Ons eigen land, lekker dichtbij . Deel 2: Gooi- en vechtstreek.

(Fotolink onder aan dit bericht).

Onze zomervakantie bestond ook dit jaar uit 2 delen. Deel 1 was Friesland ( inclusief Ameland en Schiermonnikoog) , deel 2 speelde zich af in de Gooi- en Vechtstreek. Onze uitvalsbasis was de prachtige en gastvrije B&B genaamd de Boerenhofstede de Overhorn.
We hadden een mooie studio met alle voorzieningen op de begane grond. Met uitzicht op hooischuur waarin ook 2 appartementen waren gemaakt. De B&B lag in het buitengebied zodat we ’s ochtends ontwaakten in de mist en met loeiende koeien op de achtergrond. Een idyllische plek, vlak langs de Vecht, ongeveer tegenover Fort Uitermeer. Hoewel we zelf beschikten over alle voorzieningen hebben we ons in de ochtend wel heerlijk laten verwennen met een uitgebreid ontbijt in de Hofstede. Complimenten. Een aanrader wanneer je in dit gebied wilt verblijven. Irene en team Hofstede bedankt.

Boerenhofstede de Overhorn, Weesp.

Dag 1.
De dag van aankomst zijn we via de Vecht naar het historische Weesp gefietst. Na een verkennend rondje door de vestigingsstad, een lekker diner verorberd in het centrum. Een mooi, sfeervol en gezellig plaatsje met mooie vaarten en een rijke historie.

Weesp.

Dag 2.
De 2e dag hadden we een fietstocht gepland waarbij we achtereenvolgens:
het stadje Muiden, het indrukwekkende Muiderslot met de mooie tuinen en de pruimenboomgaard, het IJmeer, Muiderberg en Naarden Vesting ( inclusief het Arsenaal van Jan de Bouvrie) hebben bezocht.
Bijna allemaal mooie historisch dorpjes met prachtige huizen en waar met name in Naarden de vestigingswallen nog steeds de contouren van de stad weergeven.

Het Muiderslot

Dag 3.
Dag 3 werd een dagje fietsen langs de Vecht. Vanaf onze locatie naar Nigtevecht, Nederhorst den Berg, Vreeland, Loenen aan de Vecht, Baambrugge, Abcoude en op advies van onze overburen gedeeltelijk terug naar Weesp via de Geinroute. Genoten van de dorpjes aan het water, de vele ophaalbruggetjes ( vaak nog bemand), de prachtige villa’s en woonboten, de molens. Nog een afslag via een smal fietspaadje dwars door de Ankeveense Plassen en terug naar Weesp. Waar we met een tweetal vrienden de dag afsloten met een biertje in de Wispe Brouwerij ( kerk) en een gezellig etentje in de stad. Een topdag .

Ankeveense Plassen

Dag 4.
Na al die historische dorpjes en stadjes toe aan iets nieuwers. Een fietstocht naar de stad Almere op Flevoland en als het haalbaar was met de fietsaccu’s de Oostvaardersplassen meepikken. We namen de Spoorbaanweg, een fietspad dat ons dwars door de stad Almere zou leiden. Man o man, wat een eind. Er kwam geen eind aan. Een tussenstop bij Twittervriend Peter en de kabels even aan het infuus gelegd want de Oostvaardersplassen dat zou nog even duren. Het fietspad door het gebied bij de Oostvaardersplassen gaf ons helaas geen uitzicht op de natuurgebieden met de runderen en konikpaarden. We vonden pas laat een uitzichtplek waar we de kuddes in de verte konden zien grazen. Het infopunt hebben we niet meer gehaald. Te ver. We moesten ook nog thuis zien te komen. Via de knooppunten een andere weg huiswaarts gezocht. Het Over de Stichtse brug naar Huizen, langs het Gooimeer via Naarden weer richting Weesp. Het was een lange tocht waar geen einde aan leek te komen. Uiteindelijk die dag 90 km gefietst. Au, zadelpijn. En eerlijk… die polder met al die nieuwbouw, nee. Toch niet zo mijn ding.

Oostvaarders Plassen

Resume.
Wat is het Gooi- en Vechtgebied toch mooi. Veel historie en al dat water met die recreatie, de woonboten en molens maakten veel indruk. En typisch Hollands. Heeft heel erg zijn eigen sfeer. Mooi ook dat erfgoed van de Nieuwe Hollandse waterlinies. Het weer was wisselend. We zijn 2 keer natgeregend maar met een goed regenpak was dat niet zo heel erg. Het had erger gekund. Ook dit deel van Nederland is zeker de moeite waard om te bezoeken. In deze 4 dagen een kleine 200 km gefietst. Met ondersteuning, dat dan weer wel…

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Hart verpand: Zuid-Limburg 12 en 13 mei 2021.

Vorig jaar hebben we tijdens de zomervakantie 3 dagen in Zuid-Limburg gefietst. De prachtige glooiende omgeving heeft toen mijn hart veroverd. Afgelopen week gingen we 2 dagen terug.

We verbleven in de mooie b& b het Wienhoes, gelegen in het dropje Partij bij Wittem. Op zoek naar een b&b in Zuid-Limburg? Dan adviseer ik ’t Wienhoes in Partij ( Wittem). Een uitstekende b&b, alles aanwezig, gastvrij, vriendelijk en sfeervol. Heerlijk ontbijt, met homemade cake en een zakje om je lunch mee te nemen. Fraaie oude hoeve in het heuvellandschap van Zuid-Limburg. Aan de voet van de Gulpenerberg. Een echte aanrader. Met dank aan Valerie en Bart.

Gelijk de eerste dag op de fiets de omgeving verkennen. We volgden wederom de knooppunten en fietsten door bedevaartsoord Wittem, via de Kruisberg ( “Dit is het etterbakje van Zuid-Limburg! Een kuitenbijter” 9% OEF) in Wahlwiller, naar Nijswiller, Bocholtz, Lemiers en via het mooie Mechelen met zijn vele vakwerkhuizen terug naar Partij. Onderweg prachtige vergezichten, af en toe een prettige gesprekje met de een of de ander, schitterend fris groen en oude vakwerkhuizen.
Een prentje. Je waant je af en toe in Toscane of de Dordogne.

s’ Avonds een kort rondje gewandeld in de omgeving van ons logeeradres en genoten van de zonsondergang boven de berg.

De 2e dag stond Vaals op ons lijstje. We hadden gepland via Epen naar Vaals te fietsen. Nou, dat was een hele klim. Blijkbaar was het de Camerig. Met een lengte van 4 kilometer en 160 hoogtemeters is dit één van de langste en hoogste ‘bergen’ van Nederland. Berg op, stukje omlaag, weer omhoog en dat kilometers aan een stuk. Maar door een prachtige beboste omgeving genaamd het Vijlenerbos. Volgende keer mijn helm niet vergeten!!!

Aangekomen in de grensplaats Vaals. Het Drielandenpunt zal bij iedereen bekend zijn. Wij zijn er niet geweest omdat we dat al eerder deden. In deze hoek van Zuid-Limburg zit je zomaar in Duitsland of België. Vele fietsroutes lopen gewoon zigzag door het grensgebied.

Vaals heeft een mooie historisch binnenstad met diverse kastelen en historisch gebouwen zoals het als gemeentehuis. De stad heeft vele rijksmonumenten. Een wandeling zeker waard. Vervolgens via een mooie route terug naar Partij.

We hebben weer enorm genoten van Zuid-Limburg. We boften met het weer. Heerlijk gefietst ( 70 km).

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Twee dagen de Veluwe ( her) ontdekken.

Het zal een jaar of 25 geleden zijn dat ik op de Veluwe was. Weinig herinneringen meer aan behalve de blik op het mooie jachthuis Sint-Hubertus. Vanaf de waterklant.

Afgelopen weekend zijn we naar de Veluwe vertrokken ( inclusief een overnachting in Beekbergen) voor een tweetal dagen fietsen met vrienden Judith en Henk. Een mooie gelegenheid om weer eens wat herinneringen op te halen.

We boften dit weekend met het mooie weer. Beetje fris maar droog en zonnig.

De eerste dag vanuit Otterlo richting Nationaal Park de Hoge Veluwe. Na een gezondheidscheck en het kopen van een toegangsticket op pad. Een mooie fietsroute door zandverstuivingen en bossen. Met onderweg een goedverzorgde lunch uit de fietstas van Judith. Even een kijkje bij het gesloten Kröller Möller museum. Nog even foto’s gemaakt bij het indrukwekkende standbeeld van Christiaan de Wet dat midden in de vlakte staat. En op het eind het door architect Hendrikus Petrus Berlage ontworpen Jachtslot Sint Hubertus. Helaas vanwege corona ook niet te bezichtigen. Het slot stond overigens in de steigers.

Dag 2: Via de Harskamp, over het fietspad langs het militair schietterrein ( bekend terrein voor de heren in ons gezelschap) richting Radio Kootwijk. Ik wilde graag het imposante en monumentale zendstation eens met eigen ogen aanschouwen. Indrukwekkend. Mooi van lelijkheid eigenlijk. Ook hier geen toegang. Zonde. Een prachtig fiets- en wandelgebied gebied trouwens ook door heidevelden en zandverschuivingen.
We vervolgden onze weg en maakte nog een tussenstop in het gezellige en knusse dorpje Kootwijk. Via Harskamp weer terug naar Otterlo.

De Veluwe: bezienswaardig, prachtige natuur, mooi landschap, veel te zien en te beleven. Met goed gezelschap ook nog eens heel erg gezellig. 🙂

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Fietsend door Nationaal Park de Meinweg en omstreken.

Nationaal Park De Meinweg, met een korte ei. Hoewel ik in de buurt geboren ben, was dit Limburgse gebied, in het grensgebied met Duitsland, mij niet bekend. We hebben de auto geparkeerd in het dorpje Asenray ( ook nooit eerder van gehoord) en gingen op zoek naar het eerste knooppunt. Vanaf zo’n knooppunt bepalen we meestal de fietsroute.

Als snel bereikten we het met naaldbomen en loofbomen afgewisselde beboste gebied. Licht glooiend met hier en daar een mooi ven en prachtige weiden met runderen. Op diverse plekken langs de Duitse grens waren er overblijfselen van Duitse stellingen en loopgraven.

Midden in het beboste gebied werden we verrast door opvallende gebouwen. Bleek dat hier in de bossen de Maharishi European Research University gevestigd was. Nooit eerder van gehoord maar toch al op die locatie ( Vlodrop-Station) gevestigd sinds 1984.

Na een korte stop in het Duitse Rotenbach, lieten we de Meinweg achter ons om richting richting Vlodrop te gaan. Onderweg daar naartoe kwamen we naast o.a. de Gitstappermolen tegen.
We fietsen door Vlodrop richting Odiliënberg, om de mooie Baseliek van de Heilige Wiro, Plechelmus en Otgerus te bezoeken. Helaas konden we er niet binnen. De Basiliek is prachtig gelegen op een berg met uitzicht over de Roer. Mocht je een roeping hebben? Je kunt nog zuster worden.

Tot slot via landelijke weggetjes, door Melick terug naar Asenray. Wederom een heerlijke fietstocht ( 45 km) . Verrast en genoten. Niet druk, soms lange tijd geen mens gezien.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Tochtje langs de Linge.

Zolang het weer het toelaat gaan we er op uit. Op de (e-)fiets. Tegenwoordig achter op de auto en wegwezen. Afgelopen zondag hebben wij het resterende deel van de Lingeroute gefietst. Het prachtige gedeelte Beesd-Leerdam ( en terug) hadden we in 2017 al bezichtigd. Daar hadden we erg van genoten. Zondag dus de andere kant op. 

We bezochten ( nadat we de auto in Beesd geparkeerd hadden) allereerst de Heerlijkheid Marienwaerdt. De toegangsweg bestond uit een lange lanen waar je walnoten mocht rapen.  Een prachtig eeuwenoude familielandgoed. De geschiedenis van het landgoed gaat terug tot 1129. Bekijk de site voor meer info. 
Vervolgens zijn we met een klein voetgangers- en fietspontje de Linge overgestoken naar Enspijk. Grappig. Voor € 1,- pp mag je mee naar de overkant. Over de dijk naar Deil. Om vervolgens een prikkertje en een drankje te doen op een terras in Geldermalsen. 

Omdat we er nog niet genoeg van hadden hebben we ons fietstochtje vervolgd via Meteren, Waardenburg, langs de Waal met uitzicht op Zaltbommel en de  Martinus Nijhoffbrug naar Tuil en binnendoor weer terug naar Beesd. Rondje van een km of 40 weer. 
Ik durf het bijna niet te zeggen. Maar ik vind fietsen tegenwoordig geweldig leuk. Dat was wel eens anders.

Voor afbeeldingen klik hier of op de foto. 

Social links powered by Ecreative Internet Marketing