E I N N A S B L OG – Pagina 64 – Over van alles en nog wat maar vooral over fietsen, wandelen, mooie plekjes, vakanties en stedenbezoek.

2 september 2010

Handen uit de mouwen.

Na de drukke ( uitleen) periode voor de start van de zomervakantie, is het op dit moment vooral druk op het gebied van het inleveren ( en opruimen) van alle materialen. Wat uitgeleend is komt ook weer terug natuurlijk. Altijd leuk om te zien dat je aan sommige boeken kunt zien ( of voelen) , waar ze heen gereisd zijn. Zand, campingrekeningen, bonnetjes van restaurants, plattegronden, folders, wandelroutes, soms een aansichtkaart. Vaak gebruikt als boekenlegger. Evenals foto’s van het lievelingspaard of de kleinkinderen ( die kun je toch niet missen tijdens je vakantie) . Heb er ooit een presentatie van gemaakt met de titel: “onze boeken reisden mee”. Twee presentatiewanden vol zeg. Dat zul je met een e-reader niet zo snel tegen komen lijkt mij.
Maar goed. De eerste 3 werkdagen zitten er op en ik ga langzaamaan weer aan de slag met het dommeldalprogramma voor de komende maanden. Altijd weer even zoeken waar je gebleven was. En dat programma ziet er weer prima uit. Een GPS toch met het IVN, het thema Circus ( Circusplein en voorstelling) , de KBW ( bezoek van een karikaturist) , een aantal lezingen( gezondheids thema’s/workshops waaronder snoeien) , NL Leest en op het eind van het jaar een prachtige expositie van Rees Diepen.
En aangezien iedereen weer lekker is uitgerust ( ook de lener uiteraard) , kunnen we de handen weer uit de mouwen steken en er weer lekker tegen aan. Niet dan?

28 augustus 201027 september 2015

What goes around, comes around, maar dan in het Duits.

Ik ga het liefst op vakantie in het buitenland. De andere omgeving, de andere taal en cultuur, zelfs de andere winkels geven mij vooral dat vakantiegevoel. Het zal niemand zijn ontgaan dat m.n. Italië mij erg aanspreekt. Vooral de taal, vol hartstocht en passie, klinkt als muziek in mijn oren. Maar in dit geval wil ik het over het Duits hebben.
Op onze weg naar het zuiden, overnachten we meestal in een hotelletje, enkele kilometers verwijderd van de Autobahn. Op onze zoektocht naar een overnachtigsplek zijn we in de leukste uitspattingen terecht gekomen met bijna altijd een avondje doorzakken met de waard en/of waardin. Afgelopen zomer kwamen wij zo terecht bij Hanny, een weduwe die in haar eentje Gasthaus Rebstock , in Istein (Dtsl.) bestierde. We werden hartelijk ontvangen en hebben de avond Am Stammtisch met de lokale bevolking doorgebracht. Er zijn me een tweetal mooie Duitse spreekwoorden bijgebleven van de conversaties Am Stammtisch. Die wil ik graag even vermelden om aan te tonen hoe mooi taal, in dit geval het Duits kan zijn.
“Über deinen Schatten springen“. Betekenenis: durf je grenzen te verleggen of overwin je angsten. Los van het feit dat ik mezelf dat dan letterlijk zie doen is het een spreekwoord dat me bij zal blijven en misschien wel mijn lijfspreuk wordt.
Het andere spreekwoord: “ Wie man in den Wald hinein schreit, kommt es auch wieder raus“.Kan een positieve of negatieve betekenis hebben. Positief: wie goed doet, goed ontmoet. Negatief: wie een kuil graaft voor een ander. Zo krijgt zo’n tussenstop op weg naar de vakantiebestemming toch weer een bijzondere betekenis.

En dat allemaal onder het genot van een glaasje Williams Christ Birne ( nur für nette Gästen).

23 augustus 2010

Nog e-readers gezien tijdens de vakantie?

2 weken social media-stilte achter de rug. Vakantie is vakantie toch? (Ssstttt….niet doorvertellen, heb af en toe de dataroaming weer uitgezet op mijn iPhone en de tweets binnengehaald, onder het mom van de weersverwachting bekijken).
Ik had mezelf voor de vakantie een opdracht meegegeven. I.v.m. de fotowedstrijd van e-readers.nl had ik me voorgenomen op zoek te gaan naar het e-readergebruik op vakantie. En ik heb me wat afgezocht zeg. De dagen dat het strandweer was in ieder geval. Resultaat: boeken, boeken, tijdschriften en nog eens boeken. E-readers? Ho maar. Totdat een meisje van een jaar of 14/15 zich vlak bij onze “ligplaats” settelde met: ja hoor een e-reader. Keurig in een eigentijds mapje. Ik heb haar aangesproken en gevraagd of ik een foto van haar met de e-reader mocht maken en ja hoor, geen bezwaar. En moeders? Die had er ook een. Was DE oplossing vond ze om haar man tevreden te stellen omdat er MET e-reader geen 20-tal boeken in de bagage mee moesten op vakantie. Beiden hadden een Kindle van Amazon met internet mogelijkheden. Dochterlief had wel 130 titels op haar reader ( gekocht en via de bieb). Een dag later kwam ook moeders op het strand met haar e-reader. Was een mooi gezicht: moeder en dochter in de strandstoel, met de ruggen tegen elkaar en allebei een e-reader in de hand. De andere dochter lag ervoor, op een strecher met een “gewoon” boek. Heb er een foto van gemaakt maar kan hem hier helaas niet plaatsen of inzenden voor de fotowedstrijd omdat ik die foto stiekem heb genomen. Hoewel ik denk dat ze het erg leuk hadden gevonden als ik de foto voor de wedstrijd had gebruikt. En ik daarmee misschien wel mijn eigen e-reader gewonnen had. Een beetje dom.
Heb jij veel e-readers gezien tijdens vakantie of juist ook niet? Laat het mij weten. Ik ben benieuwd. Ook als je zelf een e-reader hebt gebruikt. Je ervaringen zijn welkom.

3 augustus 2010

Verhuizing, maar niet heus.

Heb vanavond zitten freubelen met een nieuw weblog. Ben een aantal huis-, tuin- en keuken berichten gaan verhuizen. Om de lezers die mij volgen vanwege mijn bieb achtergrond, niet op te zadelen met mijn gekeuvel over alledaagse zaken. Dus vanaf heden ben ik ook te vinden op: op rolletjes.

30 juli 20103 januari 2012

Sociale contacten van long, long ago.

We doen er (bijna) allemaal aan mee. Oude contacten opzoeken via Hyves, Facebook, LinkedIn of via Schoolbank, Wieowie of waar dan ook. Gewoon voor de fun ( wat is er van hem of haar geworden) of om er professioneel iets mee te doen (o.a. netwerken). Een beetje terug blikken maar ook vooruit misschien.
Nou kreeg ik afgelopen week de uitnodiging voor een reünie voor mijn basisschool, de Odaschool in Helden. Een heuse meisjesschool was dat toen nog ( in de vorige eeuw). De uitnodiging kwam niet als een verrassing. We treffen elkaar om de 5 jaar. Dit jaar zeer bijzonder: het wordt een Sara feestje. Het is niet saai zo’n 5 jaarlijkse reünie, integendeel. De dames van het organsatiecomité, zijn zeer creatief. En het zal wel aan mij liggen, ik vind het leuk om, ondanks het feit dat de eerste nieuwsgierigheid naar wat er van iemand geworden is 15 jaar geleden als is bedwongen, bij te kletsen. Ook bij het gebruik van de sociale media is er persoonlijk contact ( tweetmeets en virtueel kopje koffie). En daarbij, die groep ( Limburgse) meiden blijft toch een belangrijk onderdeel uitmaken van mijn jeugd. Long, long ago.