Ons eigen land, lekker dichtbij . Deel 2: Gooi- en vechtstreek.

(Fotolink onder aan dit bericht).

Onze zomervakantie bestond ook dit jaar uit 2 delen. Deel 1 was Friesland ( inclusief Ameland en Schiermonnikoog) , deel 2 speelde zich af in de Gooi- en Vechtstreek. Onze uitvalsbasis was de prachtige en gastvrije B&B genaamd de Boerenhofstede de Overhorn.
We hadden een mooie studio met alle voorzieningen op de begane grond. Met uitzicht op hooischuur waarin ook 2 appartementen waren gemaakt. De B&B lag in het buitengebied zodat we ’s ochtends ontwaakten in de mist en met loeiende koeien op de achtergrond. Een idyllische plek, vlak langs de Vecht, ongeveer tegenover Fort Uitermeer. Hoewel we zelf beschikten over alle voorzieningen hebben we ons in de ochtend wel heerlijk laten verwennen met een uitgebreid ontbijt in de Hofstede. Complimenten. Een aanrader wanneer je in dit gebied wilt verblijven. Irene en team Hofstede bedankt.

Boerenhofstede de Overhorn, Weesp.

Dag 1.
De dag van aankomst zijn we via de Vecht naar het historische Weesp gefietst. Na een verkennend rondje door de vestigingsstad, een lekker diner verorberd in het centrum. Een mooi, sfeervol en gezellig plaatsje met mooie vaarten en een rijke historie.

Weesp.

Dag 2.
De 2e dag hadden we een fietstocht gepland waarbij we achtereenvolgens:
het stadje Muiden, het indrukwekkende Muiderslot met de mooie tuinen en de pruimenboomgaard, het IJmeer, Muiderberg en Naarden Vesting ( inclusief het Arsenaal van Jan de Bouvrie) hebben bezocht.
Bijna allemaal mooie historisch dorpjes met prachtige huizen en waar met name in Naarden de vestigingswallen nog steeds de contouren van de stad weergeven.

Het Muiderslot

Dag 3.
Dag 3 werd een dagje fietsen langs de Vecht. Vanaf onze locatie naar Nigtevecht, Nederhorst den Berg, Vreeland, Loenen aan de Vecht, Baambrugge, Abcoude en op advies van onze overburen gedeeltelijk terug naar Weesp via de Geinroute. Genoten van de dorpjes aan het water, de vele ophaalbruggetjes ( vaak nog bemand), de prachtige villa’s en woonboten, de molens. Nog een afslag via een smal fietspaadje dwars door de Ankeveense Plassen en terug naar Weesp. Waar we met een tweetal vrienden de dag afsloten met een biertje in de Wispe Brouwerij ( kerk) en een gezellig etentje in de stad. Een topdag .

Ankeveense Plassen

Dag 4.
Na al die historische dorpjes en stadjes toe aan iets nieuwers. Een fietstocht naar de stad Almere op Flevoland en als het haalbaar was met de fietsaccu’s de Oostvaardersplassen meepikken. We namen de Spoorbaanweg, een fietspad dat ons dwars door de stad Almere zou leiden. Man o man, wat een eind. Er kwam geen eind aan. Een tussenstop bij Twittervriend Peter en de kabels even aan het infuus gelegd want de Oostvaardersplassen dat zou nog even duren. Het fietspad door het gebied bij de Oostvaardersplassen gaf ons helaas geen uitzicht op de natuurgebieden met de runderen en konikpaarden. We vonden pas laat een uitzichtplek waar we de kuddes in de verte konden zien grazen. Het infopunt hebben we niet meer gehaald. Te ver. We moesten ook nog thuis zien te komen. Via de knooppunten een andere weg huiswaarts gezocht. Het Over de Stichtse brug naar Huizen, langs het Gooimeer via Naarden weer richting Weesp. Het was een lange tocht waar geen einde aan leek te komen. Uiteindelijk die dag 90 km gefietst. Au, zadelpijn. En eerlijk… die polder met al die nieuwbouw, nee. Toch niet zo mijn ding.

Oostvaarders Plassen

Resume.
Wat is het Gooi- en Vechtgebied toch mooi. Veel historie en al dat water met die recreatie, de woonboten en molens maakten veel indruk. En typisch Hollands. Heeft heel erg zijn eigen sfeer. Mooi ook dat erfgoed van de Nieuwe Hollandse waterlinies. Het weer was wisselend. We zijn 2 keer natgeregend maar met een goed regenpak was dat niet zo heel erg. Het had erger gekund. Ook dit deel van Nederland is zeker de moeite waard om te bezoeken. In deze 4 dagen een kleine 200 km gefietst. Met ondersteuning, dat dan weer wel…

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Afterdinerwalk met Poppies.

Na het eten even naar richting het buitengebied omdat ik een oranje gloed had gezien toen ik vanmorgen naar mijn werk fietste. Zou het, een klaprozenveldje in mijn eigen wijk?

Na enig oponthoud omdat de stoere waterbuffels van de wei naar de boerderij moesten lopen ( wandelpad langs de beek is dan even met draad afgesloten) en na een gezellig praatje met de waterbuffelboer, naar het oranje veldje gewandeld. Boordevol prachtige klaprozen en Kamille . En dat direct om de hoek. Op de achtergrond de kwakende kikkers in de Breugelsche Beek.

Heerlijk genieten dit. Voor je het weet zijn deze symbolen van de Eerste Wereldoorlog en tekenen van hoop, weer verdwenen. Klik op de afbeelding voor de foto’s.

“Pak de Biezen”.

Een wandeling vlakbij, waar we nog nooit waren geweest. Dat zochten we vanmiddag.
Ik stuitte op de wandelroute in natuurgebied de Biezen tussen Aarle-Rixtel en Gemert.
In de omgeving van het imposante missieklooster Heilig Bloed en herberg de Brabantse Kluis.

Het werd een bijzondere en verrassende wandeling over kleine paadjes, over knuppelbruggetjes, door moerasgebied en langs met boterbloemen begroeide weitjes tussen de bomen. De wandelroute heet “Pak de Biezen” en de beschrijving vind je hier.

Best wel spannend af en toe door de omgewaaide bomen waar je overheen moest en omdat er door de vele regen op diverse plaatsen veel modder was. Wandelschoenen of laarzen een must. Een ware uitdaging! Helaas fotocamera vergeten dus de foto’s zijn gemaakt met mijn telefoon.

Het prachtige frisse groen gaf een extra mooie dimensie aan de wandeling. Afstand van de wandeling 4.5 km. Gelukkig door. Heerlijk wandelweer. Op de weg naar huis de mond gespoeld 🙂 op het terras bij het Bavariacafé in Lieshout. Gewoon omdat het door de versoepelingen van de Corona-maatregelen weer kan.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Lente in Waardenburg en Neerijnen.

De laatste tijd vind je ons steeds vaker op de e-bike. Voor de locatie waar we vandaag naartoe wilden, werd door mijn twittermaatje en tevens wandelaar/ fotograaf David Janssen geadviseerd om de benenwagen te nemen. Aangezien David van wanten weet hebben we zijn advies maar opgevolgd.

Bestemming was Waardenburg en Neerijnen, in de West Betuwe. Wij wilden graag de prachtige bloesems zien en werden niet teleurgesteld. We zijn vertrokken vanaf kasteel Waardenburg, waar ook de molen staat en liepen via de dijk richting Neerijen. Vanaf de dijk heb je een erg mooi uitzicht over het uitgestrekte gebied. Via een zandweg liepen we richting de Waal, waar we de grote schepen bewonderden en onze zelf meegebrachte lunch verorberden. In het dorp Neerijen werden we verrast door de opvallende huizen en de bijzondere hervormde kerk inclusief tuin. Ook het kasteel Neerijnen was een bezoek waard.

Via het mooie landgoed terug naar Waardenburg. Een prachtige omgeving. Genoten van de wandeling, van de vergezichten vanaf de dijk, de frisgroene bomen en struiken, van de in bloei staande boomgaarden met de schapen en de indrukwekkende luchten. Idyllisch!

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Twee dagen de Veluwe ( her) ontdekken.

Het zal een jaar of 25 geleden zijn dat ik op de Veluwe was. Weinig herinneringen meer aan behalve de blik op het mooie jachthuis Sint-Hubertus. Vanaf de waterklant.

Afgelopen weekend zijn we naar de Veluwe vertrokken ( inclusief een overnachting in Beekbergen) voor een tweetal dagen fietsen met vrienden Judith en Henk. Een mooie gelegenheid om weer eens wat herinneringen op te halen.

We boften dit weekend met het mooie weer. Beetje fris maar droog en zonnig.

De eerste dag vanuit Otterlo richting Nationaal Park de Hoge Veluwe. Na een gezondheidscheck en het kopen van een toegangsticket op pad. Een mooie fietsroute door zandverstuivingen en bossen. Met onderweg een goedverzorgde lunch uit de fietstas van Judith. Even een kijkje bij het gesloten Kröller Möller museum. Nog even foto’s gemaakt bij het indrukwekkende standbeeld van Christiaan de Wet dat midden in de vlakte staat. En op het eind het door architect Hendrikus Petrus Berlage ontworpen Jachtslot Sint Hubertus. Helaas vanwege corona ook niet te bezichtigen. Het slot stond overigens in de steigers.

Dag 2: Via de Harskamp, over het fietspad langs het militair schietterrein ( bekend terrein voor de heren in ons gezelschap) richting Radio Kootwijk. Ik wilde graag het imposante en monumentale zendstation eens met eigen ogen aanschouwen. Indrukwekkend. Mooi van lelijkheid eigenlijk. Ook hier geen toegang. Zonde. Een prachtig fiets- en wandelgebied gebied trouwens ook door heidevelden en zandverschuivingen.
We vervolgden onze weg en maakte nog een tussenstop in het gezellige en knusse dorpje Kootwijk. Via Harskamp weer terug naar Otterlo.

De Veluwe: bezienswaardig, prachtige natuur, mooi landschap, veel te zien en te beleven. Met goed gezelschap ook nog eens heel erg gezellig. 🙂

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing