Gisteravond hadden wij in het kader van “Januari notarismaand” in onze vestiging een lezing met als titel “het twee traps testament“.
Gistermiddag echter werd het laatste kaartje verkocht. Op zich al erg verrassend omdat het in ons dorp in de regel “lastig is” mensen te mobiliseren voor een informatie-avond. Er vanuit gaande dat zich misschien nog een paar mensen aan de balie zouden melden voor een toegangskaartje kaartje was duidelijk dat er voldoende belangstelling was. Onze leeszaal is bescheiden. Het aantal beschikbare stoelen idem dito. Het maximale aantal mensen dat we kunnen herbergen is, met een beetje goede wil, 50.
En toen!!!
Reeds om half 8 meldden zich drommen mensen aan de balie. En dat grotendeels ZONDER kaartje. Oei. Wat nou. We hebben van de eerste mensen de naam genoteerd. Mochten een aantal gereserveerde kaartjes niet worden opgehaald ( gebeurd ook nog wel eens) dan zouden zij als eerste alsnog plaats kunnen nemen. Maar….. alles werd opgehaald. In de tussentijd hebben we de mensen die daar in geïnteresseerd waren, hun naam en telefoonnummer laten noteren. Bij zoveel belangstelling moet je de avond herhalen vind ik dus dan hadden wij gelijk hun gegevens. Er waren mensen die begrip toonden. En er waren mensen die niet erg blij waren en ons lieten weten dat wij niet duidelijk waren geweest dat er gereserveerd moest worden. Tja, het staat in de persberichten, op onze site, in het programmaboekje. Maar niet iedereen leest dat duidelijk denk ik. Of zijn we niet duidelijk genoeg? Voor ons als medewerkers, maar ook voor de vrijwilligers niet gemakkelijk om teleurgestelde ( soms boze) mensen te woord te staan.
Maar goed. We hebben nog een paar extra mensen blij kunnen maken door er zelfs bureaustoelen bij te slepen. Tot we uiteindelijk nokie nokkie vol zaten.
Afijn, een heel geslaagde avond, een succesverhaal met een minpuntje, waarbij we de koffie in de pauze nauwelijks aan konden slepen. Soms schiet je de plank mis. Soms enorm raak blijkbaar. Een uitdaging!
Toch maar eens nagaan of we de teksten op de site, posters en persberichten wat kunnen aanscherpen. Op naar de herhaling dan maar.
Zekers te weten. Er waren mensen uit Eindhoven, Sint-Oedenrode en uit de dommeldal gemeenten. We zijn op veel plaatsen aanwezig (PR). Daar gaat het niet om. Maar juist dat reserveren. Of dat verplicht is of niet.Daar zit de onduidelijkheid blijkbaar. Of er nog vrije verkoop is. Een vergelijking met het bezoeken van een theatervoorstelling of concert ( daar ga je toch ook niet naar toe zonder reservering) werd niet als relevant beschouwd. Wel aardig om te weten dat je een “publiekscheck hebt ingebouwd.
Blijkbaar is het met de communicatie omtrent deze lezing toch wel goed gegaan. Ik bouw als ontwerpster van de posters voor bieb Dommeldal steeds vaker een ‘publiekscheck’ in. Ik vraag bezoekers van de bieb om naar een net ontworpen poster voor een activiteit te kijken en vraag of de poster duidelijke informatie geeft. En vraag daarnaast of ze naar de lezing heen zouden gaan. Geeft soms verrassende antwoorden! Zo blijven we scherp!
Renate van der Hagen, bibliotheek Dommeldal.