Langs de Dommel via Sint-Michelsgestel.

We wisselen wandelen en fietsen af. Vandaag aan de wandel. We wilden via de afslag Gemonde een wandeling langs de Dommel gaan maken maar misten de afslag op de autosnelweg.
Maar niet getreurd. 1 afslag verder dan maar en naar Sint-Michelsgestel ( was ik ook nog nooit geweest) in het groene Woud/ Brabant gereden. Ook vanaf die kant kun je langs de Dommel wandelen dus wat maakt het uit.
De auto dus in Sint-Michelgestel neergezet en na de statige 15e eeuwse toren bewonderd te hebben de Dommel opgezocht. We liepen richting de best wel indrukwekkende stuw, een waterkrachtcentrale in de Dommel.

Op de weg ernaar toe kwamen we langs een vispassage, die was aangelegd omdat de stuw een belemmering vormde voor vismigratie.

Vanwege privégrond moesten we het pad langs de Dommel verlaten. Via een zandpad kwamen we bij de Genenberg korenmolen.
We liepen verder over landweggetjes, op zoek naar de aansluiting met de Dommel.

Onderweg nog genoten van prachtige creaties in de voortuin bij een huis. Gemaakt van binnenbanden van fietsen en blikjes. De kunstenares die toevallig zelf buiten was, vertelde hoe ze de creaties maakte. Mooi om zoiets onderweg tegen te komen.

We vonden het pad langs de Dommel weer. Het was te laat om nog verder door te lopen ( je kunt nog helemaal naar Boxtel) of Gemonde te bezoeken dus we besloten terug te gaan.
Op de terugweg passeerden we het mooie huis Zegenwerp. Huis Zegenwerp is een eenvoudig landhuis uit het eind van de 18e eeuw met een fronton en ramen in Empirestijl.
Het was weer een fijne wandeling met een mooi zonnetje en prachtige luchten. Afstand 8 km.

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Fietsroute: Via Romana étappe Berg en Dal – Groesbeek

Een weekend met sneeuw, een weekend met ijs en nu een lenteweekend. De natuur is ons goed gezind deze weken. Ga zo door, we kunnen het goed gebruiken.

Een mooie gelegenheid om de fietsen weer achter op de auto te zetten en op pad te gaan voor een mooie fietsroute. Het werd de Via Romana étappe Berg en Dal- Groesbeek. Een route in het Rijk van Nijmegen. Met een heleboel historie, lekkere heuveltjes, mooie dorpen met prachtige soms betoverende huizen. Nou ja, kasteeltjes bijna.

Begonnen in Mook. Voor mij vooral bekend vanwege de Mookerheide. Daar wilde onze ouders ons vroeger altijd naar toe sturen als we een beetje vervelend waren. Geen straf zoals nu blijkt.
Via de Plasmolen, over de Sint Jansberg ( gelukkig heb ik ondersteuning) langs de Duitse grens ( mag je er wel of niet over i.v.m. Corona?) richting Groesbeek- de Horst naar Berg en Dal. Daarbij mooi de Duivelsberg ( 🙂 op de ebike) bedwongen. Prachtig bosgebied met diepe dalen. Het Romeinse aquaduct gepasseerd. Onderweg prachtige vergezichten over het glooiende landschap.

Van Berg en Dal een forse afdaling ( 10% joehoe!) naar het mooie Beek. Zeer onder de indruk van al die mooie gebouwen daar. En van antiquariaat Supplement boek in het oude gebouw van de Electriciteits werken – Nijmegen. Die geur van boeken…

Richting Ubbergen om vervolgens nog even in Noviomagus te belanden. Waar vanwege het mooie weer veel gewandeld werd.
Richting Groesbeek, over een mooi aangelegd fietspad door het Heumensbos om terug te gaan naar Mook, waar de auto stond. Onderweg, op advies van iemand nog het Landgoed Mookerheide bezocht. Helaas stond het prachtige Jugendstil jachtslot in de steigers. Wordt vast prachtig.

Het was een heel erg mooie fietstocht door heuvelachtig gebied. Vaak kwam bij mij een vergelijking met Zuid-Limburg op maar zijn toch echt verschillende gebieden. We gaan vast nog vaker in deze omgeving fietsen. Nog veel te ontdekken.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Winterwandeling. Naar het Haverven.

Wanneer heb je nou een echte winter met sneeuw in Nederland? Nou, bijna nooit. En als er dan sprake is van sneeuw( jacht)? Dan er zeker op uit. Voor je het weet is de sneeuw weer veranderd in natte prak en is de schoonheid van het witte landschap verdwenen als sneeuw voor de zon.

We kozen voor een wandeling in de directe nabijheid, op loopafstand. Tussen de velden, in het buitengebied achter mijn huis ligt een prachtig ven dat jaren geleden is aangelegd als compensatiegebied voor de aanleg van de A50. Afgelopen zomer is dit ven ongeveer drooggevallen. Inmiddels staat het weer vol water en huizen er diverse zwanen, ganzen en ander gevogelte. Het gebied ligt op een soort van 3-dorpenpunt: Sint-Oedenrode, Nuenen en Son en Breugel. ( Kuilen, Mosbulten, Olen)

Buiten een moeder met dochter hebben we geen mens gezien bij het ven. Iedereen bleef vandaag lekker binnen. De temperatuur was prima. We liepen ons warm met onze snowboots door 20 cm sneeuw. Los van een snijdend windje met stuifsneeuw af ten toe, was het prima te doen deze wandeling.

De route voor de wandeling ( 6.8 km) vindt je hier: Mosbultenroute

Nog 2 goede daden verricht. Een auto uit de sneeuw geduwd en een groot ijsblok van de weg geschoven. Het was een prima dag.

Voor de foto’s klik hier of op de afbeelding.

Rondje StrijpS. Zondag 20 december 2020

Het gaat hard, dat bouwen op StrijpS. Zag af en toe een foto via mijn sociale media en was nieuwsgiering hoe de bouw aldaar inmiddels vorderde. Mijn laatste bezoek aan dit prachtige hotspot van Eindhoven was in mei van dit jaar. Dus vanmiddag op de fiets naar StrijpS.

Er wordt daar volop gebouwd Het ene na het andere gebouw schiet uit de grond. Bijvoorbeeld de Trudo-toren,  Haasje over,   Sixty5.

Het meest opvallende gebouw is voor mij toch de Trudo-toren. Deze week zijn de eerste bomen op de balkons geplant.
Ook net nieuw is het kunstwerk op de gevel van het ketelhuis. Ook deze week geplaatst.

Uiteraard weer een rolletje vol geschoten op deze fotogenieke locatie.

Voor foto’s klik hier of op de afbeelding.

Zomer 2020: 5 dagen fietsen in Nederland.



Een totaal andere vakantie dan we gewend waren. In plaats van 2 weken naar het buitenland, 2 keer een aantal dagen in ons eigen land vertoefd. De eerste 4 dagen in Zuid-Limburg, en 1 week later nog 5 dagen in Drenthe en West-Friesland. En het klinkt misschien als een cliché, maar ‘Nederland wat ben je mooi”. Hieronder een korte beschrijving van de dagen, locaties en verblijfsplaatsen, uiteraard aangevuld met foto’s. 

Dag 1: Op weg naar Drenthe.
Onderweg naar Assen in Drenthe. Via de Hunebed High Way  naar het allergrootste Hunebed van Nederland bij het Hunebedcentrum in Borger.  Mooi om te zien. Interessant stuk geschiedenis van Nederland. 
Door naar Assen. We verbleven 2 nachten in de bijzonders b&b genaamd Het Rijcke Leven. Een prachtig verblijf met een ontzettend mooie idyllische tuin. In de avond naar Assen gefietst voor een stadswandeling en een heerlijke maaltijd. Voor afbeeldingen klik op de afbeelding of hier



Dag 2: Kamp Westerbork.
Vanuit Assen naar Kamp Westerbork gefietst. Eerst een bezoek aan het Herinneringscentrum.  Een goede voorbereiding voor het bezoek aan het kamp zelf. Wat overigens nog een fijne wandeling was. Ondertussen passeerden we ook de Synthese RadioTelescoop. Bijzonder.
Het Park Westerbork maakte veel indruk.  Je wordt er stil van. Ongelooflijk wat zich hier heeft afgespeeld.  Hier worden de levens van meer dan honderdduizend Nederlandse Joden, Sinti en Roma in herinnering gehouden.  Zodat we niet vergeten!
Voor afbeeldingen klik op de afbeelding of hier. 


Dag 3: Op weg naar West-Friesland via Veenhuizen en Bolsward.
Verhuisdag. Van Assen naar de volgende bestemming Hoogkarspel. Via Veenhuizen, waar we ( we kwamen er toch voorbij gereden) het Gevangenismuseum bezochten. Of eigenlijk ( we hadden niet gereserveerd en het zat vol)  alleen maar de binnenplaats en een cellenblok. Toch zeker ook de moeite waar.

Vervolgens door naar een plekje om te lunchen. Het werd  eigenlijk bij toeval, Bolsward. Het Hart van de  Elfsteden met de verrassende Broerekerk.
De reis via de Afsluitdijk voortgezet naar West Friesland waar we de volgende b&b hadden gereserveerd: een fraaie kamer in African style bij Agapanthus .  Voor foto’s klik op de afbeelding of  hier.

Dag 4. Een oer Nederlandse omgeving.
Een rondje op de fiets door West Friesland. begonnen in Hoogkarspel. Richting Twisk. Een dorpje dat ik volgens een vriend zeker moest gaan bekijken. En gelijk had hij.  Het dorpje Twisk maar ook het volgende dorpje Opperdoes ( van de aardappelen weet je wel) was zeer de moeite waard. Had het idee dat ik door een museum fietste. Prachtige oude lintdorpen met authentieke Westfriese boerderijen.  Een bezoek dubbel en dwars waard. En laat daar dan ook nog net de stoomtrein van Hoorn naar Medemblik stoppen bij het oude treinstation. Echt prachtig allemaal. 
Volgende halte was Medemblik, waarna we via de dijk naar Enkhuizen zijn gefietst. Voor foto’s klik op de afbeelding of hier.

Dag 5. Eindelijk naar Museum Voorlinden. 
Omdat we toch in de buurt waren, hadden we voor de terugweg naar huis, kaartjes gereserveerd voor het Museum Voorlinden in Wassenaar. Een museum van moderne en hedendaagse waar ik al veel over had gehoord en dat ik altijd al heel graag had willen bezoeken. Konden we nu mooi even meepikken. Wat direct al opviel was dat het 
mooie museumgebouw omringd werd door prachtige beplanting in de tuin. Ontworpen door Piet Oudorf. We hebben best wat tijd doorgepracht in de lichte zalen en genoten van Momentum en Rendez- Vous.  Geen spijt van gekregen. Voor de foto’s klik op de afbeelding of  hier

Social links powered by Ecreative Internet Marketing