What goes around, comes around, maar dan in het Duits.

imagesIk ga het liefst op vakantie in het buitenland. De andere omgeving,  de andere taal en cultuur, zelfs de andere winkels geven mij vooral dat vakantiegevoel. Het zal niemand zijn ontgaan dat m.n. Italië mij erg aanspreekt. Vooral de taal, vol hartstocht en passie, klinkt als muziek in mijn oren. Maar in dit geval wil ik het over het Duits hebben.
Op onze weg naar het zuiden, overnachten we meestal in een hotelletje, enkele kilometers verwijderd van de Autobahn. Op onze zoektocht naar een overnachtigsplek zijn we in de leukste uitspattingen terecht gekomen met bijna altijd een avondje doorzakken met de waard en/of waardin. Afgelopen zomer kwamen wij zo terecht bij Hanny, een weduwe die in haar eentje Gasthaus Rebstock , in Istein (Dtsl.) bestierde.  We werden hartelijk ontvangen en hebben de avond Am Stammtisch met de lokale bevolking doorgebracht. Er zijn me een tweetal mooie Duitse spreekwoorden bijgebleven van de conversaties Am Stammtisch. Die wil ik graag even vermelden om aan te tonen hoe mooi taal, in dit geval het Duits kan zijn.
 “Über deinen Schatten springen“. Betekenenis: durf je grenzen te verleggen of overwin je angsten. Los van het feit dat ik mezelf dat dan letterlijk zie doen is het een spreekwoord dat me bij zal blijven en misschien wel mijn lijfspreuk wordt.
Het andere spreekwoord: “ Wie man in den Wald hinein schreit, kommt es auch wieder raus“.Kan een positieve of negatieve betekenis hebben. Positief: wie goed doet, goed ontmoet. Negatief: wie een kuil graaft voor een ander. Zo krijgt zo’n tussenstop op weg naar de vakantiebestemming toch weer  een bijzondere betekenis.

En dat allemaal onder het genot van een glaasje Williams Christ Birne ( nur für nette Gästen).

Nog e-readers gezien tijdens de vakantie?

2 weken social media-stilte achter de rug. Vakantie is vakantie toch? (Ssstttt….niet doorvertellen, heb af en toe de dataroaming weer uitgezet op mijn iPhone  en de tweets binnengehaald, onder het mom van de weersverwachting bekijken).
Ik had mezelf voor de vakantie een opdracht meegegeven. I.v.m. de fotowedstrijd van e-readers.nl had ik me voorgenomen op zoek te gaan naar het e-readergebruik op vakantie. En ik heb me wat afgezocht zeg. De dagen dat het strandweer was in ieder geval. Resultaat: boeken, boeken, tijdschriften en nog eens boeken. E-readers? Ho maar. Totdat een meisje van een jaar of 14/15 zich vlak bij onze “ligplaats”  settelde met: ja hoor een e-reader. Keurig in een eigentijds mapje. Ik heb haar aangesproken en gevraagd of ik een foto van haar met de e-reader mocht maken en ja hoor, geen bezwaar. En moeders? Die had er ook een. Was DE oplossing vond ze om haar man tevreden te stellen omdat er MET e-reader geen 20-tal boeken in de bagage mee moesten op vakantie. Beiden hadden een Kindle van Amazon met internet mogelijkheden. Dochterlief had wel 130 titels op haar reader ( gekocht en via de bieb).  Een dag later kwam ook moeders op het strand met haar e-reader. Was een mooi gezicht: moeder en dochter in de strandstoel, met de ruggen tegen elkaar en allebei een e-reader in de hand. De andere dochter lag ervoor, op een strecher met een “gewoon” boek. Heb er een foto van gemaakt maar kan hem hier helaas niet plaatsen of inzenden voor de fotowedstrijd omdat ik die foto stiekem heb genomen. Hoewel ik denk dat ze het erg leuk hadden gevonden als ik de foto voor de wedstrijd had gebruikt. En ik daarmee misschien wel mijn eigen e-reader gewonnen had. Een beetje dom.
Heb jij veel e-readers gezien tijdens vakantie of juist ook niet? Laat het mij weten. Ik ben benieuwd. Ook als je zelf een e-reader hebt gebruikt. Je ervaringen zijn welkom.

