gemaakt. En ook gisteren, was ik er nog steeds verwonderd over. En ik niet alleen. Waarom? Daar, op de bovenverdieping is een ruimte, waar de bibliotheek van de paters is opgeslagen. Tussen de oude matrassen, lege dozen, bouwmaterialen ed. tref je honderden oude reglieuze boeken aan. De meest kostbare ( handgeschreven) boeken zijn in de loop der jaren op verklaarbare en onverklaarbare wijze verdwenen.

Ik weet niet of de collectie historische waarde heeft. Ik denk dat de collectie dan allang geschonken zou zijn aan een of andere archief. Maar bij mij kriebelt het altijd als ik op die zolder ben. En niet alleen vanwege het stof en de hoogstwaarschijnlijk aanwezige muizen. En wat rest is: