Jaarlijkse maken we een fietstocht met de schoonouders van oudste. De ene keer vanuit de woonplaats van de schoonouders, de andere keer vanuit ons mooie Son en Breugel. Voor meer foto’s klik Hier.
Vandaag was er een route uitgezet van Loon op Zand, via de Loonse en Drunense Duinen met de bloeiende heide, Waalwijk, Elshout, Doeveren, via de dijk langs de Maas naar het prachtige vestingstadje Heusden. Onderdeel van de Zuiderwaterlinie. Een mooie route over fijne fietspaden, door de duinen, door bossen en over dijken .
Terug via Drunen, weer door de bossen met zandverstuivingen, eten bij Landgoed Bos en Duin en nog een bakkie in Loon op Zand. Het was een warme dag maar op de fiets was het heerlijk.
1e Paasdag , 17 april 2022. Een prachtige zonnige dag voor een fietstochtje door de bloeiende Betuwe. De auto in Geldermalsen neergezet, de fietsen eraf en een knooppunt opgezocht. We fietsten het Rondje Buren, van Geldermalsen richting Culemborg met de bedoeling om via Buren en Tiel weer terug te keren in Geldermalsen.
De Betuwe, ook wel de fruittuin van Nederland genoemd. We gingen dus op zoek naar bloesems. Die waren er genoeg. Alleen bestaat de fruitteelt tegenwoordig voor een groot deel uit gecultiveerde, lage boompjes. Hier en daar was er nog een oude boerderij met een oude boomgaard.
Het hoogteput van onze tocht was Oranjestad Buren, met een vorstelijke historie. Aan het riviertje de Korne. In dit eeuwenoude stadje trouwde Willem van Oranje in 1551 met Anna van Egmond. Het kasteel van Buren waar het huwelijk zich voltrok, is helaas in 1804 gesloopt. Verder beschikt Buren over mooie historische panden, een molen, het Oranjemuseum en het oude Weeshuis, nu Marechausseemuseum. Het kasteel van Buren is helaas rond 1804 gesloopt.
Vervolgens fietsten we door het zonnige en fraaie Betuwse landschap richting Tiel, waarbij we ondertussen Erichem en Kerk Avezaath passeerden. In Tiel raakten we de knooppuntenbordjes kwijt, waardoor we het oude centrum misten. Daarna fietsen we op eigen gelegenheid via de Linge terug naar Geldermalsen. Het was weer een mooie tocht. 40 km.
Nationaal Park De Meinweg, met een korte ei. Hoewel ik in de buurt geboren ben, was dit Limburgse gebied, in het grensgebied met Duitsland, mij niet bekend. We hebben de auto geparkeerd in het dorpje Asenray ( ook nooit eerder van gehoord) en gingen op zoek naar het eerste knooppunt. Vanaf zo’n knooppunt bepalen we meestal de fietsroute.
Als snel bereikten we het met naaldbomen en loofbomen afgewisselde beboste gebied. Licht glooiend met hier en daar een mooi ven en prachtige weiden met runderen. Op diverse plekken langs de Duitse grens waren er overblijfselen van Duitse stellingen en loopgraven.
Midden in het beboste gebied werden we verrast door opvallende gebouwen. Bleek dat hier in de bossen de Maharishi European Research University gevestigd was. Nooit eerder van gehoord maar toch al op die locatie ( Vlodrop-Station) gevestigd sinds 1984.
Na een korte stop in het Duitse Rotenbach, lieten we de Meinweg achter ons om richting richting Vlodrop te gaan. Onderweg daar naartoe kwamen we naast o.a. de Gitstappermolen tegen. We fietsen door Vlodrop richting Odiliënberg, om de mooie Baseliek van de Heilige Wiro, Plechelmus en Otgerus te bezoeken. Helaas konden we er niet binnen. De Basiliek is prachtig gelegen op een berg met uitzicht over de Roer. Mocht je een roeping hebben? Je kunt nog zuster worden.
Tot slot via landelijke weggetjes, door Melick terug naar Asenray. Wederom een heerlijke fietstocht ( 45 km) . Verrast en genoten. Niet druk, soms lange tijd geen mens gezien.
