Sourced through Scoop.it from: www.educatorstechnology.com
See on Scoop.it – Bijblijven

Over van alles en nog wat maar vooral over fietsen, wandelen, mooie plekjes, vakanties en stedenbezoek.
Sinds ik gestopt ben met roken, na bijna 2 jaar geleden, probeer ik wat meer te bewegen. Wandelen is een activiteit geworden, die het beste bij mij past: ik pak de benenwagen wanneer het mij uitkomt, niks verplicht op vaste tijdstippen, uurtje over, wandelschoenen aan en er op uit.
Vanochtend tijdens mijn wandeling in het zonnetje ( het is een stralende lentedag in januari) ben ik het buitengebied ingewandeld. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat de uitgestrekte velden en mooie natuur bij mij om de hoek liggen.
Bij één van de boerderijen was een wat oudere man ( noem hem voor het gemak even ” de boer” ) bezig met houtkloven. Het rook er heerlijk naar verse blokken hout.
Ik zei er wat van waarna de boer vroeg of ik ook een hout kachel had. Nee, in een eerdere woning wel maar in de huidige helaas niet.
Hij bleek in voor een praatje en ik ook wel trouwens. We hebben gesproken over hoe mijn schoonvader toen hij nog leefde ook hout verzamelde, waar hij het vandaan haalde en hoe hij uren bezig kon zijn met stapelen. Dat kwam nogal nauw blijkbaar. En over zijn gezondheid. s’Ochtends kon hij wat klussen maar s’ middags moest hij rusten en zich gedeisd houden. Hooguit even iemand helpen een gevangen mol uit een klem halen, dat kon nog wel.
Vol trots vertelde de boer mij dat hij houtkachels verzamelde. Ik mocht wel even mee in de schuur om te kijken (!?). Ok, heb onze kinderen altijd verteld niet met vreemde mannen mee te gaan, maar deze boer leek me wel betrouwbaar.
Binnen liet de man mij een prachtige Noorse houtkachel zien. Hij verwarmde er een deel van de schuur mee. Als ik mijn voeten even zou vegen mocht ik ook nog mee in een andere ruimte. Mooi, ook daar een houtkachel die hij onlangs via internet had gekocht. De kachel stond in een soort van huiskamer met eethoek en biljart. Biljarten was een andere hobby van hem. Mooi als je zoveel ruimte om je huis hebt dat je dit kunt realiseren.
Na nog even wat ditjes en datjes verteld te hebben bedankte ik hem dat ik even mocht kijken ( beetje ala Man bijt hond) en wandelde weer verder. Nagenietend van deze toevallige ontmoeting. En mij realiserend hoe fijn ik het vind om in een dorp te wonen.
Een jubileum heet dat, 12,5 jaar bij eenzelfde werkgever. Heb er al eens eerder een gehad. In 1998 als gemeenteambtenaar. Een derde jubileum zal niet meer lukken denk ik want 25 jaar bij mijn huidige werkgever of 12.5 bij een andere zit er niet meer in denk ik. Tenzij we tot 69 moeten blijven werken.
12.5 jaar. Toch een hele periode. Een onstuimige periode ook. Ga het in vogelvlucht even noteren.
2003: Start bij toen nog bibliotheek Son en Breugel. Baan kwijt. Opnieuw aangenomen, diverse directeuren. Uitleentaken, uitgebreid naar presentaties maken en activiteiten organiseren. De eerste website in de lucht. Webmaster. Fusie tot Bibliotheek Dommeldal in 2006, vrijwilligerscoördinator activiteiten. Onzekerheden. Collega’s die komen, collega’s die gaan. Coach 23 Dingen, ontwikkeling passie voor sociale media en mediawijsheid, geen opleiding mediacoach, workshops senior-web. Collega’s ontmoeten via tweetmeets. Een veranderde wereld, voor de bieb en voor mezelf. Diverse trainingen. Tijdelijke overplaatsing naar Geldrop. En gedeeltelijk weer terug naar Son en Breugel. Herinrichting vestiging Son (2x), invoer selfservice. Intrede multi-touchtafels, uitleen ereaders, mediabar en daar uit voortvloeiende nieuwe taken. Reorganisatie. Weer nieuwe taken, webmaster. Andere taken kwijtgeraakt. Deels nieuwe werkplek Geldrop.
Blijdschap en treurnis. Goeie tijden, nare tijden. Grote ups en grote downs. Die ik niet nader zal vermelden omdat iedereen die wel tegenkomt in zijn werkzame leven ( en insiders wel weten waar ik op doel).
Voel ik me nu na 12.5 jaar feestelijk? Nou nee, niet echt. We staan nog steeds op een punt waar de toekomst van de bibliotheek onzeker is en niemand weet wat er komen gaat. En dat er weer veranderingen gaan komen is een feit.
Ben ongetwijfeld in het rijtje hierboven het e.e.a. vergeten. Misschien valt me nog iets te binnen en vul ik het nog aan. Of misschien ook niet. Kan ook beter vooruit kijken en in beweging blijven. Nie dan?