Rooksignalen, flessenpost, postduiven, telegrafie. Vroeger ( naast uiteraard de taal an sich) de enige manier om te communiceren. Heden ten dage beschikken we over radio, televisie, internet ( altijd bij de hand), telefoons ( in zakformaat), we kunnen mailen, videoconfereren, MSN-en, Skypen, bloggen en Twitteren. Uiteraard veel sneller dan een brief te bezorgen te paard en voor een veel groter publiek. Wat is beter? Vroeger of nu. Je kunt er over twisten (!?).
Hoewel het een stuk eenvoudiger is mensen te bereiken, maakt het de communicatie er niet altijd gemakkelijker op. De wereld is kleiner geworden of is het groter? Hoe je het wendt of keert, de basis blijft natuurlijk taal.
Vroeger of nu. De betekenis van communiceren blijft hetzelfde: het overbrengen en ontvangen van een boodschap. Succes met communiceren. Hoe dan ook.
En we blijven allemaal mensen.
De communicatiemiddelen zijn inderdaad enorm toegenomen maar onze vaardigheid om te communiceren neemt niet zo snel toe. Doordat we wel veel meer communiceren dan vroeger neemt het aantal communicatiestoringen evenredig toe. Maar wie weet, oefening baart kunst.