DLVEB – Pagina 6 – E I N N A S B L OG

30 oktober 201016 november 2011

Mensen van de werkvloer.

Somberte alom in bibliotheekland. Intrede digitale lezen en de angst om het papieren boek/ cq de fysieke bibliotheek te verliezen, grootscheepse bezuinigingen, vernieuwingen waar menigeen moeite heeft in mee te gaan, veranderende werkzaamheden noem maar op. Probeer je dan nog maar eens staande te houden. Het raast om je heen en toch blijft je er als rasechte bibliotheekmedewerker naar streven de klant op een klantvriendelijke manier te woord te staan.

Landelijk wordt er op alle fronten nagedacht over hoe het nou verder moet. Er zijn zwartkijkers en doemdenkers, mensen die gelaten afwachten, er zijn optimisten en voorvechters. Na het lezen van o.a. het VOB persbericht en daarna van Ton de Kruijf (inclusief reacties) en optimistisch denken over bezuinigingen (Edwin Mijnsbergen) vroeg ik mij af waar ik ( de mens van de werkvloer) nou sta. Ben ik een doemdenker? Bij tijd en wijle wel. Wacht ik gelaten af? Niet helemaal. Of ben ik een optimist? Hoop van wel maar weet het ( nog) niet zeker.

Ook vroeg ik mij af welke invloed ik ( als mens van de werkvloer) nou heb. Heb ik die wel? Of zijn het alleen de biebbonzen en de subsidiegevers die bepalen waar wij als bibliotheken in de toekomst staan?

Een ding weet ik zeker. Als mens van de werkvloer die in direct contact staat met onze klant, kan ik, onder het mom van het heeft mijn interesse niet, niet achterblijven in de digitale ontwikkelingen/ veranderingen. Je kunt er niet meer omheen. Wij, mensen van de werkvloer, zitten aan de basis. Daar zit een stuk van onze kracht. Zodat niet alleen van boven af, maar ook bottom-up gewerkt wordt aan ons bestaansrecht. Mensen op de werkvloer: denk mee, doe mee, belijd het in woord en in daad. Met afwachten en niets doen werk je niet mee aan het bestaansrecht van de bibliotheek.

Dit is mijns inziens geen doemdenken, niet gelaten afwachten, maar toch ook een stukje optimisme ( hoop ik).

17 oktober 2010

Kinderboekenweek 2010 ten einde.

Gisteren de laatste activiteit gehad in het kader van de Kinderboekenweek 2010. Voor het thema “De grote tekententoonstelling- beeldtaal in kinderboeken” hadden we in 2 vestigingen Sandor Paulus, onze lokale Karikaturist ( en meer) uitgenodigd. In beide vestigingen heeft hij een workshop “ontwerp je eigen boekenkaft” gegeven en is hij een ochtend aanwezig geweest om kinderen in de gelegenheid te stellen “een spotprent van jezelf” te laten maken.
Voor de workshop en voor de spotprent waren er in principe 20 kaartjes beschikbaar. Helaas waren ze niet allen ( in de voorverkoop) verkocht maar tijdens de activiteiten hebben meerdere kinderen zich alsnog aangesloten. Hoewel geen volle bak, waren de deelnemers ( en Paulus) wel erg tevreden en gingen met eigen getekende kaft en/of met een prachtige spotprent naar huis. Sandor bedankt ( ook voor mijn spotprent, nu heb ik een “echte” SP).
Wat ik mij afvraag. Op welke tijdstippen vinden bij jullie jeugdactiviteiten plaats en hoe is bij jullie de opkomst?. Normaal gesproken is de woensdag middag bij ons een drukke jeugdmiddag evenals de uitleen op zaterdag. Het thema sprak tot de verbeelding lijkt me.
-Is het activiteitenaanbod te groot (kinderen worden op de genoemde tijdstippen overladen met kinderfeestjes, scouting, voetbal- of zwem-activiteiten)?
-Nemen ouders niet meer de tijd om hun kinderen deel te laten nemen aan dit soort activiteiten?
-Spreekt het concept niet aan (vast tijdstip van de activiteit met inschrijving)?
-Onvoldoende PR?
-Moeten we de activiteiten meer naar de kinderen toe brengen (basisscholen, buitenschoolse opvang, kinderclubs)?
– Of zijn er andere redenen te bedenken waarom de opkomst niet is wat we ervan verwachten? Ik hoor het graag.

Filmpje Lokale Omroep Nuenen Kinderboekenweek 2010.

