Een jaar zonder Hyves.

Sinds enkele jaren had ik een account op Hyves. Reden was vooral om een indruk te krijgen van wat de jeugd anno “tegenwoordig”  bezig hield.  Hyves was op dat moment de “hype”. Ik accepteerde daarom ook uitnodigingen van met name “jeugdige’ Hyvers die vooral via de vriendschappen van mijn zoon binnen kwamen.
In 2011 heb ik mijn Hyves account verwijderd. Waarom? Ik was zelf weinig actief en had al snel een beeld van wat er zich afspeelde. Om het eerlijk te zeggen, de berichten, uitnodigingen,  teksten, filmpjes ed “boeiden” me in veel gevallen niet echt.

Ik heb daarom weinig meegekregen van de vernieuwingen die door Hyves zijn doorgevoerd, zoals beschreven in het artikel van Frankwatching.
Via de samenvatting in dit artikel ( het jaar 2011 volgens Hyvers) en de bijgevoegde infographic ( Hyves in cijfers- klik voor vergroting) krijg je dan wel weer snel een mooi beeld van de favoriete thema’s en activiteiten.

Ben me de laatste tijd vooral gaan toeleggen op Facebook, Twitter en LInkedin, waarbij ik ( in tegenstelling tot bij Hyves waar ik “iedereen” accepteerde als vriend) mezelf andere doelen heb gesteld m.b.t. “vrienden, volgers en contacten” . En spijt dat ik mijn Hyves-account heb verwijderd heb ik nog steeds niet. Maar wie weet mis ik nu toch nog wat?

Achteruit en vooruit.

Af en toe heb ik van die periodes dat ik me even heel sterk realiseer dat alles wat je op het web publiceert, in principe voor iedereen zichtbaar is.   Dan neem ik ff afstand van mijn blog, Google mezelf ( verrassend wat je dan tegenkomt) , verwijder hier en daar een accountje en ben wat selectieve met plaatsen van tweets, berichten op Facebook enz.
Niet dat de “drang” om te bloggen, tweeten of berichten te plaatsen dan ontbreekt ( die is er altijd wel), nee gewoon even een “time-out”. Even stilstaan bij het waarom en met welk doel. Dan heeft ieder onderwerp dat in me opkomt een soort van “rem“. Ga ik hierover bloggen, is dat verstandig/ wijs? Wat voegt het toe? Wat bereik ik er mee?

Mijn blog heeft in de tijd dat ik er mee bezig ben, diverse stadia doorgemaakt. Van onderwerpen als vervolg op de 23 dingen cursus, naar werkprivé gerelateerde onderwerpen, surfresultaten en de laatste maanden meer gericht op persoonlijke interessegebieden. Af en toe afgewisseld met een muziekje en een stukje bespiegeling van mezelf.

Het zal het einde van het jaar zijn dat in zicht komt.  Of het naderen van de dag dat ik weer een jaartje ouder wordt?

Het maakt eigenlijk niet uit. Feit is dat even stilstaan bij je social media activiteiten ( en wat dit teweeg brengt) op zijn tijd niet slecht is. Even terug kijken en dan met volle kracht weer vooruit!!!!
En drukt op ‘publiceren’.

Onbegonnen werk.

Probeer al een tijdje mijn sociale netwerken te scheiden in werkgerelateert en privé:  Onbegonnen werk!!!

– Probeer ik Facebook voor persoonlijke doeleinden te gebruiken, wordt ik gevonden door collega’s uit het hele land en verkrijg ik het niet over mijn hart hun vriendschapsverzoeken te weigeren.
– Kom ik werkgerelateerde artikelen tegen die ik op Twitter wil zetten, vind ik ze ook relevant voor mijn volgers op Facebook en/ of Linkedin.
– Schrijf ik een blogbericht over mijn persoonlijke interesse ( nl. mediawijsheid en social media) dan kan ik het niet laten ook mijn Facebookvrienden ( familie, inwoners,collega’s) hiervan op de hoogte te stellen.
En ga zo maar door.
Heb er voor gekozen om geselecteerde tweets te plaatsen omdat ik merk dat ik berichten van vrienden, volgers ed. vaak op diverse plaatsen ( o.a. Twitter, Facebook, Linkedin en Bibliotheek2.0) tegenkom. Dat is me ooit te veel van het goeie.

Is er wel een scheiding aan te brengen? Zelfs als je social mediagebruik uitsluitend op persoonlijke titel plaatsvindt? Misschien als je voor ieder netwerk 2 verschillende accounts ( privé en werkgerelateert) aan zou maken? Echter, ook dat werkt niet altijd. Beheer samen met @angelaheijden ook nog een 2-tal lokale accounts en zelfs daar kan ik het niet laten soms een  privé- tweet te retweeten.
Zullen we maar gewoon zeggen dat “het de aard van het beestje”is? Waarbij de behoefte om te delen in de persoon geslopen is?   Of de tijdsgeest? Waarin scheiding van werk en privé tot het verleden behoort?

 

 

Social links powered by Ecreative Internet Marketing