Sociale contacten van long, long ago.

We doen er (bijna) allemaal aan mee. Oude contacten opzoeken via Hyves, Facebook, LinkedIn of via Schoolbank, Wieowie of waar dan ook. Gewoon voor de fun ( wat is er van hem of haar geworden) of om er professioneel iets mee te doen (o.a. netwerken). Een beetje terug blikken maar ook vooruit misschien.
Nou kreeg ik afgelopen week de uitnodiging voor een reünie voor mijn basisschool, de Odaschool in Helden. Een heuse meisjesschool was dat toen nog ( in de vorige eeuw). De uitnodiging kwam niet als een verrassing. We treffen elkaar om de 5 jaar. Dit jaar zeer bijzonder: het wordt een Sara feestje. Het is niet saai zo’n 5 jaarlijkse reünie, integendeel. De dames van het organsatiecomité, zijn zeer creatief. En het zal wel aan mij liggen, ik vind het leuk om, ondanks het feit dat de eerste nieuwsgierigheid naar wat er van iemand geworden is 15 jaar geleden als is bedwongen, bij te kletsen. Ook  bij het gebruik van de sociale media is er persoonlijk contact ( tweetmeets en virtueel kopje koffie). En daarbij, die groep ( Limburgse) meiden blijft toch een belangrijk onderdeel uitmaken van mijn jeugd. Long, long ago.

DLVEB: deel 34: Een (historisch) religieus archief?

IMG_0636Gisteren, tijdens de jaarlijkse familiedag van mijn partners kant, een bezoek gebracht aan voormalig paterklooster, huidige groepsaccommodatie de Berckt te Baarlo (L). We hadden hier al eerder een rondleiding gehad, maar omdat een deel van de familie destijds ontbrak, werd de rondleiding aldaar herhaald.   De lokatie was voor de familieleden interessant omdat men hier vroeger, met de SRV-wagen van vaders , melk ging afleveren bij de toenmalige bewoners, de paters.  Voor mij als bibliotheekmedewerker heeft destijds met name de zolderverdieping veel indruk gemaakt. En ook gisteren, was ik er nog steeds verwonderd over. En ik niet alleen. Waarom? Daar, op de bovenverdieping is een ruimte, waar de bibliotheek van de paters is opgeslagen. Tussen de oude matrassen, lege dozen, bouwmaterialen ed. tref je honderden oude reglieuze boeken aan. De meest kostbare ( handgeschreven) boeken zijn in de loop der jaren op verklaarbare en onverklaarbare wijze verdwenen.

Ik weet niet of de collectie historische waarde heeft. Ik denk dat de collectie dan allang geschonken zou zijn aan een of andere archief. Maar bij mij kriebelt het altijd als ik op die zolder ben. En niet alleen vanwege het stof en de hoogstwaarschijnlijk aanwezige muizen. En wat rest is:
IMG_0634           IMG_0639

DLVEB deel 33: blind date bibliotheek dommeldal

Het leuke van je op het sociale web begeven is dat je soms wordt opgemerkt als je bijvoorbeeld een bepaalde tweet verzendt. Zo in het geval van mijn tweet over de succesvolle actie: Blind Date. Zie hieronder.  

Naar aanleiding van deze tweet werd mij gevraagd een blogpost te schrijven voor de Brabantse Netwerk Bibliotheek , zodat andere bibliotheken hun voordeel kunnen doen met onze ervaringen. Vandaag is de blogpost gepubliceerd. Lees meer op Blind date bibliotheek dommeldal.

Social links powered by Ecreative Internet Marketing