Een mooie Pinksterdag in de Veluwezoom.

Pinksteren, mooi weer, lang weekend, er op uit op de Bike. Rozendaal, daar zouden we starten. Bij het mooie Kasteel Rosendael ( 1616) en de schitterend gelegen Oranjerie. Bij het kasteel pakten we het eerste knooppunt op. Het fietspad leidde ons door de bossen naar de heideheuvels en zandverstuivingen van de Veluwezoom. Mooie vergezichten en best wel heuvelachtig. Heb weer wat % in de benen.

We fietsten richting Dieren en via dijken langs de IJssel naar het mooie stadje Doesburg. Onderweg was het vanwege het lange weekend best wel druk op het fietspad.

Verrassend de Hazestad Doesburg. Omdat we nog een eindje terug moesten fietsen hebben we een snel rondje door de stad gelopen. Maar aan de vele monumenten en musea zijn we nauwelijks toegekomen helaas.

We vervolgden ons pad. Via De Steeg, Rhenen en Velp weer terug naar Rozendaal. Ook aan een bezoekje aan de Grebbenberg zijn we niet toegekomen. Het hele gebied biedt denk ik nog veel meer dan we nu gezien hebben dus ook deze omgeving vraagt om een tweede bezoekje. En ook nog eens de Posbank gemist ( of misschien toch door/ langs gefietst?)

Ondertussen hadden we ( ik) een beetje last van zadelpijn. 50 km gefietst. Is ook niet niks. :-).

Voor meer foto’s klik hier of op de afbeeldingen

Met schoonmoeders terug in de tijd (fotoblog).


Dit uitje blijkt achteraf ons laatste uitstapje samen. Schoonmoeder is vandaag 27 juni 2016, overleden. Rust zacht. ” Het was hier So gesellig”. 

Met deze tweet begon ons dagje ” terug in de tijd“. Of eigenlijk al eerder. Nadat we waren gearriveerd  in het verzorgingstehuis waar schoonmoeders woont ( kastelendorp Baarlo) moesten we nog een uurtje wachten totdat schoonmoeders klaar was met eten en haar middagdutje. Van een medewerker hoorden we dat het Ammy Day was. Op deze dag staat heel Baarlo vol met mooie Amerikaanse auto’s, zowel klassiekers, youngtimers en zelfs vlamnieuwe bolides. Nou, dus maar even een kijkje gaan nemen in het centrum van het mooie dorpje aan de Maas.

  

Mooi hoor. Oud en nieuw bij elkaar. We liepen even door naar het gebouw waar wat activiteiten plaatsvonden. In dat gebouw was vroeger het jeugdwerk van Baarlo ( Wisja) en het jongerencentrum ( Sjiwa) ), oftewel de Kelder gevestigd. Manlief heeft in de Kelder menig uurtje doorgebracht toen hij jong was, heb ik vernomen. Hij kon zich nog vele details ( !?) herinneren. Later heb ik er met manlief ook wel wat feestjes meegemaakt.

Er liep een vrijwilliger rond in het gebouw en wij vroegen of de Kelder nog bestond. ” Loop maar even mee”, zei hij en voor we het wisten stonden we in de Kelder. Manman, nostalgie, vooral voor manlief.


We hebben die vrijwilliger hartelijk bedankt dat hij ons de mogelijkheid gaf voor deze terugblik in onze jeugdjaren.

Nadat we oma hebben opgehaald, mijn ouderlijk huis in Helden ( gemeente Peel en Maas) bezocht. Heerlijk genoten van de prachtige tuin (met zwembad) die mijn broer daar heeft aangelegd in de voormalige groentetuin van mijn vader. En gezien hoe mijn broer de oude door mijn vader gemaakte gietijzeren ornamenten weer een plekje heeft gegeven. Hingen vroeger in de woonkamer.  Lief.

We zijn vervolgens een rondje met schoonmoeders gaan rijden en hebben een bezoek gebracht aan het ouderlijk huis van mijn vader in Egchel. Ik kwam er vroeger vaak omdat een oom daar woonde. Het huis wordt binnenkort gesloopt en daarom wilde  ik er graag een kijkje nemen. Hoewel er binnen wel enige aanpassingen zijn geweest ( er werden tijdelijk medewerkers van een  tuinbouwbedrijf gehuisvest),  zag het er aan de buiten nog bijna precies hetzelfde uit als vroeger. Ik herinner me zelf vooral de waterput nog. Omdat het huis nu leegstaat konden we er ook nog naar binnen gluren. Prachtig, allemaal herinneringen komen op. En over enige tijd is het pand weg. Gelukkig hebben wij nu de foto’s nog.

  

En weer door. Schoonmoeder geniet altijd erg van de autoritjes door de voor haar zo bekende omgeving van Baarlo. We rijden dan graag nog een extra blokje om. Van Helden-Egchel, via Kessel terug naar Baarlo. Maar eerst nog even uitgestapt bij de ruïne van Kessel.Nou zeg, helemaal gerestaureerd en ik kan me bijna niet meer voorstellen dat dit het oude kasteel was, waar we vroeger vaak met onze ouders op zondagmiddag naar toe fietsten. En zoveel geklauterd hadden op de restanten van het in onze fantasie echt ridderkasteel  aan de Maas. Maar…….. wel bijzonder  deze restauratie. Oordeel zelf.

 
We genoten nog even van het uitzicht over de Maas en hebben vervolgens schoonmoeder weer ” uitgeladen ” bij het verzorgingstehuis, pilletje toegediend, boterhammetje gesmeerd, kopje thee voor haar gezet, dikke knuffel gegeven en onze weg terug naar het Brabantse ingezet. Terug naar onze huidige tijd. En schoonmoeder? Die was ” helemaal gelukkig”. 

Social links powered by Ecreative Internet Marketing