Met schoonmoeders terug in de tijd (fotoblog).


Dit uitje blijkt achteraf ons laatste uitstapje samen. Schoonmoeder is vandaag 27 juni 2016, overleden. Rust zacht. ” Het was hier So gesellig”. 

Met deze tweet begon ons dagje ” terug in de tijd“. Of eigenlijk al eerder. Nadat we waren gearriveerd  in het verzorgingstehuis waar schoonmoeders woont ( kastelendorp Baarlo) moesten we nog een uurtje wachten totdat schoonmoeders klaar was met eten en haar middagdutje. Van een medewerker hoorden we dat het Ammy Day was. Op deze dag staat heel Baarlo vol met mooie Amerikaanse auto’s, zowel klassiekers, youngtimers en zelfs vlamnieuwe bolides. Nou, dus maar even een kijkje gaan nemen in het centrum van het mooie dorpje aan de Maas.

  

Mooi hoor. Oud en nieuw bij elkaar. We liepen even door naar het gebouw waar wat activiteiten plaatsvonden. In dat gebouw was vroeger het jeugdwerk van Baarlo ( Wisja) en het jongerencentrum ( Sjiwa) ), oftewel de Kelder gevestigd. Manlief heeft in de Kelder menig uurtje doorgebracht toen hij jong was, heb ik vernomen. Hij kon zich nog vele details ( !?) herinneren. Later heb ik er met manlief ook wel wat feestjes meegemaakt.

Er liep een vrijwilliger rond in het gebouw en wij vroegen of de Kelder nog bestond. ” Loop maar even mee”, zei hij en voor we het wisten stonden we in de Kelder. Manman, nostalgie, vooral voor manlief.


We hebben die vrijwilliger hartelijk bedankt dat hij ons de mogelijkheid gaf voor deze terugblik in onze jeugdjaren.

Nadat we oma hebben opgehaald, mijn ouderlijk huis in Helden ( gemeente Peel en Maas) bezocht. Heerlijk genoten van de prachtige tuin (met zwembad) die mijn broer daar heeft aangelegd in de voormalige groentetuin van mijn vader. En gezien hoe mijn broer de oude door mijn vader gemaakte gietijzeren ornamenten weer een plekje heeft gegeven. Hingen vroeger in de woonkamer.  Lief.

We zijn vervolgens een rondje met schoonmoeders gaan rijden en hebben een bezoek gebracht aan het ouderlijk huis van mijn vader in Egchel. Ik kwam er vroeger vaak omdat een oom daar woonde. Het huis wordt binnenkort gesloopt en daarom wilde  ik er graag een kijkje nemen. Hoewel er binnen wel enige aanpassingen zijn geweest ( er werden tijdelijk medewerkers van een  tuinbouwbedrijf gehuisvest),  zag het er aan de buiten nog bijna precies hetzelfde uit als vroeger. Ik herinner me zelf vooral de waterput nog. Omdat het huis nu leegstaat konden we er ook nog naar binnen gluren. Prachtig, allemaal herinneringen komen op. En over enige tijd is het pand weg. Gelukkig hebben wij nu de foto’s nog.

  

En weer door. Schoonmoeder geniet altijd erg van de autoritjes door de voor haar zo bekende omgeving van Baarlo. We rijden dan graag nog een extra blokje om. Van Helden-Egchel, via Kessel terug naar Baarlo. Maar eerst nog even uitgestapt bij de ruïne van Kessel.Nou zeg, helemaal gerestaureerd en ik kan me bijna niet meer voorstellen dat dit het oude kasteel was, waar we vroeger vaak met onze ouders op zondagmiddag naar toe fietsten. En zoveel geklauterd hadden op de restanten van het in onze fantasie echt ridderkasteel  aan de Maas. Maar…….. wel bijzonder  deze restauratie. Oordeel zelf.

 
We genoten nog even van het uitzicht over de Maas en hebben vervolgens schoonmoeder weer ” uitgeladen ” bij het verzorgingstehuis, pilletje toegediend, boterhammetje gesmeerd, kopje thee voor haar gezet, dikke knuffel gegeven en onze weg terug naar het Brabantse ingezet. Terug naar onze huidige tijd. En schoonmoeder? Die was ” helemaal gelukkig”. 

Mijlpaaltje.

Ongeveer 5 jaar geleden (9 juni 2011) ben ik gestart met de twitteraccount @inwsonenbreugel . Een account om lokaal o.a. nieuwtjes vast te leggen en te delen. Het hele sociale mediagebeuren stond toen nog in de kinderschoenen.
Samen met twitter vriendin Angela, hebben we destijds een 3-tal tweetmeets georganiseerd om met name startende twitteraars met elkaar in contact te brengen en van elkaar te leren.

 De twitteraccount bestaat dus binnenkort 5 jaar. Met zo’n 1600 volgers, bijna 10.000 tweets niet slecht gedaan lijkt me . Benieuwd naar wat meer statistieken van dit account, kijkt dan even hier. Die  5 jaar zijn om gevlogen en inmiddels gebruikt iedereen wel een of ander  platform. Was iedereen in aanvang nogal kritisch ten aanzien van sociale media, inmiddels zijn individuele personen, organisaties, ondernemers en bedrijven daar niet meer weg te denken. Was ik vroeger één van de eersten die een bepaald nieuwtje of activiteit de cloud in gooide, inmiddels heeft ook de lokale pers twitter- en facebookaccount, delen ze foto’s en video en ben ik niet meer diegene met de neus vooraan.

