Vandaag is me iets opgevallen. Ja, het regende de hele dag. Nee, dat bedoel ik niet. WAT IS ALLES GROEN. Hoe groen kan groen zijn!!!!! Was compleet onder de indruk. De bomen, struiken en het gras, mede door de regenbuien. Prachtig groen.
Groen staat voor vruchtbaarheid, vrede en natuur. Da Vinci associeerde groen met : kracht van ontkiemend zaad, lente, jeugdigheid, onervarenheid, macht, vrede, welvaart, hoop, vredige rust en autonomie. Groen werkt ook kalmerend op lichaam en geest kennelijk. Nog niet zo bij stil gestaan? Het is NU weekend. Dus spring eens op de fiets of maak eens een wandeling. En let op al dat frisse groen. Laat het op je inwerken. Voor je het weet is het weer verdwenen. En het weekend voorbij.
Music Matters.
Music Matters, een serie korte filmpjes van een collectief mensen uit de muziek industrie ( artiesten, songwriters, labels en managers) om luisteraars er aan te herinneren hoe belangrijk en waardevol muziek is.
Hier een introductie:
Kijk o.a. eens naar Louis Armstrong, Kate Bush en Nick Cave. Het is overigens een club die zich inzet voor het legaal downloaden van muziek.
Bloggen via iPhone.
Eens kijken of dat lukt: een bericht(je) op mijn weblog via mijn iPhone. Lijkt me een beetje saai Alleen maar tekst? Of kan er ook een foto bij?
Juffrouw Doortje.
Moest opeens aan juffrouw Doortje denken. Waarschijnlijk door een uitnodiging voor de 5-jaarlijkse reünie van mijn basisschool. Tja juffrouw Doortje. Een klein vrouwke, liep een beetje kreupel en gebruikte een wandelstok. Woonde als vrijgezelle (was ze ooit getrouwd overigens?), samen met juffrouw Marie in een redelijk groot huis. Een vlecht in een knotje op haar achterhoofd. Ze gaf les in de 1e klas van de lagere school. Een pittige kleine tante. Wie herinnert zich niet het knijpen in de bovenarm ( en dan draaien AU!). Of aan je oren naar de gang gebracht worden om met je neus tegen de muur, vol schaamte, door iedereen in de pauze bekeken. Of 10 minuten met je vinger voor je mond omdat je teveel gekletst had? Maar ook de juffrouw Doortje, die toen ik een gedichtje voor moest dragen voor de nieuwe pastoor, haar haarpin gebruikte om mijn haar ( een weelderige krullenkop) enigszins in bedwang te houden. Juffrouw Doortje.
Ik dacht: ik zoek haar eens op. En ja hoor. Had ook niet anders verwacht haar ergens in de gedigitaliseerde wereld tegen te komen. In het blad ” De Moennik” van de lokale Heemkunde Kring, zelfs met foto. Mooi om te zien. Blijkbaar heeft ze nog lang iets willen betekenen voor de gemeenschap. Ze zal niet meer leven denk ik. Volgens het artikel zou ze nu 100 moeten zijn. Toch eens navragen.
Macro en micro.
Er zijn mensen in mijn omgeving die dat “hele Internet gedoe” van mij en mijn enthousiasme voor mijn iPhonetje maar wat overdreven vinden ( ….hoor ik daar tijdverspilling?). Ook opmerkingen als “je bent daar wel erg veel uren mee bezig” en ” ik lees liever een boek” bereiken mij nog wel eens.
Nou lieve mensen: Ik lees ook graag een boek, kijk af en toe een filmpje, sport, geniet van mijn naasten en beleef veel plezier aan mijn ( moes)tuintje. Dus wees maar niet bang. Ik verlies de realiteit niet uit het oog. Integendeel. Die realiteit speelt zich af op het World Wide Web én in de rest van mijn dagelijkse privé en werkzaam leven. Het brengt me veel. Net als het verspreiden van paardenpoep op mijn landje, het dagelijks kijken naar de groei van de ontkiemende zaadjes in mijn plantenkas en het wroeten in de aarde als ik uien plant. Macro ( Internet) en micro ( organismen) zijn me niet vreemd. Die houden de balans in evenwicht.