Oud Elsloo, een oud boerendorp in het Limburgse.

Niet echt weer om er uitgebreid op uit te trekken. Ook de condities zijn niet echt optimaal. Geen gelegenheid voor een bakkie met een stukje vlaai of een sanitaire stop. Lastig maar je wil er toch wel eens even uit.

Elsloo, oftewel Oud-Elsloo ( gemeente Stein, Limburg) werd het. Elsloo is een dorp aan de Maas en het Julianakanaal.   Het heeft een nieuwe en een oude kern. Ik was met name benieuwd naar de Oude kern.

Voor de wielerfans onder ons is waarschijnlijke De Muur van Elsloo, met de kasseienweg bekend. Het gebied heeft diverse wandel– ( keurig aangegeven met gekleurde paaltjes)
en fietsroutes. Het dorp is niet groot en heeft een kerk en mooie historische gebouwen.

Daar ligt ook het mooie landgoed van kasteel Elsloo. Helaas momenteel gesloten. Bij het kasteel kun je mooi wandelen door het hellingbos. Trek je stoute schoenen aan en probeer maar eens. Het was op deze dag modderig, steil en daardoor glad. Beetje uitkijken dus. Je hebt vanuit Oud Elsloo een mooi uitzicht over Julianakanaal en de Maas.

Ondanks de bewolking ( gelukkig geen regen) lekker gewandeld en genoten van dit mooie historische dorpje.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Basiliek van Oudenbosch. Replica van de St. Pieter, Rome.

Al een tijdje op mijn lijstje, de Basiliek van Oudenbosch. Of voluit: de Basiliek van H.H. Agatha en Barbara. Vandaag leek het ons een goede dag om de Basiliek eens te bezoeken. Had al veel gehoord van deze replica van de St. Pieter. En aangezien ik nog niet in Rome ben geweest leek het mij interessant om eens in Oudenbosch te gaan lijken.

Was een beetje bang dat we niet binnen zouden kunnen maar de deur stond uitnodigend open. Ik was helemaal overdonderd door wat ik zag. Dergelijke gebouwen zijn indrukwekkend en ben er meestal sprakeloos van.

De bouw vond plaats in de periode 1865-1892 en in 1959 heeft er een renovatie plaatsgevonden. Helaas konden we vanwege de coronamaatregelen niet in de koepel en ook de crypte was niet toegankelijk voor publiek.

Een aardige suppoost heeft ons tijdens ons bezoek te woord gestaan. Altijd mooi al die informatie en verhalen die je dan te horen krijgt.

Vervolgens nog door het dorp Oudenbosch gelopen. De bijzondere kerken, koepels, voormalige internaten gecombineerd met een haventje, musea en gezellige horeca gelegenheden maken het stadje geschikt voor een mooi dagje uit.

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding hieronder.

Verrast door de bibliotheek in Vught, zondag 10 oktober 2021.

Het was al wat later in de middag toen we besloten naar Vught te rijden. Gewoon voor een wandeling door het stadscentrum. Vught is een prachtige Brabantse gemeente die een lange historie heeft. De vele (gemeentelijke) monumenten verwijzen naar vervlogen tijden, onder de rook van ’s Hertogenbosch.

Het eerste wat opviel toen we Vught binnenreden was het prachtige park met het mooie witte gemeentehuis Leeuwenstein. Nog niet eens zo oud ( 1900) maar heeft toch een grote cultuurhistorische waarde.

We lieten ons tijdens het wandelen leiden door de kerkgebouwen die nadrukkelijk aanwezig waren in het centrum . Toen we vlak bij de eerste kerk liepen dacht ik opeens POTVERDORIE: Vught heeft een bieb in een kerk. En ja hoor. We stonden voor DE Petrus.

Toen was ik niet meer te houden uiteraard…

De Petrus is een Ontmoetingsruimte en is het culturele hart van Vught. De bewoners zijn de Wereldwinkel, het Vughts Museum, Welzijn Vught en Stichting Anders bezig zijn. Deze bewoners en vrijwilligers werken nauw met elkaar samen om die ontmoetingsplek te realiseren.

Het overgrote deel is in gebruik door de bibliotheek. Ik keek mijn ogen uit. Het kerkgebouw is nog gewoon in tact en alle bogen en het glas in lood geven een bijzondere sfeer aan de ruimte. Er is een etage met kantoren, die mooi in het geheel is opgenomen. Vanaf de eerste verdieping heb je een mooi overzicht over de boekenkasten en de indeling op de begane grond. Weer een heel mooi voorbeeld van hergebruik van kerken.

Blijkbaar heb ik me bij het fotograferen op niet toegankelijk terrein begeven omdat ik een poortje genegeerd heb. Sorry, zal het nooit meer doen. Was mijn enthousiasme zal ik maar zeggen.

Na het bezoek aan de Petrus hebben we nog een blokje om gelopen waarbij we o.a..de Lambertuskerk en het eet-en drink gedeelte van Vught passeerden. We hebben lang niet alles gezien van Vught maar een mooie eerste indruk was het zeker. En ik heb gesmuld van de prachtige bieb…
Klik hier of op de afbeelding om naar de foto’s te gaan.

Altijd weer anders op Strijp S, Eindhoven.

Strijp s, in Eindhoven, verandert nog steeds. Ben je er een tijdje niet geweest, staat er weer een nieuwe woontoren. De opvallende schoorsteen, die een paar jaar geleden nog helemaal vrij in de omgeving stond, wordt inmiddels omgeven door diverse appartemengebouwen. De Trudotoren ( verticaal bos) met de groene balkons, is mijn favoriet. Maar als je zo langs de gebouwen af kijkt, ontstaat er ook een prachtig beeld.

En wat ook mooi is, er is altijd wel iets te doen op Strijp S. De foto’s vind je hier.

Bezoek aan de Witte Parel van Limburg. 25 augustus 2021.

Nog geen 30 km vanaf mijn geboortedorp maar toch nog nooit een bezoek gebracht aan het witte dorp Thorn in Limburg. Had nog een week vakantie voor kleine uitstapjes dus naar Thorn gegaan: De witte parel van Limburg, aldus de VVV. Een schilderachtig wit stadje met een grote historie. Het dorp was 800 jaar een mini-vorstendom waar 33 abdis-vorstinnen ( waaronder 2 dames Van Buren) de scepter zwaaiden.   Echte powervrouwen.

Er zijn mooie monumentale gebouwen, geplaveide straatjes en de grote Abdijkerk is zeer opvallend aanwezig. 1860 gerestaureerd door de bekende Roermondse architect Pierre Cuypers. Een bezichtiging meer dan waard.

Ongeveer alle panden zijn wit geschilderd. Hoe dit is ontstaan? Toen de Fransen in 1794 kwamen voerden zij belastingen in. De arme bevolking metselde de ramen dicht om de belastingaanslag te beperken. Om de bouwsporen te verbergen werden de huizen wit gekalkt en zo is het witte stadje ontstaan. De kern van Thorn is inmiddels een beschermd stadsgezicht. Het was een mooi dag waardoor het wit van de huisjes prachtig afstak tegen de mooie staalblauwe lucht.

Een toevallige bijkomstigheid tijdens ons bezoek was dat we werden gevraagd om als figurant mee te lopen met een camerateam en gids. Dit voor het maken van een promotiefilmpje voor Hart van Limburg. Erg leuk om te toen. Zeer benieuwd naar het resultaat.

Bezoek ook het Museum Thorn om de geschiedenis van het dorp te ontdekken. Of laat je rondleiden door een gids. Overigens is het ook fijn fietsen en wandelen in de omgeving van Thorn.

De foto’s van dit prachtige authentieke witte dorp Thorn zijn hier te zien. Of klik op de afbeelding.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing