Vanaf juli 2006 was de website van onze biebvestiging in de lucht. Ik heb die website al die tijd mogen beheren.
Het moment dat hij actief werd herinner ik me nog als gisteren. Op ons stekkie aan het Lago Maggiore heb ik de site ( waar ik enige weken mee bezig was geweest hem te vullen) voor het eerst online gezien. Dat was voor mij een speciaal moment.
Nu 3 1/2 jaar later, is mijn kindje, dat ik voor mijn gevoel toch “geworpen” had er niet meer. Vandaag is de nieuwe dommeldalwebsite gelanceerd. Een forse vooruitgang, zeker. Een echte dommeldalsite waarin de 4 vestigingen zijn geintegreerd. Fris, overzichtelijk en met meer mogelijkheden dan voorheen.
Maar zoals het thuis gaat met mijn kroost, zo gaat het ook met een website. De site is een stuk volwassener geworden en zal de komende tijd, naar ik aanneem, uitgroeien tot een volwaardig lid van het World Wide Web.
Ik heb maar even een print gemaakt. Voor je het weet is hij helemaal verdwenen. Nu heb ik de site in ieder geval vastgelegd voor de eeuwigheid.
Een traan en een lach , in deze volgorde.