Heb je net een post geschreven over de keuze van het netwerk voor je content kom je deze afbeelding tegen via J.W.Alphenaar. Ben ik er nou uit?
Het antwoord laat nog even op zich wachten.
Onbegonnen werk.
Probeer al een tijdje mijn sociale netwerken te scheiden in werkgerelateert en privé: Onbegonnen werk!!!
– Probeer ik Facebook voor persoonlijke doeleinden te gebruiken, wordt ik gevonden door collega’s uit het hele land en verkrijg ik het niet over mijn hart hun vriendschapsverzoeken te weigeren.
– Kom ik werkgerelateerde artikelen tegen die ik op Twitter wil zetten, vind ik ze ook relevant voor mijn volgers op Facebook en/ of Linkedin.
– Schrijf ik een blogbericht over mijn persoonlijke interesse ( nl. mediawijsheid en social media) dan kan ik het niet laten ook mijn Facebookvrienden ( familie, inwoners,collega’s) hiervan op de hoogte te stellen.
En ga zo maar door.
Heb er voor gekozen om geselecteerde tweets te plaatsen omdat ik merk dat ik berichten van vrienden, volgers ed. vaak op diverse plaatsen ( o.a. Twitter, Facebook, Linkedin en Bibliotheek2.0) tegenkom. Dat is me ooit te veel van het goeie.
Is er wel een scheiding aan te brengen? Zelfs als je social mediagebruik uitsluitend op persoonlijke titel plaatsvindt? Misschien als je voor ieder netwerk 2 verschillende accounts ( privé en werkgerelateert) aan zou maken? Echter, ook dat werkt niet altijd. Beheer samen met @angelaheijden ook nog een 2-tal lokale accounts en zelfs daar kan ik het niet laten soms een privé- tweet te retweeten.
Zullen we maar gewoon zeggen dat “het de aard van het beestje”is? Waarbij de behoefte om te delen in de persoon geslopen is? Of de tijdsgeest? Waarin scheiding van werk en privé tot het verleden behoort?
Obvious to you. Amazing to others.
Aardige filmpjes kom ik af en toe tegen. Zo ook dit filmpje met als titel : Obvious to you. Amazing to others. – by Derek Sivers Over de zin van social media.
http://youtu.be/-GCm-u_vlaQ
Online identiteit.
Tijdens geestdodende werkjes, zoals de kamer stofzuigen of de badkamer poetsen, willen mijn gedachten nogal een de vrije loop nemen. Er plopt een tweet op, er vallen kwartjes of er ontstaat een thema voor een blogbericht.
Zo ook vandaag. Eigenlijk een beetje doorbordurend op mijn blogbericht “zichtbaar“.
Staat de stofzuiger weer “onzichtbaar” opgeborgen en is de zetel achter de ( stofvrije) pc weer ingenomen, dan moeten de woorden er ook nog uitkomen. Maar vooruit. Een poging.
Het blogbericht “zichtbaar” gaat eigenlijk over een (mijn) online identiteit.
Mijn online identiteit is opgebouwd uit mijn social media activiteiten ( o.a. Twitter, Facebook, LinkedIn, Bibliotheek 2.0). Maar is ook een optelsom van de wijze waarop ik mijn social media tools gebruik:
– Informeer via Twitter degenen die daar in geïnteresseerd zijn over bepaalde onderwerpen. Via zelf gevonden artikelen ed. of via retweets van anderen.
– Mijn gedachten probeer ik te ordenen en te delen via mijn blog.
– Op Facebook plaats ik voornamelijk huis , tuin en keuken aangelegenheden.
– Via Google, Linkedin en Bibliotheek2.0 vergaar ik mijn kennis op het gebied van werk en interesse (o.a. social media).
– En achter al deze online toepassingen zitten mensen, die bereid zijn mij daar waar nodig te steunen, vragen te beantwoorden, te verwijzen enz. waar ik dan ook dankbaar gebruik van maak.
Terug naar mijn online identiteit. Alle bovengenoemde activiteiten vinden plaats in mijn eigen tijd. Dat is een keuze, dat vind ik leuk en ik haal er erg veel meerwaarde uit. Mijn online identiteit is dan in mijn ogen ook een privé identitieit. Of toch niet?
Natuurlijk schrijf ik wel een over ervaringen tijdens mijn arbeidszame uren. Lijkt me ook een prima zaak aangezien werk voor een groot deel van mijn dag in beslag neemt en wat leuk is laat je niet achter als je de deur achter je dicht doet.
Er is dan ook, naar aanleiding de steeds massalere toepassing van social media al veel geschreven over de vervaging van de scheidslijn tussen werk en privé. Die scheidslijn is vaak flinterdun en vraagt om een zorgvuldige afweging in wat je wel en niet de wereld in slingert. Kan zelfs tot dilemma’s leiden. Daar ben ik me van bewust.
Toch blijft het lastig vind ik. Wat is nou je online identiteit? Waar wordt die aan gerelateerd. Aan je activiteiten of aan je profiel? Wat denk jij? En hoe voorkom je verwarring?
Voelt toch wel anders.
Een vliegende start van anniemaessen.nl is het (nog) niet geworden. Soms heb je van die momenten dat de inspiratie even ontbreekt of er andere zaken spelen die tijd en energie kosten. En soms is het ook wel een goed een beetje afstand te nemen.
In mijn blog kijk ik regelmatig even terug naar de berichten die ik ooit schreef en vraag me af wat is dit nu voor een blog?
Berichten zijn ingegeven door privé- en werkervaringen/ belevingen of hebben van doen met een stukje ontwikkeling van mezelf . Aangevuld met een lekker muziekje dat ik links of recht tegen kom.
Mijn beste blog tot nu toe vind ik eigenlijk “Hoe twitter mijn leven veranderde“. Niet eens geschreven op mijn eigen blog, maar op de site van BNbibliotheek. Waarbij ik opmerk dat ik het woord “Twitter” mocht ik het nu schrijven waarschijnlijk zou vervangen door “social media”.
En het is nog steeds zo. Nu ongeveer 9 maanden (?!) later is mijn wereld nog steeds “anders”. Misschien zelfs nog meer “anders’ dan eind 2010.
En aangezien aan mijn weblog nu nog nadrukkelijker mijn eigen naam gekoppeld is? Voelt toch wel anders, eigenlijk. Stof tot nadenken dus.
Lees ook:
Impact van social media op einna
Even terug naar de 23 dingen
De balans