DLVEB – Pagina 4 – E I N N A S B L OG

26 januari 201118 februari 2021

Bossche bol of vlaai, het doet er niet toe.

Onder het mom van genieten van een Bossche Bol ( of vlaai) or whatever ontmoeten duizenden mensen, die elkaar via Twitter kennen, elkaar in het land. Zo ook op vrijdag 21 januari jl.. Een 17 tal personen was naar Den Bosch getogen voor de Bossche Bollen Tweetmeet (#bbtm). In dit geval met als achtergrond de bibliotheek ( Openbare bibliotheken, Universiteit of Hoge school, Cubiss). Een aantal had elkaar al eerder IRL ( in real life) ontmoet. De ander kende elkaar alleen nog maar via Twitter, weer een ander kwam indirect in contact ) .
Met de wijsheid van de terugblik ( in vogelvlucht):
-De Bossche Bol was heerlijk.
– De kennismaking met de achter de Avatar verborgen personen geweldig.
– De ontmoeting erg gezellig.
– De gesprekken onderling boeiend, stimulerend en inspirerend.
– De tips die werden uitgewisseld en de kennis die werd gedeeld interessant.
– Het voortdurende getwitter voor een enkeling misschien een beetje storend.
– De persoonlijke betrokkenheid bij elkaar groot.
– Het voortijdige vertrek ( vanwege afspraken elders) van een aantal personen erg jammer.
– De ervaring dat het klikt tussen “onbekenden” wederom verrassend.
– De historische wandeling door Den Bosch mooi meegenomen.
– Het bezoek aan de bibliotheek wederom een beetje jaloersmakend (althans voor mij).
– Gevolg, nieuwe interessante Twitter contacten, opgedaan.
– Het netwerk dat zo onstaat biedt mogelijkheden voor de toekomst.
– Vul gerust aan.

Al met al. Bossche Bol of vlaai, het doet er niet toe. Lieve aardige, interessante mensen ontmoet. Een heerlijke Tweetmeet weer.
Foto’s: op picasaweb en JoG-log

21 januari 2011

Compleet overdonderd.

Gisteravond hadden wij in het kader van “Januari notarismaand” in onze vestiging een lezing met als titel “het twee traps testament“.
Gistermiddag echter werd het laatste kaartje verkocht. Op zich al erg verrassend omdat het in ons dorp in de regel “lastig is” mensen te mobiliseren voor een informatie-avond. Er vanuit gaande dat zich misschien nog een paar mensen aan de balie zouden melden voor een toegangskaartje kaartje was duidelijk dat er voldoende belangstelling was. Onze leeszaal is bescheiden. Het aantal beschikbare stoelen idem dito. Het maximale aantal mensen dat we kunnen herbergen is, met een beetje goede wil, 50.

En toen!!!
Reeds om half 8 meldden zich drommen mensen aan de balie. En dat grotendeels ZONDER kaartje. Oei. Wat nou. We hebben van de eerste mensen de naam genoteerd. Mochten een aantal gereserveerde kaartjes niet worden opgehaald ( gebeurd ook nog wel eens) dan zouden zij als eerste alsnog plaats kunnen nemen. Maar….. alles werd opgehaald. In de tussentijd hebben we de mensen die daar in geïnteresseerd waren, hun naam en telefoonnummer laten noteren. Bij zoveel belangstelling moet je de avond herhalen vind ik dus dan hadden wij gelijk hun gegevens. Er waren mensen die begrip toonden. En er waren mensen die niet erg blij waren en ons lieten weten dat wij niet duidelijk waren geweest dat er gereserveerd moest worden. Tja, het staat in de persberichten, op onze site, in het programmaboekje. Maar niet iedereen leest dat duidelijk denk ik. Of zijn we niet duidelijk genoeg? Voor ons als medewerkers, maar ook voor de vrijwilligers niet gemakkelijk om teleurgestelde ( soms boze) mensen te woord te staan.
Maar goed. We hebben nog een paar extra mensen blij kunnen maken door er zelfs bureaustoelen bij te slepen. Tot we uiteindelijk nokie nokkie vol zaten.

Afijn, een heel geslaagde avond, een succesverhaal met een minpuntje, waarbij we de koffie in de pauze nauwelijks aan konden slepen. Soms schiet je de plank mis. Soms enorm raak blijkbaar. Een uitdaging!
Toch maar eens nagaan of we de teksten op de site, posters en persberichten wat kunnen aanscherpen. Op naar de herhaling dan maar.

18 januari 2011

Een functie op je lijf geschreven.

In 2008 heb ik, vanwege een voor mij op dat moment belangrijke reden, gesolliciteerd naar een voor mij uitstekend passende functie in een andere bibliotheek. Op mijn lijf geschreven. Helaas, in de eerste ronde afgevallen. De reden? Is me ondanks mails en diverse telefoontjes niet duidelijk geworden.
Het was geen functie die in een hokje werd geplaatst. Het was geen bibliothecaris ( medewerker publieksservice en inlichtingen) en ook geen administratief medewerker ( medewerker publieksservice, zoals ik). Mooi, traditionele indeling doorbroken dacht ik.

Inmiddels zijn we 3 jaar verder.
Functieprofielen/ beschrijvingen zijn nog grotendeels hetzelfde als 5 jaar geleden
Takenpakketten en benodigde vaardigheden zijn veranderd. We moeten kunnen netwerken, samenwerken, contacten onderhouden, mediawijsheid uitdragen, digitaal actief zijn en dat uitdragen, projectmatig kunnen werken, digitaal kunnen zoeken, wereldburger en klantgericht zijn. Om er maar een paar te noemen. In de functiebeschrijvingen bij vacatures zie je die nieuwe taken en benodigde vaardigheden terug.
En er zijn functies bijgekomen uiteraard, o.a. ICT-ers, PR- en communicatiemedewerkers, mediacoaches.

Maar traditionele indeling doorbroken? Volgens mij mooi niet. Je hebt ( zeker in een kleine bibliotheek als die van ons) nog steeds bibliothecarissen en administratieve medewerkers. De grenzen vervagen, maar de oude functie omschrijvingen en functiewaarderingen zijn nog steeds in tact.

Wanneer veranderd dat nou eindelijk. Wordt er aan gewerkt? Een eigentijds functiehuis voor alle NL bibliotheken? Zodat ook de functie-omschrijvingen eindelijk voldoet aan hetgeen we nou werkelijk doe(n)? En liefst op mijn/ons lijf geschreven is?
Wie praat mij bij?

12 januari 2011

We helpen u graag mevrouw.

“Mevrouw, op die poster staat dat ik op www.bibliotheekdommeldal.nl moet kijken of op mijn pasnummer een prijs gevallen is. Weet u wel dat de meeste ouderen helemaal niet kunnen internetten?”

Tja. Ze heeft niet helemaal ongelijk. “U mag het ook altijd even aan het personeel vragen, die helpen u graag en zoeken het even voor u op”.
In het gesprek dat volgde, kwamen er meer voorbeelden.

“Op het journaal en bij televisieprogramma’s verwijzen ze ook alleen nog maar naar www.nl”.

Inderdaad. Voor mensen die geen internet gebruiken wordt het wel erg lastig. “Het is een ontwikkeling mevrouw die toch niet meer is tegen te houden”.

“En wat ik heel erg vind, dat u geen Duitse boeken meer heeft. Die las ik altijd om mijn Duits op peil te houden”.

Ook dat is waar. Ze werden nauwelijks uitgeleend en zijn uit de kasten verdwenen. “Als u even naar mijn collega gaat, dan helpt zij u even een Duits boek te bestellen uit een andere vestiging. Helemaal gratis en u wordt gemaild, sorry gebeld als het boek er is“.

Mevrouw in kwestie is 92 en goed bij de tijd. Ze is onlangs gestopt met een internet cursus omdat ze zoveel andere dingen deed. Maar het geeft wel aan dat ontwikkelingen snel gaan en dat er een generatie is die geen aansluiting heeft.

Ok. Ik heb aangeven dat er alternatieven zijn en dat wij haar graag persoonlijk van dienst zijn. Maar toch. Misschien onder het webadres op de poster schrijven “of vraag er naar aan de balie“?

11 december 2010

Een beetje trotser.

Op 9 en 10 december vond in Maastricht de Bibliotheek 2 daagse plaats. Ik ben er zelf helaas niet bijgeweest, maar heb geprobeerd de blogposts en tweets een beetje te volgen. Onderdeel van het congres was de verkiezing van de beste bibliotheek van 2010.

De uitslag: Almere en Wassenaar gedeelde 1e plaats, Veghel 2e. Gefeliciteerd allen. Hier kun je meer lezen.
Het filmpje van hierboven heb ik gisteren bekeken. Er besloop me bij het bekijken een beetje een triest ( ja triest) gevoel. Hoe prachtig al die eigentijdse gebouwen!! Neem nou onze bieb. Verouderd interieur ( 1983 of zo?) zoals verouderde boeken kasten, oude leestafels en stoelen. Behelpen in krappe kantoren, volgestouwd magazijn waar je niet meer door kunt lopen. En zoals ik al eerder schreef in een herfstdipje, de hoop op een nieuwe eigentijdse accommodatie werd een illusie. Ondanks dat streelt het wel en maakt me een beetje trots dat er nog steeds bibliotheekbezoekers zijn die zeggen: “ik voel me hier thuis” of “het is hier zo gezellig.
Daar werken we als medewerkers dan ook hard aan o.a. door onze klantvriendelijkheid/ gerichtheid ( hierop scoren we goed) en door toch o.a. d.m.v. ( boeken-) presentaties en exposities iets extra’s toe te voegen.
In tegenstelling tot een aantal van de genomineerden ( ik ben erg blij voor hen hoor) , zijn wij met onze ( nieuwbouw) plannen terecht gekomen in een tijd van bezuinigingen.
Er zal de komende tijd aan de inrichting van onze bieb wel iets gaan gebeuren. Gelukkig. En zoals ik al eerder zei, ik ben trots op onze bibliotheek. Hoe we de afgelopen jaren een activiteiten bibliotheek zijn geworden en ons digitaal hebben ontwikkeld, aan een professionelere uitstraling hebben gewerkt. Maar ik zou graag NOG een beetje trotser zijn.