Geeft niks hoor. Heb mijn focus inmiddels ook verlegd. Ben nog actief op twitter via mijn privéaccount @anniemaessen, via @einnas87 (minder) , @lazysonnie, ben druk op Facebook via mijn profiel en pagina,maar ook als Lazy Sonnie Afternoon , maar doe ook steeds meer met foto’s op Instagram en Pinterest als anniemaessen1. Ik verveel me echt niet hoor. Maar wie weet is die lokale twitteraccount inmiddels wel overbodig. 

Zo in de avondzon……

Een kerk is een kerk maar dit is niet zomaar een kerk. Veel discussie in mijn dorp of de kerk gesloopt moet worden voor nieuwbouw MFA ( multifunctionele accommodatie). Of moet hij blijven staan en geschikt gemaakt als MFA? Er zal nog veel water door de Dommel stromen voordat er duidelijkheid is. Als mogelijk toekomstige gebruiker van de MFA wacht ik natuurlijk rustig af. Veel invloed heb ik trouwens toch niet.

Het is niet de eerste keer in mijn 13-jarige bibliotheekloopbaan dat er een besluit moet worden genomen over de huisvesting van de bibliotheek.  Maar liefst 3 keer al. Zelfs toen we bij wijze van spreken de kleuren van de muren uitzochten en het bouwbord (toenmalige locatie was de parkeerplaats die je hier op de foto ziet)  er al stond, gooide de gemeenteraadsverkiezingen van 2010, roet in het eten. Ondertussen  werk  ik nog steeds in hetzelfde gebouw waarin ik begonnen ben in 2003. Maar aangezien dit pand op niet al te lange termijn gesloopt gaat worden, zit er inmiddels wel een tijdelijke verhuizing in het verschiet.

En dan maar afwachten hoe lang tijdelijk zal zijn. Of dat tijdelijk uiteindelijk definitief wordt. Tijden gaan razend snel en besluiten zijn ook niet meer wat ze geweest zijn dus…….

Zo in de avondzon ziet het gebouw er niet eens zo gek uit…… eigenlijk.

Leiden door de ogen van….

Gisteren met het Boekenweekgeschenk  gaan reizen met de trein. We proberen o.a. op deze wijze ieder jaar een andere Nederlandse stad te verkennen.
Ditmaal was Leiden aan de beurt. Stond al lang op mijn wensenlijstje en het moest er maar eens van komen.

Op mijn Facebook pagina een fotoalbum met beschrijving ( klik op de afbeelding).
Conclusie: Leiden is een prachtige historische stad die vraagt om een 2e bezoek.P1060160

 

 

 

Meer steden? Zie ook: Arnhem,  Groningen, Zwolle,  Leuven, Berlijn, Milaan, Palermo

Een toevallige ontmoeting 2.

An old oak tree

Nieuwsgierig naar een nieuwbouwwijkje achter een talud in Eindhoven, zijn manlief en ik op deze omstuimige zondagmiddag aan de wandel gegaan.  Via een bezoekje Ikea ( manman wat wordt daar weggesleept) via het fietstunneltje de Engelse wijk van Eindhoven ingewandeld. Ik vind het altijd bijzonder dat er mensen zijn die kassen van huizen bouwen op een perceel dat nauwelijks groter is dan de vierkante meters van hun woning. En daardoor eigenlijk een kas van een ” rijtjeshuis” hebben.  Zo’n huis zou veel beter  tot zijn recht komen op een ruimer perceel en dan ook nog eens op een andere lokatie. Maar goed, dat terzijde, misschien was het geld op.

We kwamen langs een veldje met daarop een mooie eikenboom. De boom was omringd met stammen van nog grotere eikenbomen, die waarschijnlijk gekapt zijn om de naastgelegen nieuwbouwwijk uit de grond te stampen. Het leek een mooie zitgelegenheid waar de bewoners uit de wijk, met een kampvuurtje en een bbq op een zwoele zomeravond konden vertoeven. Het tafereel was natuurlijk een fotootje waard.

Er kwam een man met hond aangelopen. Hij begon uitleg te geven over waarom die bomen er lagen. Het was ter bescherming van de eik, omdat er op het naastgelegen veld gebouwd zou gaan worden. Mooi, goed over nagedacht. Hij vertelde dat de jeugd met de bomen was gaan rollen, de gemeente er paaltjes voor had gezet, er vervolgens  brand werd gesticht en de brandweer er aan te pas moest komen. Nee, helaas geen gezellige ontmoetingsplaats.

De man liep nog een extra rondje met ons door de wijk. Er zouden nog veel huizen bijkomen in de wijk. Voor zijn deur. Heel veel huizen, opbrengst zo’n slordige 45 miljoen. Hij was vorige week nog naar een avond over het bestemmingsplan geweest. We kregen een hele uitleg over het fietspad dat gewone straat zou worden, het talud dat verplaatst moest worden, de auto’s die bij hem voorbij zouden gaan razen en het mooie uitzicht dat zou verdwijnen. En dat na 15 jaar woongenot. Nee blij was hij er zeker niet mee. Vervolgens zei hij gedag en verdween.

We zijn nog even doorgelopen om onze nieuwsgierigheid naar het nieuwbouwwijkje achter het talud te bedwingen. Leuke huizen werden er gebouwd. Dat wel. Maar helaas hebben dit soort plannen altijd gevolgen voor de mensen die er al eerder woonden. Manlief en ik vonden het wel prachtig weer, zo’n verhaal achter een toevallige ontmoeting…….

Muziekje er bij?  Tie a ribbon round the old oak tree.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing