Categorie: Nostalgie

Geplaatst op

Fietsen Den Bosch en omgeving. 24 augustus 2025.

Klik op de vette teksten voor meer info of op de afbeeldingen voor meer foto’s.

Nog een inhaalblog.

Zolang het nog goed weer is, pakken we de fiets. Zoeken een route, fietsen achter op auto en er op uit. Een route is vaak een handleiding. Heel vaak wijken we af. Wat korter, wat langer, of gewoon ff een omweg om nog het een en ander te zien.

Zo ook vandaag. Fiets bij kasteel Maurik in Vught neergezet en op pad. De bedoeling was via het Bossche Broek, door Den Bosch richting Rosmalen en de Maas. Mijn eerste stop was de Petruskerk in Vught, een ontmoetingscentrum waarin een bibliotheek is gevestigd. Was er al eens geweest maar toch gauw even binnen gluren. Aanrader.

Helaas konden we de ingang van het Bossche Broek niet vinden ( knooppunt 63). Dus gewoon zelf de weg door de stad gezocht. Dat is geen punt, heb er tijdens mijn studie opkamers gezeten. En dan nog kom je verrassingen tegen. Ik had de Citadel nooit gezien. En toen we daar in de buurt waren zijn we ook maar even de Tramkade opgefietst. Wat een toffe omgeving is dat terrein. Prachtig. Een uniek stukje Den Bosch.
Vervolgens via mooie paden richting Rosmalen, Empel, Gewande ( nooit van gehoord) en ’t Wild. Mooie fietsroute over de dijk.
Vanwege de tijd via Rosmalen terug richting Den Bosch. Waar we plots voor de tijdelijke locatie van de. Bieb stonden. Daar moest ik ff binnen want in de tijd dat ik in Den zbosch studeerde, was dit gebouw ( de militaire rijzaal) het gebouw waar de gymlessen werden gegeven. Een stukje nostalgie dus. Via het fietspad door het Bossche Broek terug naar Vught.

Het weer was heerlijk, zo’n 21 graden, de zon scheen, mooie luchten, 45 km in de benen. Heerlijke dag. Meer foto’s klik op de afbeeldingen.

Geplaatst op

Bezoek aan het ( vernieuwde) Paleis het Loo. 21 augustus 2025.

Klik op de vette teksten voor meer info of op de afbeeldingen voor meer foto’s.

Deze week Paleis het Loo bezocht. Eerder stonden we ooit aan een gesloten deur maar nu hadden we ( museumkaart) tickets. Op weg naar het Paleis kun je de stallen op het stallenplein bezoeken.

Het Loo heeft sinds kort een nieuwe entree. Deze ligt onder het grote plein voor het paleis. De entree verraste enorm. Prachtig marmeren trappenhuis en gang. Aan beide zijden nieuwe tentoonstellingsruimtes. Met op dit moment nog de tentoonstelling Tegenspel en de Oranjes. Via de grote trap kom je in het paleis waar je diverse routes kunt volgen: o.a. Willem en Mary ( 17e eeuw) en Huis van Wilhelmina ( 19e en 20e eeuw). Je loopt door 350 jaar geschiedenis.

En dan de ( barok) tuinen. In dit jaargetijde in bloei. Diverse fonteinen, oude bomen en beelden. In de tuinen ga je ook 350 jaar terug in de tijd. Omdat het vakantie was waren er prinsen- en prinsessendagen. Dus heel veel koninklijke kinderen aanwezig voor tal van activiteiten. Ook het Juniorpaleis is leuk voor kinderen.

Het was een mooie dag. Heerlijk weer. En een mooie plek om te bezoeken.

Geplaatst op

Dordrecht in januari 2023.

Afgelopen vrijdag en zaterdag verbleven wij in het mooie historische Dordrecht. Een cadeautje nog voor mijn verjaardag. Een stadje dat ik al langer graag wilde bezoeken. Een extraatje was dat onze Rotterdamse vrienden Judith en Henk “toevalllig” op vrijdag ook in Dordrecht waren. Een fijne verrassing. 🙂 Jaja.

In vogelvlucht:

Een bezoek aan het Onderwijsmuseum. Een stukje nostalgie voor iedereen van mijn generatie . Maar ook interessant voor kinderen. Er was een speciale expo nl Boom, Roos, Vis. Veel herkenbaars gezien zoals o.a. de mooie schoolplaten, de slofjes en pukkels.

Een lekker drankje bij de Lachende Monnik. Heel veel speciaal bieren. Aan ons best goed besteed.

Een heerlijke en gezellige maaltijd bij restaurant het Bevertje. Een gezellig sfeer en heerlijk gegeten.

We sliepen bij B&B À la Lon waar we een prachtige kamer hadden. Het klopte helemaal: de sfeer in het historische pand, de aankleding, de woonruimte, de keuken, het uitstekende ontbijt, het boxspring bed, de badkamer. En uiteraard ook de gastvrijheid. Met dank aan Madelon en Arjan. Een aanrader!

Zaterdag een stadswandeling door het historische centrum . Helaas erg mistig en koud. Maar niet minder leuk om door de straatjes te lopen met de mooie historische panden en bruggen, heel bijzonder en zeer oud ( middeleeuwen) . In de zomer maar eens terug.

De zaterdag sloten we af met een bakkie bij Villa Augustus. Een mooi oud markant gebouw ( een voormalige watertoren) dat nu dienst doet als Hotel en zalencentrum . De tuinen waren nog in de winterfase. Het restaurant en de markt waren ook de moeite waard.

Het waren 2 fijne gezellige dagen. Een aanrader.

Klik hier of op de afbeeldingen voor meer foto’s.

Geplaatst op

Dagje childhood. Wandelen in het Leudal.

Voor foto’s klik hier of op de afbeeldingen.

We gingen vroeger met ons gezin niet op vakantie. Onze vakanties en zomerse weekenden bestonden meestal uit fietstochtjes in de omgeving van mijn woonplaats. Meisjes bij de ouders achterop, jongens ( die ouder waren) met hun eigen fietsjes. Er was een plek waar ik nog heel graag eens terug wilde, namelijk naar het Leudal . Het Leudal is een natuurgebied in de provincie Limburg. Het is gelegen tussen de dorpskernen Haelen, Roggel, Neer, Nunhem en Heythuysen in de gemeente Leudal. Voordat we op pad gingen nog spruiten en boerenkool geoogst op het familie “landgoed” bij Egchel. Inmiddels beheerd door “landheer” mijn broer.;-)

Afgelopen donderdag was het zover. We gingen samen met mijn broer aan de wandel in het prachtige Leudal, met zijn 2, tussen de bomen door meanderende beekjes ( de Zelsterbeek en de Leubeek). We begonnen de ( herfst) wandeling bij het bezoekerscentrum Leudal. In het gebied liggen 2 watermolens, de Sint Ursulamolen, ook wel de Leumolen geheten.  En de Elisabethmolen. De Leumolen herkende ik nog van vroeger.

Tijdens de wandeling langs de slingeren beekjes kwamen we bij de Litsberg. Een plek, waar we volgens mijn broer vroeger vaker gingen zwemmen. Helaas kon ik me dat niet meer herinneren.

Dit was het keerpunt van onze wandeling. Via een oude baileybrug naar de andere kant van de beek en via een sparrenbos terug naar het bezoekerscentrum.

Maar mijn broer had nog meer in petto. De Sint Servaaskapel en het St Servaascafe in Nunhem waar we vroeger tijdens de fietstocht vaker iets gingen drinken. Toevallig was de deur van de Kapel open en was er een vrijwilliger die ons over de geschiedenis van de kapel vertelde.

Via het dorpje Nunhem ( Neer, Nunhem, Haelen) naar de Maas. Vroeger ( inmiddels afgebroken) was daar het Veerhuis ( de Veerman?) waar we het regelmatig het voetveer pakten ( zie afbeeldingen) en een frietje gingen eten.

Het was een supermooie dag, prachtig zonnig, aangename temperatuur en een prachtig natuur/wandelgebied. Ee aanrader weer. Een dag met veel jeugdherinneringen.

Voor foto’s klik hier of op de afbeeldingen.

Geplaatst op

Toevallige ontmoeting deel 3: over asperges en een Zundapp.

Het is aspergetijd. Heerlijk. In  mijn omgeving ( Brabant) vind je veel telers van dit ” witte goud”. Op diverse plaatsen in het buitengebied staan voor de boerderijen bordjes met ” asperge te koop” Als wij hier asperge eten, dan gaan wij dus rechtstreeks naar de boer. In tegenstelling tot de asperge in de supermarkt, komt de asperge bij de boer “rechtstreeks van het land”. En in de regel is deze naast supervers ook nog eens een stuk goedkoper.

Gisteren gingen partner en ik op pad voor een kilootje wit goud. En een doosje verse eieren. Waar wij onze asperge kopen loop je bij de boerderij achterom, word je verwelkomt door de blaffende huishond,  ga je de schuur binnen en druk je op het belletje.

Voor de ingang van de schuur stond een aftandse oude Gazellefiets en manlief raakte hierover met de boer aan de praat. Vanteen kwam hettander en al snel werd er gesproken over de tijd dat boer (bijna 70) en partner beschikten over een Zundapp, die manlief ( achteraf heel spijtig) nooit had moeten verkopen.

Toen bleek de boer een verrassing te hebben. “Kom maar eens mee”  zei hij tegen manlief en ze liepen de schuur binnen. Daar, afgedekt onder een zeil en een doek, kwam een rode Zundapp uit 1967 te voorschijn. Die nog  kon rijden ook. Manlief was blij verrast en al snel kwamen de verhalen over vakanties met vrienden op de brommer, met ieder onderdelen van een tent op de bagagedrager, afgedekt met de US vlag ( Easy Rider). Verhalen over de vakanties in Duitsland, zittend en drinkend op bierkratjes. Over de brommer die belangrijker was dan de meisjes.

Wederom een bijzondere toevallige ontmoeting. Met een kilo asperges reden we met een glimlach op ons gezicht naar huis.

img_7337-1.jpg

Social links powered by Ecreative Internet Marketing