Compleet overdonderd.

Gisteravond hadden wij in het kader van “Januari notarismaand” in onze vestiging een lezing met als titel “het twee traps testament“. 
Gistermiddag echter werd het laatste kaartje verkocht. Op zich al erg verrassend omdat het in ons dorp in de regel “lastig is” mensen te mobiliseren voor een informatie-avond. Er vanuit gaande dat zich misschien nog een paar mensen aan de balie zouden melden voor een toegangskaartje kaartje was duidelijk dat er voldoende belangstelling was. Onze leeszaal is bescheiden. Het aantal beschikbare stoelen idem dito. Het maximale aantal mensen dat we kunnen herbergen is, met een beetje goede wil, 50.

En toen!!!
Reeds om half 8 meldden zich drommen mensen aan de balie. En dat grotendeels ZONDER kaartje. Oei. Wat nou. We hebben van de eerste mensen de naam genoteerd. Mochten een aantal gereserveerde kaartjes niet worden opgehaald ( gebeurd ook nog wel eens) dan zouden zij als eerste alsnog plaats kunnen nemen.  Maar….. alles werd opgehaald. In de tussentijd hebben we de mensen die daar in geïnteresseerd waren, hun naam en telefoonnummer laten noteren. Bij zoveel belangstelling moet je de avond herhalen vind ik dus dan hadden wij gelijk hun gegevens. Er waren mensen die begrip toonden. En er waren mensen die niet erg blij waren en ons lieten weten dat wij niet duidelijk waren geweest dat er gereserveerd moest worden. Tja, het staat in de persberichten, op onze site, in het programmaboekje. Maar niet iedereen leest dat duidelijk denk ik. Of zijn we niet duidelijk genoeg? Voor ons als medewerkers, maar ook voor de vrijwilligers niet gemakkelijk om teleurgestelde ( soms boze) mensen te woord te staan.  
Maar goed. We hebben nog een paar extra mensen blij kunnen maken door er zelfs bureaustoelen bij te slepen. Tot we uiteindelijk nokie nokkie vol zaten.

Afijn, een heel geslaagde avond, een succesverhaal met een minpuntje, waarbij we de koffie in de pauze nauwelijks aan konden slepen. Soms schiet je de plank mis. Soms enorm raak blijkbaar. Een uitdaging! 
Toch maar eens nagaan of we de teksten op de site, posters en persberichten wat kunnen aanscherpen. Op naar de herhaling dan maar.

DLVEB deel 25: Help,ik spijbel.

Raar gevoel. Vanavond is er een lezing in de bieb. Frank van Rijn, wereldfietser en auteur geeft een diapresentatie over zijn boek  “de Gouden Capuchon“, een reis door Centraal-Azië en Tibet. Ik heb deze activiteit ( als onderdeel van mijn taak) voorbereid en ben in principe ook verantwoordelijk voor de uitvoering. Maar dit keer BEN IK ER NIET BIJ.
Nee, ik ben niet ziek.  Maar stel dat ik wel ziek wordt?  We zijn een klein team met ieder zijn eigen taken en verantwoordelijkheden en zijn daardoor ook redelijk kwetsbaar. Daarom vanavond de  uitvoering overgelaten aan een collega, ondersteund door een vrijwilligerster. Komt helemaal goed.
Blijft alleen een raar gevoel. Alsof ik iets niet afmaak! Alsof ik spijbel!

DLVEB deel 9: Organiseren en improviseren

Gisteravond een lezing in onze bieb . Dit keer bezocht Wim Daniëls, taalkundige en schrijver onze vestiging. In het kader van het Jaar van de Traditie.

Een aantal regionale bibliotheken heeft gezamenlijk , in samenwerking met het Regionaal Historisch Centrum Eindhoven een programma samengesteld genaamd “De Carrousel van de Traditie“.
Komt toch wel het een en ander aan organisatie bij kijken. Uiteraard dienen van te voren afspraken te worden gemaakt met de persoon in kwestie. Tijd, plaats, kosten, benodige apparatuur. Je kent het wel. Daarnaast dient de PR geregeld, toegangskaarten gemaakt, afspraken maken met collega’s voor assistentie .  Op de dag zelf schouwen met stoelen, aparatuur koffie, flesje wijn regelen, inleiding voorbereiden. Help!!! Niks vergeten?

En dan op de avond? De microfoon werkt niet ( wat een blamage, vanmiddag bij test nog wel), de koffie is toch wel erg slap ( omdat de koffie gratis is Wim?). Dan maar improviseren. Zonder microfoon kan in verband met het goede stemgeluid van spreker  in de kleine leeszaal gelukkig ook , kleine ( reserve) koffiezetaparaten maar ingeschakeld.  

En verder? De avond was super, de spreker was in vorm ( wat een woordenwaterval,  anekdotes en woordspelingen) zijn uitlatingen herkenbaar, de sfeer intiem en het publiek vond het razend interessant en leuk.
Ondanks alles geslaagd? Ja, GESLAAGD.
(foto: via moillusions )

Social links powered by Ecreative Internet Marketing