Auteur: einna87

Geplaatst op

Zo in de avondzon……

Een kerk is een kerk maar dit is niet zomaar een kerk. Veel discussie in mijn dorp of de kerk gesloopt moet worden voor nieuwbouw MFA ( multifunctionele accommodatie). Of moet hij blijven staan en geschikt gemaakt als MFA? Er zal nog veel water door de Dommel stromen voordat er duidelijkheid is. Als mogelijk toekomstige gebruiker van de MFA wacht ik natuurlijk rustig af. Veel invloed heb ik trouwens toch niet.

Het is niet de eerste keer in mijn 13-jarige bibliotheekloopbaan dat er een besluit moet worden genomen over de huisvesting van de bibliotheek.  Maar liefst 3 keer al. Zelfs toen we bij wijze van spreken de kleuren van de muren uitzochten en het bouwbord (toenmalige locatie was de parkeerplaats die je hier op de foto ziet)  er al stond, gooide de gemeenteraadsverkiezingen van 2010, roet in het eten. Ondertussen  werk  ik nog steeds in hetzelfde gebouw waarin ik begonnen ben in 2003. Maar aangezien dit pand op niet al te lange termijn gesloopt gaat worden, zit er inmiddels wel een tijdelijke verhuizing in het verschiet.

En dan maar afwachten hoe lang tijdelijk zal zijn. Of dat tijdelijk uiteindelijk definitief wordt. Tijden gaan razend snel en besluiten zijn ook niet meer wat ze geweest zijn dus…….

Zo in de avondzon ziet het gebouw er niet eens zo gek uit…… eigenlijk.

Geplaatst op

Leiden door de ogen van….

Gisteren met het Boekenweekgeschenk  gaan reizen met de trein. We proberen o.a. op deze wijze ieder jaar een andere Nederlandse stad te verkennen.
Ditmaal was Leiden aan de beurt. Stond al lang op mijn wensenlijstje en het moest er maar eens van komen.

Op mijn Facebook pagina een fotoalbum met beschrijving ( klik op de afbeelding).
Conclusie: Leiden is een prachtige historische stad die vraagt om een 2e bezoek.P1060160

 

 

 

Meer steden? Zie ook: Arnhem,  Groningen, Zwolle,  Leuven, Berlijn, Milaan, Palermo

Geplaatst op

Een toevallige ontmoeting 2.

An old oak tree

Nieuwsgierig naar een nieuwbouwwijkje achter een talud in Eindhoven, zijn manlief en ik op deze omstuimige zondagmiddag aan de wandel gegaan.  Via een bezoekje Ikea ( manman wat wordt daar weggesleept) via het fietstunneltje de Engelse wijk van Eindhoven ingewandeld. Ik vind het altijd bijzonder dat er mensen zijn die kassen van huizen bouwen op een perceel dat nauwelijks groter is dan de vierkante meters van hun woning. En daardoor eigenlijk een kas van een ” rijtjeshuis” hebben.  Zo’n huis zou veel beter  tot zijn recht komen op een ruimer perceel en dan ook nog eens op een andere lokatie. Maar goed, dat terzijde, misschien was het geld op.

We kwamen langs een veldje met daarop een mooie eikenboom. De boom was omringd met stammen van nog grotere eikenbomen, die waarschijnlijk gekapt zijn om de naastgelegen nieuwbouwwijk uit de grond te stampen. Het leek een mooie zitgelegenheid waar de bewoners uit de wijk, met een kampvuurtje en een bbq op een zwoele zomeravond konden vertoeven. Het tafereel was natuurlijk een fotootje waard.

Er kwam een man met hond aangelopen. Hij begon uitleg te geven over waarom die bomen er lagen. Het was ter bescherming van de eik, omdat er op het naastgelegen veld gebouwd zou gaan worden. Mooi, goed over nagedacht. Hij vertelde dat de jeugd met de bomen was gaan rollen, de gemeente er paaltjes voor had gezet, er vervolgens  brand werd gesticht en de brandweer er aan te pas moest komen. Nee, helaas geen gezellige ontmoetingsplaats.

De man liep nog een extra rondje met ons door de wijk. Er zouden nog veel huizen bijkomen in de wijk. Voor zijn deur. Heel veel huizen, opbrengst zo’n slordige 45 miljoen. Hij was vorige week nog naar een avond over het bestemmingsplan geweest. We kregen een hele uitleg over het fietspad dat gewone straat zou worden, het talud dat verplaatst moest worden, de auto’s die bij hem voorbij zouden gaan razen en het mooie uitzicht dat zou verdwijnen. En dat na 15 jaar woongenot. Nee blij was hij er zeker niet mee. Vervolgens zei hij gedag en verdween.

We zijn nog even doorgelopen om onze nieuwsgierigheid naar het nieuwbouwwijkje achter het talud te bedwingen. Leuke huizen werden er gebouwd. Dat wel. Maar helaas hebben dit soort plannen altijd gevolgen voor de mensen die er al eerder woonden. Manlief en ik vonden het wel prachtig weer, zo’n verhaal achter een toevallige ontmoeting…….

Muziekje er bij?  Tie a ribbon round the old oak tree.

Geplaatst op

Een toevallige ontmoeting 1. 

Sinds ik gestopt ben met roken, na bijna 2 jaar geleden, probeer ik wat meer te bewegen. Wandelen is een activiteit geworden, die het beste bij mij past: ik pak de benenwagen wanneer het mij uitkomt, niks verplicht op vaste tijdstippen, uurtje over, wandelschoenen aan en er op uit.

Vanochtend tijdens mijn wandeling in het zonnetje ( het is een stralende lentedag in januari) ben ik het buitengebied ingewandeld. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat de uitgestrekte velden en mooie natuur bij mij om de hoek liggen.

Bij één van de boerderijen was een wat oudere man ( noem hem voor het gemak even ” de boer” ) bezig met houtkloven. Het rook er heerlijk naar verse blokken hout.
Ik zei er wat van waarna de boer vroeg of ik ook een hout kachel had. Nee, in een eerdere woning wel maar in de huidige helaas niet.

Hij bleek in voor een praatje en ik ook wel trouwens. We hebben gesproken over hoe mijn schoonvader toen hij nog leefde ook hout verzamelde, waar hij het vandaan haalde en hoe hij uren bezig kon zijn met stapelen. Dat kwam nogal nauw blijkbaar. En over zijn gezondheid. s’Ochtends kon hij wat klussen maar s’ middags moest hij rusten en zich gedeisd houden. Hooguit even iemand helpen een gevangen mol uit een klem halen, dat kon nog wel.

img_3542.jpeg

Vol trots vertelde de boer mij dat hij houtkachels verzamelde. Ik mocht wel even mee in de schuur om te kijken (!?). Ok, heb onze kinderen altijd verteld niet met vreemde mannen mee te gaan, maar deze boer leek me wel betrouwbaar.

Binnen liet de man mij een prachtige Noorse houtkachel zien. Hij verwarmde er een deel van de schuur mee. Als ik mijn voeten even zou vegen mocht ik ook nog mee in een andere ruimte. Mooi, ook daar een houtkachel die hij onlangs via internet had gekocht. De kachel stond in een soort van huiskamer met eethoek en biljart. Biljarten was een andere hobby van hem. Mooi als je zoveel ruimte om je huis hebt dat je dit kunt realiseren.

Na nog even wat ditjes en datjes verteld te hebben bedankte ik hem dat ik even mocht kijken ( beetje ala Man bijt hond) en wandelde weer verder. Nagenietend van deze toevallige ontmoeting. En mij realiserend hoe fijn ik het vind om in een dorp te wonen.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing