Categorie: fietsroutes

Geplaatst op

Fietsen door het Brabantse Land.

Vandaag ontdekt dat, hoewel wij al lang in deze Brabantse omgeving wonen, we bij lange na nog niet alles hebben gezien of kennen.

Onze doel was om een kijkje te gaan nemen bij een plaatselijke ondernemer ( inmiddels verhuisd) die een mooi Buitengoed was gaan runnen tussen Best en Oirschot. Namelijk Buitengoed de Bollen. We hadden geen uitgestippelde route voor ogen maar we zouden in ieder geval geen bebouwde kom fietsen.

Dus: via Sonniuswijk, de Vleut, door het landelijk gebied, richting Best. Op goed geluk reden we links al en rechts af, beetje onze neus achterna. We hebben een redelijk goed richtingsgevoel dat zat wel goed. Onderweg werden we verrast door een tweetal prachtige buurtschappen: Aarle en Straten. Met beiden tussen de oude Brabantse boerderijen een brink met een Kapel: de St. Annakapel in Aarle ( naar mij vernoemd 😉 ) en de St. Antoniuskapel in Straten. Beide historisch te noemen en gelukkig beschermd dorpsgezicht.

We vervolgen onze fietstocht richting Oirschot en vervolgens via de Oirschotse Heide richting Best . Onderweg hebben we nog 2 nieuw aangelegde fiets-wandelbruggen gezien. De Stönner-Meijgaardbrug in Oirschot (( waarmee 2 gesneuvelde soldaten worden geëerd) en de brug over het Wilhelminkanaal bij Ekkersweijer.

Ter afsluiting een borreltje genomen op het mooie terras van het Boshuijs in Best.

Een fijne verassende tocht weer. Heerlijk weer. Temperatuur graadje of 25. Afstand 40 km.

Voor afbeeldingen klik op de foto.

Geplaatst op

Hart verpand: Zuid-Limburg 12 en 13 mei 2021.

Vorig jaar hebben we tijdens de zomervakantie 3 dagen in Zuid-Limburg gefietst. De prachtige glooiende omgeving heeft toen mijn hart veroverd. Afgelopen week gingen we 2 dagen terug.

We verbleven in de mooie b& b het Wienhoes, gelegen in het dropje Partij bij Wittem. Op zoek naar een b&b in Zuid-Limburg? Dan adviseer ik ’t Wienhoes in Partij ( Wittem). Een uitstekende b&b, alles aanwezig, gastvrij, vriendelijk en sfeervol. Heerlijk ontbijt, met homemade cake en een zakje om je lunch mee te nemen. Fraaie oude hoeve in het heuvellandschap van Zuid-Limburg. Aan de voet van de Gulpenerberg. Een echte aanrader. Met dank aan Valerie en Bart.

Gelijk de eerste dag op de fiets de omgeving verkennen. We volgden wederom de knooppunten en fietsten door bedevaartsoord Wittem, via de Kruisberg ( “Dit is het etterbakje van Zuid-Limburg! Een kuitenbijter” 9% OEF) in Wahlwiller, naar Nijswiller, Bocholtz, Lemiers en via het mooie Mechelen met zijn vele vakwerkhuizen terug naar Partij. Onderweg prachtige vergezichten, af en toe een prettige gesprekje met de een of de ander, schitterend fris groen en oude vakwerkhuizen.
Een prentje. Je waant je af en toe in Toscane of de Dordogne.

s’ Avonds een kort rondje gewandeld in de omgeving van ons logeeradres en genoten van de zonsondergang boven de berg.

De 2e dag stond Vaals op ons lijstje. We hadden gepland via Epen naar Vaals te fietsen. Nou, dat was een hele klim. Blijkbaar was het de Camerig. Met een lengte van 4 kilometer en 160 hoogtemeters is dit één van de langste en hoogste ‘bergen’ van Nederland. Berg op, stukje omlaag, weer omhoog en dat kilometers aan een stuk. Maar door een prachtige beboste omgeving genaamd het Vijlenerbos. Volgende keer mijn helm niet vergeten!!!

Aangekomen in de grensplaats Vaals. Het Drielandenpunt zal bij iedereen bekend zijn. Wij zijn er niet geweest omdat we dat al eerder deden. In deze hoek van Zuid-Limburg zit je zomaar in Duitsland of België. Vele fietsroutes lopen gewoon zigzag door het grensgebied.

Vaals heeft een mooie historisch binnenstad met diverse kastelen en historisch gebouwen zoals het als gemeentehuis. De stad heeft vele rijksmonumenten. Een wandeling zeker waard. Vervolgens via een mooie route terug naar Partij.

We hebben weer enorm genoten van Zuid-Limburg. We boften met het weer. Heerlijk gefietst ( 70 km).

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Geplaatst op

Twee dagen de Veluwe ( her) ontdekken.

Het zal een jaar of 25 geleden zijn dat ik op de Veluwe was. Weinig herinneringen meer aan behalve de blik op het mooie jachthuis Sint-Hubertus. Vanaf de waterklant.

Afgelopen weekend zijn we naar de Veluwe vertrokken ( inclusief een overnachting in Beekbergen) voor een tweetal dagen fietsen met vrienden Judith en Henk. Een mooie gelegenheid om weer eens wat herinneringen op te halen.

We boften dit weekend met het mooie weer. Beetje fris maar droog en zonnig.

De eerste dag vanuit Otterlo richting Nationaal Park de Hoge Veluwe. Na een gezondheidscheck en het kopen van een toegangsticket op pad. Een mooie fietsroute door zandverstuivingen en bossen. Met onderweg een goedverzorgde lunch uit de fietstas van Judith. Even een kijkje bij het gesloten Kröller Möller museum. Nog even foto’s gemaakt bij het indrukwekkende standbeeld van Christiaan de Wet dat midden in de vlakte staat. En op het eind het door architect Hendrikus Petrus Berlage ontworpen Jachtslot Sint Hubertus. Helaas vanwege corona ook niet te bezichtigen. Het slot stond overigens in de steigers.

Dag 2: Via de Harskamp, over het fietspad langs het militair schietterrein ( bekend terrein voor de heren in ons gezelschap) richting Radio Kootwijk. Ik wilde graag het imposante en monumentale zendstation eens met eigen ogen aanschouwen. Indrukwekkend. Mooi van lelijkheid eigenlijk. Ook hier geen toegang. Zonde. Een prachtig fiets- en wandelgebied gebied trouwens ook door heidevelden en zandverschuivingen.
We vervolgden onze weg en maakte nog een tussenstop in het gezellige en knusse dorpje Kootwijk. Via Harskamp weer terug naar Otterlo.

De Veluwe: bezienswaardig, prachtige natuur, mooi landschap, veel te zien en te beleven. Met goed gezelschap ook nog eens heel erg gezellig. 🙂

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Geplaatst op

Fietsend door Nationaal Park de Meinweg en omstreken.

Nationaal Park De Meinweg, met een korte ei. Hoewel ik in de buurt geboren ben, was dit Limburgse gebied, in het grensgebied met Duitsland, mij niet bekend. We hebben de auto geparkeerd in het dorpje Asenray ( ook nooit eerder van gehoord) en gingen op zoek naar het eerste knooppunt. Vanaf zo’n knooppunt bepalen we meestal de fietsroute.

Als snel bereikten we het met naaldbomen en loofbomen afgewisselde beboste gebied. Licht glooiend met hier en daar een mooi ven en prachtige weiden met runderen. Op diverse plekken langs de Duitse grens waren er overblijfselen van Duitse stellingen en loopgraven.

Midden in het beboste gebied werden we verrast door opvallende gebouwen. Bleek dat hier in de bossen de Maharishi European Research University gevestigd was. Nooit eerder van gehoord maar toch al op die locatie ( Vlodrop-Station) gevestigd sinds 1984.

Na een korte stop in het Duitse Rotenbach, lieten we de Meinweg achter ons om richting richting Vlodrop te gaan. Onderweg daar naartoe kwamen we naast o.a. de Gitstappermolen tegen.
We fietsen door Vlodrop richting Odiliënberg, om de mooie Baseliek van de Heilige Wiro, Plechelmus en Otgerus te bezoeken. Helaas konden we er niet binnen. De Basiliek is prachtig gelegen op een berg met uitzicht over de Roer. Mocht je een roeping hebben? Je kunt nog zuster worden.

Tot slot via landelijke weggetjes, door Melick terug naar Asenray. Wederom een heerlijke fietstocht ( 45 km) . Verrast en genoten. Niet druk, soms lange tijd geen mens gezien.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Geplaatst op

Fietsen langs de Nederrijn.

Omdat er zo weinig anders te beleven is vullen wij onze vrije dagen met fietsen en wandelen. Niks mis mee aangezien het weer in het weekend weer zeer geschikt was om buiten te verblijven.

We wilden deze keer richting Wageningen. De auto hebben wij in Zetten geparkeerd. Nadat we de fietsen van de drager hadden gehaald op zoek gegaan naar het eerste knoopput. Dat vonden we al gauw. Het knooppunt stuurde ons richting het Landgoed Heerlijkheid Hemmen. Een prachtig landgoed met mooie kasteeltuin. Helaas rest van het voormalige kasteel alleen nog maar een kleine ruïne.

Vervolgens richting Wageningen. Om daar te komen konden we gebruik maken van het Lexkesveer. Het veer over de Nederrijn bracht ons in enkele minuten van Randdijk naar Wageningen.
Wageningen staat bekend als studentenstad en als de stad waar op 5 mei 1945 de capitulatie van Duitsland werd getekend. Dat vond plaats in het bekende Hotel De Wereld: “monument  van vrede en vrijheid’. Bijzonder om daar te zijn. Na een koffie to go door het centrum gelopen. Wageningen was in het verleden een vestingstad. Helaas is daarvan niet veel meer zichtbaar. We gaan vast nog een keer terug als Corona onder controle is. Want met die lege terrassen krijg je toch een vertekend beeld van de normaal levendige studentenstad.

We hadden niet echt een route uitgestippeld van te voren maar richting Renkum leek ons wel wat. Er loopt een mooi fietspad langs de uiterwaarden van de Nederrijn. Links van het fietspad een hoge heuvelrug waar veel gewandeld werd. We fietsen door de bossen naar Landgoed Oranje Nassau’s Oord. Met een historisch verleden maar nu in gebruik als verzorgingshuis.

Volgende bestemming was Oosterbeek Maar onderweg werden we verrast door het prachtige kasteel Doorwerth. Daar moesten we uiteraard even een bezoekje aan brengen. We konden i.v.m. Corona niet naar binnen maar de binnenplaats was wel open.
Op de achtergrond van het kasteel de opvallende Drielse stuwdam.

We zijn nog doorgefietst naar Oosterbeek, maar hebben alleen even het oude kerkje bezocht. Aangezien we ook nog terug moesten fietsen naar Zetten. De pontjes waren nog niet in de vaart dus we moesten dezelfde route een eindje terugfietsen. Via de Rijnbrug bij Heteren konden we weer de Nederrijn over.

Het was weer een prachtige dag. Waarbij we ontzettend genoten van de staalblauwe lucht.

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing