Fietsen Den Bosch en omgeving. 24 augustus 2025.

Nog een inhaalblog.

Zolang het nog goed weer is, pakken we de fiets. Zoeken een route, fietsen achter op auto en er op uit. Een route is vaak een handleiding. Heel vaak wijken we af. Wat korter, wat langer, of gewoon ff een omweg om nog het een en ander te zien.

Zo ook vandaag. Fiets bij kasteel Maurik in Vught neergezet en op pad. De bedoeling was via het Bossche Broek, door Den Bosch richting Rosmalen en de Maas. Mijn eerste stop was de Petruskerk in Vught, een ontmoetingscentrum waarin een bibliotheek is gevestigd. Was er al eens geweest maar toch gauw even binnen gluren. Aanrader.

Helaas konden we de ingang van het Bossche Broek niet vinden ( knooppunt 63). Dus gewoon zelf de weg door de stad gezocht. Dat is geen punt, heb er tijdens mijn studie opkamers gezeten. En dan nog kom je verrassingen tegen. Ik had de Citadel nooit gezien. En toen we daar in de buurt waren zijn we ook maar even de Tramkade opgefietst. Wat een toffe omgeving is dat terrein. Prachtig. Een uniek stukje Den Bosch.
Vervolgens via mooie paden richting Rosmalen, Empel, Gewande ( nooit van gehoord) en ’t Wild. Mooie fietsroute over de dijk.
Vanwege de tijd via Rosmalen terug richting Den Bosch. Waar we plots voor de tijdelijke locatie van de. Bieb stonden. Daar moest ik ff binnen want in de tijd dat ik in Den zbosch studeerde, was dit gebouw ( de militaire rijzaal) het gebouw waar de gymlessen werden gegeven. Een stukje nostalgie dus. Via het fietspad door het Bossche Broek terug naar Vught.

Het weer was heerlijk, zo’n 21 graden, de zon scheen, mooie luchten, 45 km in de benen. Heerlijke dag. Meer foto’s klik op de afbeeldingen.

Verrast door de bibliotheek in Vught, zondag 10 oktober 2021.

Het was al wat later in de middag toen we besloten naar Vught te rijden. Gewoon voor een wandeling door het stadscentrum. Vught is een prachtige Brabantse gemeente die een lange historie heeft. De vele (gemeentelijke) monumenten verwijzen naar vervlogen tijden, onder de rook van ’s Hertogenbosch.

Het eerste wat opviel toen we Vught binnenreden was het prachtige park met het mooie witte gemeentehuis Leeuwenstein. Nog niet eens zo oud ( 1900) maar heeft toch een grote cultuurhistorische waarde.

We lieten ons tijdens het wandelen leiden door de kerkgebouwen die nadrukkelijk aanwezig waren in het centrum . Toen we vlak bij de eerste kerk liepen dacht ik opeens POTVERDORIE: Vught heeft een bieb in een kerk. En ja hoor. We stonden voor DE Petrus.

Toen was ik niet meer te houden uiteraard…

De Petrus is een Ontmoetingsruimte en is het culturele hart van Vught. De bewoners zijn de Wereldwinkel, het Vughts Museum, Welzijn Vught en Stichting Anders bezig zijn. Deze bewoners en vrijwilligers werken nauw met elkaar samen om die ontmoetingsplek te realiseren.

Het overgrote deel is in gebruik door de bibliotheek. Ik keek mijn ogen uit. Het kerkgebouw is nog gewoon in tact en alle bogen en het glas in lood geven een bijzondere sfeer aan de ruimte. Er is een etage met kantoren, die mooi in het geheel is opgenomen. Vanaf de eerste verdieping heb je een mooi overzicht over de boekenkasten en de indeling op de begane grond. Weer een heel mooi voorbeeld van hergebruik van kerken.

Blijkbaar heb ik me bij het fotograferen op niet toegankelijk terrein begeven omdat ik een poortje genegeerd heb. Sorry, zal het nooit meer doen. Was mijn enthousiasme zal ik maar zeggen.

Na het bezoek aan de Petrus hebben we nog een blokje om gelopen waarbij we o.a..de Lambertuskerk en het eet-en drink gedeelte van Vught passeerden. We hebben lang niet alles gezien van Vught maar een mooie eerste indruk was het zeker. En ik heb gesmuld van de prachtige bieb…
Klik hier of op de afbeelding om naar de foto’s te gaan.

Wandeling met verbeelding.

Vroeg me af wat we in het verleden, voor Corona meestal deden op de zondag. Familie en/of vriendenbezoek, winkelen, in de tuin werken of er van genieten. Dat soort activiteiten. Door Cortona en door het jaargetijde staan een aantal van deze activiteiten op een laag pitje. Maar gelukkig hebben we het fietsen en wandelen ontdekt. Niet dat we dat voorheen niet deden maar in ieder geval veel minder. Nu is de zondag bij voorrang een dag om te fietsen of te wandelen. Of een combinatie van beiden. Bijkomstigheid: we blijven fit. Zeker op onze leeftijd en met Corona zeker belangrijk.

Een wandeling door de bossen vind ik heerlijk. Maar voor mij is het nog fijner als er iets te extra’s te zien is. Een kasteel, een ruïne, mooie landgoederen, bijzondere natuur of een andere vorm van historie ( steden) . Dat spreekt dan zeer tot de verbeelding.

Vandaag 2 kastelen bezocht in een mooie bosrijke omgeving, gelegen in de nabijheid van de Dommel ( een rode draad in dit deel van Brabant): Het prachtige Kasteel Maurick ( 1257) in Vught. En daarna kasteel Nieuw Herlaer ( 14e eeuws) in buurtschap Halder.

Kasteel Maurick is in gebruik als restaurant, brasserie en trouwlocatie. Vandaag was de binnenplaats gezellig ingericht met vuurkorven en je kon versnaperingen kopen.
Kasteel Nieuw Herlaer is niet te bezoeken en is in private handen.
Voor een sfeerimpressie van Kasteel Maurick en de omgeving van kasteel Nieuw Herlaer klik op de afbeelding.

Op mijn Facebookpagina voor de liefhebber onder foto’s nog een aantal albums. Ook van kortere fiets-en wandeltochtjes. Of volg mij op Instagram.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing