Weinig blog inspiratie momenteel. Vanwege de drukte ( volle agenda), de lage bezetting, de commotie rondom de uitslag van de gemeenteraadverkiezingen in relatie tot al dan niet nieuwbouw van de bieb, een druk inhaalprogramma met tennis, het plotseling ernstig ziek zijn van een collega. Met name dat laatste hakt er in. Heb dan ook een aantal keuzes gemaakt. Vrijwilligerswerk opgezegd, een vergadering laten schieten, een houding proberen aan te meten van “wat niet kan dat kan niet”. Gewoon soms “NEE” zeggen. Een mens moet af en toe keuzes maken toch?
De seizoenen verstrijken. Evenals de jaren.
Heb mijn header aangepast. Mijn blognaam in de sneeuw had zijn beste tijd wel gehad. En de winter heeft langgenoeg geduurd. Ik zeur niet. Het was een prachtige winter. Veel sneeuw, kou en vorst. De huidige header is een ( deel) van een oude foto van mezelf die ik laatst ergens tegenkwam. Het is een foto uit “de lente” van mijn leven. Ongeveer 18 ” lentes jong”. Mmmmm, waar is die tijd gebleven!
De originele foto hierbij in dit bericht. Leek mij een toepasselijke foto om het voorjaar te laten starten. LETS GO!
De seizoenen verstrijken, evenals de jaren.
Het is jong en het schrijft……
Ik volg tegenwoordig via Twitter een aantal lokale twintigers. Wat me opvalt? Ze tweeten allemoal int Brabants dialect. Het was me als eens eerder opgevallen via Hyves, dat mijn neefjes en nichtjes, ik bedoel neven en nichten ( ze zijn inmiddels ook allemaal in de 20) dat ook allemaal onderling doen met hun vrienden ( en dan op zijn Limburgs). Ook via de mobiel wordt er” plat” ge-sms’ t. Nou ben ik van oorsprong ( ik had het er al eens over) ook opgegroeid met een dialect en spreek ik nog dagelijks Limburgs met mijn partner. Maar in het dialect SCHRIJVEN? Dat is geen kattepis. Ik ben er eigenlijk nooit aan begonnen . Maar de jeugd van tegenwoordig, die kan het als de beste. Het zal zo links en recht wel geëvolueerd zijn ( vanwege de intrede van de MSN taal) en niet meer helemaal authentiek maar petje af hoor!!!!! Mag best eens gezegd worden.
De evolutie van een weblog.
In de aanloop naar het eerste jubileum van mijn weblog ( gestart met coachbijeenkomst 20 februari 2009) , heb ik de behoefte in kaart te brengen hoe dat bloggen me nu is vergaan. Een beetje reflectie op zijn tijd is nooit weg.
Aan de hand van een aantal criteria heb ik mijn bloggedrag enigszins proberen te analysen en in kaart gebracht. De criteria waren o.a.:
– hoe vaak blog ik.
– waar blog ik over.
– wat is de respons.
– wat is de betekenis voor mijzelf
– hoe ga ik verder.
Even nog zoeken naar de vorm en dan binnenkort meer in dit theater.
Reageren op mijn blog? Graag! Doe het dan NU dan kan ik dit meenemen.
Ik kan er niks van zeggen.
Ik heb een item voor een blogbericht maar kan er niks van zeggen. Het heeft te maken met de gemeente raadsverkiezingen en de lokale politiek en met iets waarbij ik beroepsmatig betrokken ben. Het irriteert enorm vooral als er in de lokale pers in mijn ogen onvolledige informatie wordt verkondigd en er zelfs speciale acties aan verbonden worden. Vanwege mijn betrokkenheid ben ik misschien niet objectief, maar ik ben ook inwoner van dit dorp. En kijk juist door die tweevoudige betrokkenheid anders naar die lokale politiek. Ik word er niet vrolijker van. Maar ik kan er niks van zeggen. Hoewel…… zo’n kaarten actie kan je natuurlijk als inwoners van dit dorp ook voor andere doeleinden gebruiken. Of zeg ik hiermee toch iets?