Ongeordende regelmaat

Jaren lang zag het dagelijkse leven er als volgt uit:
Op tijd opstaan,kinderen naar chreche,kinderopvang of school,boodschapje doen , stofzuigen, kinderen ophalen, samen lunchen, kinderen naar school, beetje tijd voor mezelf, kinderen ophalen, samen spelen, eten koken, kinderen naar bed, rust. In die tijd klaagde ik nog wel eens dat het leven zo in hokjesverdeeld was waar nauwelijks van kon worden afgeweken. De dagen dat ik werkte waren in die tijd eigenlijk dagen met tijd voor mezelf als ik neerplofte achter mijn bureau.
Heden ten dage ziet het leven er een stuk anders uit. Kinderen zijn niet meer afhankelijk van mijn permanente aanwezigheid.
Die hokjesstijd lijkt nu eigenlijk zo gek nog niet.
Het dagelijkse leven ziet er nu een beetje als volgt uit: manlief naar werk, moeders nog een halfuurtje langer in bed, kinderen liggen wel of niet nog te meuren, huishouden moet dan enigszins worden aangepast aan de uitslaaptijden van de kids, boodschapje doen, wasje draaien, eten in etappes ( dat varieert van dag tot dag i.v.m. schooltijden, stagedagen, bijbaantjes, vergaderingen, BBQ-tjes met maten enz.), bedtijd van de ouders meestal voordat iedereen weer in huis is. Gezamelijk eten? Hooguit 1 à 2 keer per week. Het zijn nog steeds blokjes maar dan voor iedereen individueel. Moeders doet hier inmiddels ook aan mee. Omdat de kinderen groot zijn kan ik ook wel wat flexibeler zijn met mijn werktijden. Werd de daginvulling in vroeger tijden hoofdzakelijk door ons als ouders bepaald, inmiddels bepaald iedereen dat individueel.

Nou klaag ik niet (!?). Maar er is inmiddels wel een ongeordende/ chaotische daginvulling ontstaan die tot onze regelmaat geworden is. Moet daarbij ook constateren dat het niet altijd gemakkelijk is( heb ik dan toch ook een beetje ADHD?)>.
Nee, ik klaag niet. Ik geniet van de momenten dat we wel met zijn vieren thuis zijn en gezamenlijk op de bank zitten of de maaltijd kunnen nuttigen. Zoals vanavond. En dan wordt het een oerHollandse maaltijd met gekookte aardappelen, boontjes en sudderlapjes ( staan al een uur te pruttelen).

Email Linkedin Facebook Pinterest

Nu ik groot ben…


Nu ik groot ben surf ik dus over het Internet en wordt herinnerd aan mijn jeugd. Maar dat niet alleen. De volgende opvallende (voor mij in ieder geval) links ben ik de afgelopen tijd tegen gekomen.

Een screencast over de toekomstige bibliotheeksite op bibliotheek 2.0. Geeft een aardige indruk van wat er in de toekomst mogelijk is.
Nooit meer vragen hoe zit dat met internetten met een training voor online digitale vaardigheden Bootcamp een initiatief van het Ministerie van Economische Zaken en de Universitieit Twente. Kan iemand mij uitleggen waarom die leger outfit?
Een mooie toepassing van DE TRAP zie je in het filmpje op Infocaris.
Een Zweeds initiatief van autobouwer Volkswagen. Zou leuk klinken in onze toekomstige nieuwe bieb. Voor bibliotheek medewerkers geleverd met oordopjes.
De Open Beelden collectie ( via Frankwatching). Een open mediaplatform dat toegang biedt tot audiovisuele collecties die eenvoudig en legaal hergebruikt kunnen worden.
Speciaal voor de kids Picozone. Maak je eigen minitijdschrift van 16 pagina’s. Kan uitstekend worden gebruikt voor spreekbeurt of werkstuk.

Zo, ik ben mijn ei(eren) weer kwijt.

Email Linkedin Facebook Pinterest

Toen ik klein was…..

Door een filmpje van Paulus de Boskabouter op het weblog van Festina ben ik op het idee gebracht om via YouTube eens te zoeken naar TV oude series. Met oud bedoel ik uit mijn jeugd. Ik kan me nog vaag herinneren dat een aantal van die series op zondagmiddag, cq avond werden uitgezonden.
Catweazle was 1 van de titels die mij als eerste inviel. Zij uitroep “electrictric ” is me altijd bijgebleven.
Daarnaast natuurlijk Floris ( met Rutger Hauer). Of Ivanhoe en Thierry de slingeraar. Alleen de intro’s roepen al herinneringen op.
Bij Belle en Sebastian springen de tranen in mijn ogen. Genoeg emotie. Even verder terug in de tijd.
Herinnert u zich deze nog? De kijkkastman, Rikkie en Slingertje en Okkie Trooy.

Tjonge jonge is me het avondje wel weer en wat een medium.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=l_9BLzO-J0Y&hl=nl&fs=1&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01&border=1]

Email Linkedin Facebook Pinterest

Dagelijkse leven van een biebmedewerkster deel 1: werk niet af

Vandaag bijna de hele dag gewerkt en druk in de weer geweest.
Resultaat achteraf: niks gedaan gekregen en met een onbevredigd gevoel naar huis. Wie herkend dit niet.
Nou is het bezoek aan een organisatie voor het voorbereiden van een expositie en het verwerken van gereserveerde boeken natuurlijk ook werk. En tussentijdse klusjes zoals wat lampen vernieuwen en een spot kopen moet ook kunnen.
Maar mijn bureau, waar het “denkwerk” en “regelwerk” moet gebeuren heeft mij vandaag nauwelijks gezien. Mijn “werk”” is blijven liggen dus.

Ik hoorde een collega laatst zeggen dat ze een dag op cursus was geweest en dat die cursus erg interessant was maar dat haar “werk” daardoor bleef liggen. Ja, dat is natuurlijk zo. Ook al zijn wij vrouwen, dat soort dingen kunnen we niet allebei tegelijk.

Nou is het natuurlijk ook weer zo dat het werk niet wegloopt. Dat blijft rustig op je bureau liggen tot je er wel tijd voor hebt. Kabouters kennen wij niet. Het zijn vooral wij zelf die ons daar druk over maken. En DRUK is niet goed voor lijf en leden dus: MORGEN WEER EEN DAG!

Nu ik dit berichtje zo terug lees is mijn onbevredigd gevoel verdwenen ( voor dit moment in ieder geval). Heb het tijdens het schrijven “omgekeerd” (woow R.E.T. ?).
Waar een weblog toch niet goed voor kan zijn.

Email Linkedin Facebook Pinterest

Eindhoven. Stad met uitstraling?

Vanmiddag het centrum van Eindhoven bezocht. Ik had me laten vertellen dat het centrum met de opening van de Nieuwe Emmasingel een echtste stadse uitstraling had gekregen en dat moest ik natuurlijk zien.
Het was echter koopzondag vandaag en je kon over de hoofden lopen. Maar niet getreurd. Ik kwam voor de uitstraling.

Het eerste wat me opviel was een grote bannier in de Mathildelaan met : opening Art hotel in najaar. Das nou mooi, de stad die zich Designstad noemt een eigen Art hotel.
Maar dat is nog niet alles in de monumentale Lichttoren. Inmiddels is op de begane grond ook Usine, les plus grandes usines du monde in gebruik genomen, voorzien van een prachtig aangelegd terras met tuin. Tot nu toe komt dit bij mij inderdaad allemaal stads over.

Ja, je ontkomt er niet aan: de Blob.( van Italiaanse architect Massimiliano Fuksas). Met voorstanders en tegenstanders volgens Aureon.

Lopen we verder de Nieuwe Emmasingel in. Nog niet alle panden zijn “bewoond”. Das jammer. Natuurlijk even binnengewandeld bij de nieuwe vestiging van Selexys
Woow, als bibliotheekmedewerkster keek ik mijn ogen uit. De beneden verdieping is voorzien van een bar waar je broodjes en koffie kunt krijgen, gezellige zitgelegenheid,rondom boeken en daarnaast een ruimte waar vanmiddag werd voorgelezen voor de kleintjes. Met jaloerse blikken heb ik e.e.a. in ogenschouw genomen. Een voorbeeld voor onze nieuwe bieb?

Verderop in het straat krabt een hoge flat de wolken. Met aan de voet de achterkant van het monumentale Philips gloeilampenfabriekje anno 1891. Oud en nieuw naast elkaar.

Conclusie? Dit deel van het centrum ziet er inderdaad modern, stads en eigentijds uit. Helaas aan het einde van de Nieuwe Emmasingel valt je blik op het grote V en D gebouw en loop je zo weer het “oude” Eindhoven in.

Email Linkedin Facebook Pinterest
Social links powered by Ecreative Internet Marketing