15 oktober 2010

Herfstdipje?

th_RGonsavles_TowerofKnowledge — RConsavles TowerofKnowledge

Vorig jaar om deze tijd waren de plannen voor een nieuwe bibliotheek in onze dorp zo goed als rond. Besluiten waren genomen, archeologish onderzoek werd verricht, het bouwbord ergens in maart geplaatst .
En toen? Kwamen de gemeenteraadsverkiezingen met een uitslag die al onze mooie toekomstbeelden voor een nieuwe eigentijdse accomodaties in een keer deed verdwijnen. Dat is niet de eerste keer. In 12 jaar tijd zijn wij al 3 keer geconfronteerd met nieuwbouwplannen die uiteindelijk ( toen puntje bij paaltje kwam) niet doorgingen.
NU, weer een half jaar later, zijn er ook nog eens de bezuinigingen die roet in het eten gooien. Niet alleen voor ons grote consequenties maar overal in Nederland zullen ze invloed hebben op het aanbod, de spreiding, bereikbaarheid van bibliotheken. Hoe onze toekomst eruit gaat zien is mij nog niet bekend. Maar dat ons werk hierdoor versneld zal veranderen is duidelijk. Kansen of bedreigingen ( voor medewerkers en de burger). Zeg het maar. Ik ben er nog niet uit. Aan de ene kant doet het pijn, aan de andere kant is het ook wel een uitdaging. Heb ik nou een herfstdipje? Zo meteen weer gewoon werken.

27 september 2010

Muizenissen op Twitter.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Jw12ZIOabYE]Naast de Twitter accounts van bedrijven, organisaties, politici, professionals en privé-personen kom ik af en toe opmerkelijke personalities tegen op Twitter. Tweeps die in de huid kruipen van bijzonder personages.
Wat dacht je van:
@MonSouris: professeur in muizelogie.
@Caviahup: komt op voor cavia’s in het algemeen
@GekkeFlappies: Dutch Guinea Pigs into the web 2.0
@Charlotte_Babsi: MET webcam
@Lange_Jan: Toren op Twitter. Spil van Walcheren
@Eostalkingtree: over het gevoelsleven van een boom.
In hun tweets verplaatst men zich in de huid van de muis, de toren of boom en bezien de wereld vanuit hun perspectief.
Zo beschrijft @MonSouris de bezigheden van Madam op zoek naar het moment om de koekkruimels te verorberen. Maakt je nieuwsgierig naar wie er nu echt achter zitten. Nog leuke tips? Ik hoor ze graag. Houdt Twitter een beetje luchtig!.

26 september 2010

Een mix van erwtjes en worteltjes.

In “I love my job “sprak ik al mijn verbazing over uit “hoe weinig mensen in mijn omgeving op de hoogte zijn van de mogelijkheden van de nieuwe media”. In deze post kom ik er nader op terug. Met mijn omgeving bedoel ik mijn straat, mijn vrienden, het werk, familie, sport en alle overige gezelschappen waarin een mens zich bij tijd en wijlen begeeft.
Dat ik dol ben op de nieuwe sociale media moge duidelijk zijn. Ik zal er dan ook geen woord meer aan vuil maken.
Ik ben natuurlijk in de gelukkige omstandigheid ( dat is mijn interpretatie) geweest dat ik via mijn werk in bibliotheek dommeldal in aanraking ben gekomen met de 23dingen en het mijn interesse heeft gewekt ( privé / beroepsmatig).
Als je dan enthousiast bent, dan praat je er veel over. Het is opvallend hoe vaak ik dan hoor:” Ik doe niet zo veel met de computer. Beetje typen , mailen en surfen en daar blijft het bij. Meestal ook met de opmerking; “Ik hoef dat allemaal niet”. Of “Heb ik helemaal geen tijd voor”. Internet is alleen maar “gevaarlijk“.
Het wel of niet bekend zijn met/ dan wel actief zijn op het sociale web hangt of staat natuurlijk met de persoonlijke interesse.
De een houdt van worteltjes, de ander van erwtjes, zullen we maar zeggen. Maar dan zijn er ook nog de mensen die een hekel hebben aan worteltjes ( en die bang zijn dat ik ze iets wil opdringen) en zij die ze wel eens willen proeven. Die proevers, die vind ik leuk. Die hebben oor voor mijn verhaal en willen er graag hun voordeel mee doen. Bijvoorbeeld de mensen die ik ken via het jongerenwerk (hulp bij Twitter), of een van de meisjes uit de 6e klas die de foto’s van de onlangs gehouden reünie door mijn toedoen op Picasa heeft gezet zodat ze gemakkelijk te delen zijn met de overige meisjes. En uiteraard het 90-jarige vrouwtje dat in de bieb hulp vroeg bij het zoeken op Internet.
Pas ik het percentage nog actief zijnde collega’s toe op “mijn omgeving” ( van de 45 collega’s die de 23dingen cursus hebben gedaan zijn er momenteel nog zo’n 10 personen, grofweg 25% actief ) dan is er 75% kans dat ik mensen tegen kom die niets of weinig met de sociale media hebben. Leuk om te zoeken naar juist die mensen die de erwtjes wel eens willen proberen ( eventueel gecombineerd met worteltjes?). Dus: meld je aan bij einna!